FILM
Vier criminelen hebben het plan opgevat om de grootste juwelenroof uit de recente geschiedenis van Londen op hun naam te schrijven. De psychopaat Otto (Kevin Kline), de stotteraar Ken (Michael Palin) en het meesterbrein George (Tom Georgeson) plegen de overval terwijl Wanda (Jamie Lee Curtis) achter het stuur van de vluchtwagen zit. Helaas loopt het plannetje niet gesmeerd en tijdens de vlucht heeft een oud dametje, Mrs. Coady (Patricia Hayes) George herkend. Wanda is bovendien een uitgekookte dame die niet van plan is om de buit met één van haar mededaders te delen: ze laat haar vriend Otto een "gouden tip" aan het politiebureau inseinen, en George, die tot dan toe in de overtuiging leefde dat Otto Wanda's broer was, wordt even later opgepakt. Helaas heeft George voor zijn vlucht de juwelen nog uit de safe gehaald, en weigert hij de verstopplaats mee te delen tenzij zijn drie kompanen hem helpen uitbreken; zo niet zal hij de boel wellicht verlinken in ruil voor strafvermindering. Wanda probeert haar vrouwelijke charmes uit op de advocaat van George, de nuffige Engelsman Archie Leach (John Cleese) die midden in zijn midlife crisis zit. Archie zit in zo'n uitzichtloos huwelijk gevangen dat hij met zijn twee voeten recht in de val trapt die Wanda voor hem gespannen heeft. George heeft intussen Ken aangepraat om kroongetuige Mrs. Coady zo snel en efficiënt mogelijk om zeep te helpen. Dierenvriend Ken moet echter lijdzaam toezien hoe hij met zijn diabolische plannetjes telkens één van de hondjes van de dame elimineert, tot er geen meer overblijven.

Het hilarische A Fish Called Wanda is één van de meest tot de verbeelding sprekende Britse post-Monty Pythonkomedies die helemaal de stempel draagt van John Cleese. Cleese speelt zoals gewoonlijk zijn jerky self en heeft het scenario op zijn naam staan; want, zoals hij in één van de extra's toelicht, hoe kan het anders dat een Engelsman met het charisma van een duffe dweil uiteindelijk met de hoofdprijs in de vorm van een botergeile Jamie Lee Curtis kan gaan lopen? De vraag stellen is ze inderdaad beantwoorden. De X-factor van de film en het onverwachte succes in de States waar de film op redelijk bescheiden tijd zijn kostprijs verachtvoudigde, zullen er niet vreemd aan zijn. De amusante screwball-komedie A Fish Called Wanda teert misschien iets te vaak op het verschil tussen de stijfharkige Engelsen die zelfs te beschaamd zijn om naakt in hun eigen huis rond te lopen en de ronduit gevaarlijk domme Amerikanen die denken dat de London Underground een politieke partij is; de afkeer voor al wat Amerikaans is loopt overigens als een rode draad doorheen Cleeses carrière. Cleeses en Klines karakters hebben persoonlijkheid en stijl, en ze moeten nergens tot het niveau van onderbroekenlol afdalen om echt grappig te zijn, wat vandaag de dag niet zo evident meer is. Bovendien dateert de film nog uit een tijdperk waarin er met niet-politiek correcte zaken zoals spraakgebreken en dieren- en ouderenmishandeling kon worden gelachen. De film werd bij de critici goed onthaald, want Kevin Kline won zowaar een Oscar voor zijn vertolking van de oliedomme en voor weggebruikers die zijn pad kruisen zelfs vuurwapengevaarlijke Otto.

