FILM
Panda Po (Jack Black) is nog altijd de Dragon Warrior, maar hij ge(of mis-)bruikt zijn talent om het nieuwe noedelhuis van zijn pleegvader Ping (James Hong) te promoten. Meester Shifu (Dustin Hoffman) meent dat de tijd gekomen is dat Po zijn opvolger kiest en zelf de nieuwe spirituele leider van de Vallei der Vrede wordt. Geen van de kandidaat-opvolgers kan Po echter bekoren. Dan verschijnt de dievegge Zhen (Nora Lum) ten tonele, die het gemunt heeft op de schatten in de tempel, maar niet opgewassen blijkt tegen de kung-fukunsten van Po. Po heeft echter andere katten te geselen, want het bericht bereikt hem dat Tai Lung (Ian McShane), de misdadiger uit de eerste film, uit de doden is opgestaan en wraak wil nemen op Po.




Niets is echter minder waar: Po's echte tegenstander is de Kameleon (Viola Davis), een shapeshhifter die elke willekeurige gedaante kan aannemen, ook die van Tai Lung. Maar hoe vang je iemand die gelijk welke gedaante kan aannemen? Zhen beweert dat ze een middeltje kent, maar uiteraard moet er dan in ruil over haar vrijheid onderhandeld worden...

De vierde Kung Fu Panda-film is niet zo radicaal veschillend van de vorige films, zij het dat de Furious Five nergens meer te bespeuren zijn (een besparingsoperatie?), alhoewel Seth Rogen wel op de aftiteling staat. Het prijskaartje van de film was met 85 miljoen dollar ook een stuk minder dan de vorige drie films, maar afgezien van het ontbreken van onder meer Jackie Chan en Angelina Jolie valt dit zeker in de animatie niet op. Dat de film kan gevuld worden met Po alleen, halvelings gesteund door zijn stiefvader respectievelijk echte vader (Bryan Cranston), bewijst deze prent met verve, en het is vooral de dynamiek tussen Po en zijn - het ligt er duidelijk genoeg op - aspirant-opvolger Zhen die de film aan gewicht meegeeft. Er zijn genoeg grappige momenten te beleven; zo zien de konijntjes uit de taveerne Het Gelukkige Konijntje er alles behalve gelukkig uit, en beperkt bij Po zelf het aantal scheetgrappen zich gelukkig tot maar één.




Vooral Viola Davis schittert hier als de tegenstander van Po, door haar schurkenpersonage werkelijk larger than life in te vullen. Ze is tevens de eerste vrouwelijke antagonist in de franchise, en vertolkt een amalgaam van allerlei soorten capo di tutti capi die we uit andere misdaadfilms kennen, het type dat de lagere echelons schurken graag uitzuigt met een woekerbelasting van 50 % ("nee, maak er maar 60 % van") en elke tegenstand meedogenloos de kop indrukt. Het blijft allemaal nog redelijk braaf want het blijft een PG-film. Jack Black zit als gegoten in zijn energetische do-gooder Po, en vooral zijn screentime met Nora Lum is dynamisch en verveelt geen moment. Het is zelfs een zegen dat de Furious Five afwezig zijn, want die zouden de film overstuffed maken (alhoewel ze wel een cameo krijgen op het einde van de film).




BEELD EN GELUID
Voor een 4K-versie van Kung Fu Panda 4 moet u naar de Verenigde Staten, en daar krijgt u een zeer mooie, haast schilderachtige print waarbij de landschappen zó van één of ander Oosters schilderij hadden kunnen komen. De textuur aan Po's pels is zoals vanouds zeer gedetailleerd, en ook de andere texturen, met als hoogtepunt het op de rand van een afgrond balancerend restaurant met veel houtsnijwerk in het interieur, zijn van hoge kwaliteit. Het contrast is zeer bevredigend en maakt in donkere scènes de actie nog steeds overzichtelijk, meer nog dan in menig real action-film, en de kleuren zijn helder en stabiel. We krijgen een Engelse Atmosmix die alle verwachtingen ruimschoots inlost, en dan bedoelen we vooral de knokpartijen die je in een film verwacht waar in de titel de woorden kung fu zitten. Ook de ambiance in Juniper City klinkt alom. Ook de subwoofer wordt actief aangesproken als bijvoorbeeld massieve deuren dichtslaan of wanneer Po meppen uitdeelt.




EXTRA'S
Zoals gewoonlijk bij Dreamworks zijn de extra's nogal op maat van kinderschoenen uitgesneden. Er is een gezellige maar ietwat chaotische audiocommentaartrack door regisseurs Mike Mitchell en Stephanie Ma Stine, production designer Paul Duncan, hoofdscenarist Calvin Tsang, en hoofd karakteranimatie Sean Sexton waar het entohousiasme afdruipten waar onder meer de storyboards, de impact van bepaalde grappen en de veranderingen na het vertonen van de film aan het testpubliek worden besproken. Er is zoals altijd bij Dreamworks-films een kortfilm. In "Dueling Dumplings" (3:13) vechten Po en Zhen om wie de eer krijgt de dumplings van de ander als eerste te proeven. Dan volgen twee verwijderde scènes (1:51) in storyboardmodus, maar mét de voice cast. Kung Fu Talking (2:26) toont diezelfde voice cast in de opnamestudio, en in Meet the Cast (13:46) worden achtereenvolgens Po, Zhen, de Kameleon en de twee stuntelige vaders voorgesteld, die in de film voor het comic relief moeten zorgen. In Kung Fu Panda 4 All! (8:05) vertellen regisseur Mike Mitchell, acteur Jack Black en enkele anderen wat de meerwaarde van een vierde deel is. Dan komen de joke-bijdragen. In Mastering the Dumpling (6:16) krijgt Jack Black kookles, How to Draw (25:03) - je moet me nog altijd eens uitleggen waarom dergelijke featurette bij een CGI-film zit - toont hoenje Po, Zhen, de Kameleon en de konijntjes moet tekenen, en de knutselaars leren in Shadow Puppet Theater (8:06) hoe je een schaduwpoppentheater kan maken met huis-tuin- en keukenmiddelen. Al het bonusmateriaal staat zowel op de 4K-schijf als op de Blu-ray, wat een vooruitgang is.

CONCLUSIE
Na drie delen is men met deze franchise blijkbaar nog niet uitverteld, en alhoewel de meeste van de situaties waar onze vadsige panda terechtkomt, voorspelbaar zijn, is dit een animatiefilm die niet moet onderdoen voor de vorige delen, en waar de enige besparing is dat de stemacteurs van de Furious Five wandelen zijn gestuurd.