FILM
Voor de duidelijkheid is het wellicht interessant te vermelden dat de titel van de film die ik hier ga bespreken helemaal niet Sherlock Holmes And The Hound Of The Baskervilles is. Toen de prent in 1983 het daglicht zag, kwam hij immers uit onder de naam Sherlock Holmes And The Baskerville Curse. Een kleine nuance, maar ook symptomatisch voor deze dvd en de behandeling ervan door RCV. Door de titel direct te laten verwijzen naar het beroemde verhaal van sir Arthur Conan Doyle, hoopt de maatschappij wellicht commercieel een betere zaak te doen. Ze hadden zich de moeite kunnen besparen. Want eens het woord zich verspreidt over hoe abominabel deze geanimeerde versie van de klassieke roman wel is, zal geen kat zich nog voor de dvd interesseren.

The Hound Of The Baskervilles is zonder twijfel het meest verfilmde verhaal met Engelands meest geniale detective in de hoofdrol. Voor de enkeling die nog niet vertrouwd zou zijn met de plot, wil ik alsnog een korte samenvatting geven. Sir Charles Baskerville, een telg uit een aristocratisch geslacht, vindt op mysterieuze wijze de dood in de mistige veenmoerassen van Devon. De dader zou een legendarische hellehond zijn, die erop gebrand is het voltallige geslacht Baskerville uit te roeien. Wanneer het laatste lid van de familie, sir Henry, uit Canada overkomt, roept hij dan ook de hulp in van Sherlock Holmes. Die hecht uiteraard geen geloof aan de geschiedenis van de wrekende hond. Maar de zaak bevat genoeg intriges om zijn grijze cellen te prikkelen. Met Doctor Watson als zijn steun en toeverlaat is hij dan ook vastbesloten de echte moordenaar van Charles Baskerville te ontmaskeren.

Op vlak van verhaal volgt deze animatieversie vrij getrouw het oorspronkelijke boek van Arthur Conan Doyle. Holmespuristen zullen dan ook tevreden toekijken hoe hele stukken dialoog en opeenvolgende plotwendingen klakkeloos werden overgenomen. Maar levert dit ook een goede film op? Het antwoord is een overtuigd 'neen'. De makers van deze prent (die deel uitmaakt van een serie van vier Holmes-tekenfilms, gefabriceerd voor televisie) lijken de oorspronkelijke tekst immers eerder te gebruiken uit gemakzucht dan uit respect voor het materiaal. Bovendien is de zeldzame innovatie die ze zich scenarieel veroorloven een flater van jewelste: enkele enerverende flashbacks voor Watson, overspoeld met de tonen van een monotone synthesizer, die als voornaamste doel het artificieel rekken van de filmlengte schijnen te hebben. Het tempo waarmee de plot zich voortbeweegt, is nog een ander pijnpunt. Als ik vermeld dat in Holmsiaanse kringen de vier geanimeerde Doyleverhalen schertsend 'De somnambulante avonturen van Slaapkop Holmes' genoemd worden, krijg je al een idee van hoe hemeltergend traag de tijd tikt in The Baskerville Curse.



Maar de problemen beperken zich niet tot het script. Meer zelfs, het is moeilijk – zo niet onmogelijk – een aspect te benoemen dat níet ondermaats is. Meest opvallend is wellicht de afgrijselijke animatie. De figuren bewegen houterig, vertonen minder expressie dan een met Botox geïnjecteerde comapatiënt en lijken soms zo op elkaar dat ze nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn. Ook is de visuele invulling van Watson uitermate slecht gekozen. De achtergrond vertonen iets meer kwaliteit, maar komen ook niet uit boven de gemiddelde zaterdagochtendcartoon. De stemmencast (waarvan de namen in velden nog wegen te bespeuren zijn op deze disc) brengt het er zo mogelijk nog slechter vanaf. RCV koos ervoor enkel de Nederlandse versie op dvd persen. Nu is dat op zich reeds spijtig – ook al omdat het Britse origineel niemand minder dan Peter O'Toole als de titulaire speurder opvoert – maar dubbel zo erg wordt het als je bedenkt dat de Nederlandstalige versie zowat de slechtste dub betreft die ik in mijn lange cinefiele leven heb gehoord. Het is alsof de stemacteurs een vrij uurtje hebben opgevuld met slaperige ogen de teksten in te spreken, in één onvolmaakte take, waarin zelfs versprekingen optreden. Meest hilarisch is nog hoe Rotterdams dialect en over-the-top snobisme worden overgedragen op respectievelijk een karosbestuurder en een rechter.

Doorheen de jaren heeft de filmwereld ons getrakteerd op interpretaties die varieerden van het sublieme, over het fascinerende, tot het onopvallende. De Basil Rathbone film uit 1939 is tot op heden het kroonjuweel van deze collectie adaptaties, terwijl o.a. de sixties Hammerversie en de aflevering uit de tv-reeks met Jeremy Brett ook elk hun kwaliteiten hebben. Maar met The Baskerville Curse is nu ook het absolute nadir van de Hound-verfilmingen bekend. Om een krachtig verhaal als het deze de grond in te boren, heb je al een zeer gemotiveerde groep talentloze nitwits nodig, dus in die optiek: chapeau voor regisseur Eddy Graham en zijn animatieteam. Maar verwacht niet van mij, of eender welke andere kijker, om dit wangedrocht van een film ooit nog eens op het netvlies toe te laten.

BEELD EN GELUID
Al wie dacht dat ik mij in de bespreking van de film al van mijn meest vileine kant liet zien, gelieve zich nu vast te houden aan te takken van de bomen. Slechter nog dan de prent zelf is immers de beeld- en geluidspresentatie op deze dvd. De print is overduidelijk niet meer dan een digitaal overgezette VHS-band (reeds na 20 seconden valt een dikke, storende videolijn op). Een band bovendien, die van afgrijselijke kwaliteit is. Grain en printbeschadigingen zijn eerder de norm dan de uitzondering, de kleuren ogen dof en grijs, scherpte is onbestaande en het contrast blijft ondermaats. Als je deze film tapet van een tv-uitzending, ben ik ervan overtuigd dat de kwaliteit beter gaat zijn, dan hier op dvd gepresteerd wordt. Het geluid valt niet echt in de categorie archislecht, maar door de gehaast klinkende Nederlandse dub, de kilheid van het soundscape en de afwezigheid van het originele taalspoor kan ik niet anders dan ook hier een vernietigende kritiek op geven.

EXTRA'S
Naar slechte gewoonte zadelt RCV ons enkel op met een stel Cross-promotionele Trailers. Zelfs een hoofdmenu kon er weer niet vanaf.

CONCLUSIE
Sherlock Holmes And The Baskerville Curse (want zo luidt de échte titel van dit wangedrocht) is misschien wel de slechtste film ooit gemaakt waarin Engelands meest fameuze speurder opduikt. Het is het soort productie dat waarvan je beter kan vergeten dat hij ooit groen licht heeft gekregen. Beeld en geluid zijn daarenboven van abominabele kwaliteit en extra's onbestaande. Te mijden als de pest!