FILM
Alice Johnson (Lisa Wilcox) begint plots terug last te krijgen van vreselijke nachtmerries. Het is sinds de dood (aan het einde van The Dream Master) van kindermoordenaar Freddy Krueger (Robert Englund) geleden dat ze door dergelijke nachtmerries geplaagd werd. Na een tijdje haalt ze droom en realiteit volledig door elkaar! Alice blijkt zwanger te zijn en de geniepige Freddy Krueger heeft via haar ongeboren baby een weg gevonden om opnieuw bloed te laten vloeien door Elm Street…

Na het waarlijk slechte The Dream Master (’88) hielden we ons hart al vast voor The Dream Child ofte de vijfde aflevering in de geliefde Nightmare On Elm Street-serie. Met de bekwame Stephen Hopkins (Predator 2, The Ghost And The Darkness) aan het roer kregen we al meer vertrouwen, maar het mocht wederom niet baten. Nightmare On Elm Street 5 is weliswaar terug wat donkerder van ondertoon en de film bevat ook redelijk wat sfeer, maar de rest is gewoon opgewarmde kost van deel 4. Dit wil zeggen: ongeïnspireerd acteerwerk (en dat is soms nog licht uitgedrukt!), bakken clichés, weinig tot geen gore en spanning en een erg flauwe Freddy Krueger! Blijkbaar had het bioscooppubliek de mislukking die deel 4 was ook nog niet goed verteerd, want Nightmare On Elm Street 5 bracht ‘maar’ 35 miljoen $ op. Wat niet eens de helft is van wat deel 4 opbracht! Maar met een productiebudget van 6 miljoen $ had New Line Cinema weinig reden tot klagen. Wat resulteerde in nog drie sequels.

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 1.85:1 beeld ziet er bevredigend uit qua scherpte, met een goed contrast en schaduwdetail. De kleuren ogen warm en helder en de gebruikte print is erg proper. Digitale compressiefoutjes hebben we niet direct opgemerkt. Wel is er soms wat minieme filmgrain aanwezig, alsook wat lichte edge-enhancement. De Engelse Dolby Digital 5.1-track klinkt ruimtelijk en dynamisch. De muziek en de ruim aanwezige geluidseffecten worden mooi verspreid door de surroundkanalen. Het gesproken woord is prima te verstaan en storingen of ruis zijn niet aan de orde.

EXTRA’S
We beginnen met de originele bioscooptrailer en twee behoorlijk lauwe muziekvideo’s. Zoals vanouds zijn er enkele korte featurettes aanwezig, die telkens wat dieper ingaan op diverse facetten van de productie. Zo handelt Womb Raiders over de thematiek van geboorte en baarmoeders die aanwezig is in deze vijfde Nightmare. The Sticky Floor handelt over de steeds aanwezige special effecten en in A Slight Miscalculation lijken de makers gelukkig toch te beseffen dat ze verschillende dingen verkeerd hebben ingeschat (hadden ze beter wat vroeger gedaan!). In Take The Stairs vertelt regisseur Stephen Hopkins wat over de trappenscène en in Hopkins Directs zien we de man even aan het werk op de set. We treffen vervolgens wat informatie aan van de cast en crew en de Jump To A Nightmare-feature geeft je de mogelijkheid om direct bij je favoriete nachtmerrie terecht te komen. Tenslotte zijn er nog wat promotrailers aanwezig voor American Psycho, American Psycho 2 en Mimic 2.

CONCLUSIE
A Nightmare On Elm Street 5: The Dream Child is een tikkeltje beter dan zijn mislukte voorganger, maar het gaat hier nog steeds om een misser van formaat! Het schijfje van maatschappij RCV bevat een goede beeld- en geluidskwaliteit en er zijn bovendien een handjevol extra features aanwezig. Enkel voor de die hard Freddy Krueger-fans.