BEELD EN GELUID
Voor een uitstekende geremasterde en fijnbesnaarde beeldkwaliteit bent u bij deze catalogusrelease van Fox alleszins aan het verkeerde adres. De film is door het eerder krappe budget al niet dadelijk moeders mooiste op visueel vlak, met onder meer bij momenten zielige belichting, maar men heeft absoluut niets gedaan om het soms amateuristisch gedateerde beeldmateriaal op te poetsen. Er zitten nogal wat krasjes en vlekjes in het beeld, nogal wat grain ontsiert het scherm en maakt het zelfs soms vermoeiend om te kijken, en zeer goede detaillering of verfijning in gelaatsuitdrukkingen is nergens te zien. De kleuren zien er koel en ondergesatureerd uit. Op zijn best niet beter dan de dvd, op zijn slechtst komen de technische tekortkomingen iets te nadrukkelijk bovendrijven. De DTS-HD MA-track is al een belevenis op zich, gezien dat de originele geluidstrack van deze film in mono was. De lossless-track voegt in elk geval niets aan het geheel toe: de film is erg dialooggedreven en voor met spaarzame speciale effecten, zoals het betonblok dat een kansloos huisdiertje verplettert, wordt niets gedaan.

EXTRA'S
Al het materiaal van de dvd wordt opnieuw gebruikt, met als enige verschil dat de easter eggs niet langer verborgen zijn. Het is wel even speurwerk want één featurette werd om onduidelijke reden in twee gesplitst, een andere hernoemd. Fans van John Cleese zullen om te beginnen smullen van de audiocommentaartrack, waarop de man in zijn gekende stijl de film voorziet van de nodige randinformatie, zij het dan in zijn typische stijl waarbij je elk moment een onderbreking verwacht tijdens dewelke de acteur de gelegenheid krijgt om zijn Spaanse ober af te rossen. rden. De documentaire Something Fishy (31 min.) is een vrolijke terugblik waarin de vier hoofdacteurs terugblikken op hun samenwerking, de productie, het alternatieve einde en de ontvangst van de film door pers en publiek. In John Cleese's First Farewell Performance (18 min.) krijgen we een blik achter de schermen tijdens de laatste draaidagen van de film, en Farewell Featurette: John Cleese (30 min.) doet hetzelfde met enkele van de opnames voor stunts in de film. Opmerkelijk is de vrij ernstige toon waarop Cleese soms zijn carrière en privéleven in de discussie vermengt. Deze twee featurettes waren op de dvd nog als één geheel gepresenteerd. Kulture Vulture (17 min.) heette op de dvd nog Fish You Were Here: On Location; het is een Britse tv-show waarin men de kijker mee achter de scherm neemt naar de lokaties waar een welbepaalde film is geschoten. Maar liefst een half uur aan verwijderde en alternatieve scènes, 26 in totaal, worden ingeleid door John Cleese. Het materiaal is in zeer slechte staat en bevat vaak nog de tijdcodes; zonder Cleeses duiding zou het moeilijk zijn om de fragmenten in hun context in te passen. Dan volgen er drie korte fragmentjes die op de dvd als easter egg stonden: in Jamie Lee Curtis' Halloween memento" (2 min.) vertelt de vrouwelijke ster uit de film dat zij en John Cleese tijdens het draaien van de film elkaar overstelpten met nutteloze souvenirs. The key to Wanda's heart (1 min.) is een verwijderde scène waarin Wanda het ook nog eens probeert aan te leggen met Ken, en John Cleese's thougts on the USA (1 min.) bevat een verlengde versie waarin Archie zijn gal spuwt over de Verenigde Staten. Het grappigste heb ik echter voor het laatst gelaten: in A message from John Cleese (5 min.) vertelt de hoofdacteur/scenarist, die zichzelf constant verwart met Meryl Streep, in een promotiefilmje uit 1988 aan een Amerikaans publiek waarom de door hemzelf geschreven film zo goed zou moeten zijn. Hierbij vertelt Cleese gratuit de afloop van de film en becommentarieert hij de running gags, op een zodanige manier dat alle lol er af is voor de mensen die de film nog moeten gaan bekijken, terwijl hij een hamburger met ketchup nuttigt. Hij doet dat echter in zijn bekende overdreven stijl waarbij hij net niet begint te hyperventileren van opwinding. Tot slot krijgen we nog de trailer (1 min.)

CONCLUSIE
Je moet natuurlijk van de onemanshow van Cleese houden, maar A Fish Called Wanda is een spitse komedie die méér biedt dan wat er bij een eerste aanblik te zien is. De disk moet u vooral kopen voor de inhoud, naar de vorm mag u niet te veel kijken. Het viertal zou nog eens bij elkaar komen voor Fierce Creatures, dat nooit dezelfde impact zou hebben.