FILM
Terwijl de politie na de gebeurtenissen uit Insidious de dood van Elise Rainier onderzoekt, besluiten de herenigde Lamberts te verhuizen naar de woning van grootmoeder Lorraine om daar te proberenom  hun leven weer op te pakken. Veel rust wordt hun echter niet gegund want al snel nadat ze er ingetrokken zijn beginnen weer onrustwekkende verschijnselen zich voor te doen: Renai hoort een bekend deuntje op de piano terwijl er niemand in de kamer is en Lorraine ziet een in het wit geklede vrouw door de gang wandelen. Josh wil er echter niets over horen en doet het af als stress volgend op wat er voordien gebeurd is. Lorraine laat het daar echter niet bij en roept de hulp in van Elise’s voormalige helpers Specs en Tucker die ondertussen in Elise’s videoarchief een tape gevonden hebben met een wel heel verontrustende inhoud…

James Wan had in 2010 een regelrechte horrorhit met Insidious en zoals dat tegenwoordig gaat wil dat zeggen dat er een sequel volgt. De originele cast keert terug en waar we vorige keer een “Bride in Black” hadden, krijgen we nu een “White Widow”. Of toch iets in die trant. Het verhaal van de eerste film wordt wat meer uitgediept en alles blijkt gerelateerd te zijn met een ondertussen vervallen ziekenhuis waar grootmoeder Lorraine ooit gewerkt heeft. Allemaal goed en wel, maar veel originaliteit levert dat jammer genoeg niet op.

Wan slaagt erin om in de eerste helft van de film de spanning hoog te houden met een goed gebruik van muziek en effecten die opbouwen naar plotse schrikmomenten die hun uitwerking niet missen. Halverwege zakt het tempo echter in elkaar en verdampt de spanning als sneeuw voor de zon. We keren terug naar “The Further” (een soort voorgeborchte) wat we in deel 1 wel konden appreciëren aangezien het nieuw en origineel was, maar dat nu gewoon langdradig en saai aanvoelt met daarbovenop wat beschreven kan worden als een gedeeltelijke aflevering van Ghost Hunter International (tv-serie op Syfy Channel) waarin enkele personages met draagbare camera’s wat gaan rondwandelen in boven vernoemd ziekenhuis. Allemaal leuk en aardig misschien, maar wij vonden het vooral slaapverwekkend.

BEELD EN GELUID
Insidious: Chapter 2 is zwaar gestileerd om de atmosfeer van diverse plaatsen goed te ondersteunen. Zo zijn de delen in “The Further” nogal donker, wazig en kleurloos (op felle rode en blauwe accenten na), scènes binnenshuis hebben felle primaire en ondermaatse secundaire kleuren, terwijl buiten alles in vol ornaatte zien is en de huidtinten zeer natuurlijk ogen. Deze setting, alsook het contrast dat bij momenten wat wazig is, is duidelijk opzettelijk gekozen en wordt door de Blu-ray perfect weergegeven zoals de makers in gedachten hadden. Over het geluid kunnen we absoluut niet klagen met het veelvuldig gebruik van de achterste luidsprekers voor allerlei omgevingsgeluiden en effecten, terwijl de subwoofer regelmatig in actie komt en dialogen voor het merendeel helder vanuit de center weerklinken. De enige opmerking betreft het stukje “video” dat in het begin afgespeeld wordt en waarin de dialogen merkbaar stiller klinken dan in de rest van de film, wat des te meer opvalt omdat de intro zo overweldigend is.

EXTRA'S
De extra’s beginnen met Periferisch zicht: Scènes, wat een redelijk standaard behind-the-scenes-feature is waarin cast & crew wat meer info geven omtrent de hele productie. Na een 15-tal minuten kan je vervolgens kijken naar Geesttransformatie, een 7 minuten durend stukje over de make-up en de effecten om de geesten tot leven te brengen. Spookziekenhuis: Op Locatie duurt 9 minuten en daarin hebben bovennatuurlijk onderzoekers Brian Patrick en Layla Halfhill het over hun inbreng in de film en tijdens de opnames in het Linda Vista-ziekenhuis waar blijkbaar geesten rondwaren. Werk in Uitvoering is dan weer een 24 minuten durende Q&A-sessie met de cast en dan is er nog 8 minutenlang Leigh Whannells Insidious Dagboek, wat voor zichzelf spreekt. Finaal zijn er dan nog drie webisodes (in totaal 12 min.) waarin we Specs en Tucker volgen tijdens hun avonturen tijdens het zoeken naar geesten onder de noemer Insidious: Geestwaarnemingen.

CONCLUSIE
Insidious 2 trapt in zowat alle vallen die er zijn voor een sequel. De fouten uit deel 1 worden niet verbeterd, de sterktepunten worden grotendeels afgezwakt en de nieuwe elementen slagen er absoluut niet in om dat goed te maken. Blijft over: enkele goede schrikmomenten en ervoor zorgen dat de film niet helemaal ten onder gaat.