1945. De Tweede Wereldoorlog is net voorbij en Engeland likt zijn wonden. Verpleegster Claire Randall (Caitriona Balfe) heeft haar portie van het bloedbad wel gezien, en ze is volledig vervreemd van haar echtgenoot Frank (Tobias Menzies), die als officier aan het front heeft gezeten. Desondanks probeert het koppel in zijn huwelijk een doorstart te maken, en ze besluiten om een tweede huwelijksreis te ondernemen naar Schotland, waar Frank zijn roots heeft. Een lokale pastoor (James Fleet) helpt hen om de geheimen van de ruïnes van Castle Leoch te ontsluiten, waar een voorvader van Frank, Black Jack Randall, een redcoat - een Engelse soldaat die de orde moest handhaven in het opstandige Schotland - de plak zwaaide. 's Nachts is Claire echter getuige van het één of ander heksenritueel bij een steen, en wanneer ze een kijkje van dichterbij wil nemen, is de magie blijkbaar nog niet helemaal uitgewerkt; ze raakt de steen aan, en bevindt zich plots in 1743, waar ze onmiddellijk wordt opgemerkt door Jack Randall zelf (ook Tobias Menzies), die haar ei zo na verkracht. De poging wordt echter verijdeld doordat de clan MacKenzie net passeert; echt "gered" wordt ze niet, want de clansleden nemen haar tegen haar wil ("maar voor haar eigen bescherming") mee naar Castle Leoch, waar ze wordt voorgesteld aan de Laird, Colum MacKenzie (Gary Lewis).

 

Omdat het gezien de omstandigheden beter is om niet te vermelden dat ze Randall heet, gebruikt Claire haar meisjesnaam, Beauchamps, en beweert dat ze familie in Frankrijk heeft. Aanvankelijk is de Laird welwillend om haar vrije doortocht te verlenen, maar als blijkt dat Claire ervaring heeft met kruidengeneeskunde en ze de vergroeiingen in de benen van de manke Colum MacKenzie kan genezen, zijn de clanleden niet meer happig om haar te laten gaan zo lang ze geen duidelijkheid kan verschaffen over haar aanwezigheid in Schotland. Claires geneeskundige talenten leveren haar in elk geval de toorn op van de lokale pastoor, Father Bain (Tim McInnerny), die meent dat ze duivelsgebroed is. Evenwel sluit ze vriendschap met de lokale kruidenvrouw Geilis Duncan (Lotte Verbeek), die een affaire heeft met Colums broer Dougal (Graham McTavish), en valt ze voor de charmes van een neef van de familie, Jamie Fraser (Sam Heughan), die vol littekens staat nadat hij gemarteld werd door Jack Randall en haar vraagt om de wonden te verzorgen. Jamie is voortvluchtig voor de wet, maar bij de MacKenzies heeft hij asiel gekregen. Dougal besluit Claire mee te nemen op rondreis langs de landerijen waar de MacKenzies belastingen heffen, en ze komt te weten dat Dougal feitelijk, onder meer door het tonen van Jamies verminkingen, geld aan het ronselen is om het Jacobitische leger mee te financieren, een factie opstandelingen die de koning van Engeland wil afzetten ten voordele van een Schotse vorst. Bekend met de geschiedenis, weet Claire dat de opstand drie jaar later zal leiden tot de fameuze Battle of Culloden, waarbij de Schotten zullen worden afgeslacht.
 

 

Black Jack Randall komt evenwel Claire weer op het spoor en eist haar uitlevering. De enige wettelijke manier om hieraan te ontsnappen is een huwelijk met Jamie; Claire worstelt evenwel met het idee dat ze hierdoor feitelijk bigamiste is, alhoewel haar eerste man de eerste honderd jaar nog niet geboren zal worden. De fysieke lust naar haar nieuwe echtgenote is echter tastbaar, zodanig zelfs dat de temperatuur van Loch Ness er waarschijnlijk twee graden door stijgt. Claire komt evenwel in de klauwen van Jack terecht, die zijn sadistische aard pas écht toont...
 

 

De mateloos populaire Outlander-serie van auteur Diana Gabaldon - eight novels and counting - neemt een bijzonder plaats in in de fantasyliteratuur. Het werk is moeilijk in één hokje te plaatsen, want de boeken situeren zich ergens op de nexus tussen sciencefiction/fantasy, romantiek en geschiedkunde. Alleszins is Gabaldon bijzonder goed gedocumenteerd en deze kwaliteitsserie straalt dan ook hoge productiewaarden uit. De reeks wordt ook door het publiek blijkbaar enorm gewaardeerd, want de facebookgroepen over Claire en Jamie rezen een tijdje als paddestoelen uit de grond, en worden hoofdzakelijk bevolkt door volgers die zich qua fanatisme kunnen meten met die van Game Of Thrones. Het brede scala aan genres dat tegelijkertijd wordt getoond maximaliseert natuurlijk het potentiële kijkerspubliek: esthetici krijgen de mooiste Schotse landschappen voorgeschoteld, de meer bezadigde intellectueel zal genieten van het correcte historisch kader, de zwijmelende huisvrouw zal zich verdrinken in de ogen van Jamie en voor diegenen met een meer dirty mind, zijn er de talrijke seksscènes; zelfs de perverten worden niet vergeten, want voor hen is er nog altijd Jack Randall en zijn uitgebreide collectie speelgoed. En om maar ineens de belangrijkste spoiler weg te geven: ja, C en J doen het! En meer dan eens ook, want in een gemiddelde wei vol konijnen wordt er een stuk minder gepoept dan in een aflevering van Outlander (voor onze Nederlandse lezers: "poepen" betekent in Vlaanderen iets helemaal anders dan in Nederland).
 

 

Uitvoerend producent van dit alles is niemand minder dan Ronald D. Moore, de man die erin slaagde om de stoffige bakkebaardenserie Battlestar Galactica weer hip te maken, en het nog betere nieuws is dat hij in zijn kielzog zijn huiscomponist Bear McCreary heeft meegenomen. McCreary levert hier mogelijk één van de beste soundtracks uit zijn carrière af, met spookachtige muziekthema's waarin strijkers en synthesizers harmonieus samenwerken, in een soundtrack die bol staat van de Gaelische klanken en ritmes. Moore heeft zich veel minder vrijheden veroorloofd dan Weiss en Danioff in Game Of Thrones, en volgt haast religieus de boeken van Gabaldon. Het epische maar erg volwassen drama is goed gedoseerd, en er is zeer veel tijd uitgetrokken voor karakterontwikkeling. Claire wordt verscheurd tussen haar liefde voor Jamie en het verlangen om naar de 20ste eeuw terug te keren, zoals de cover van de disk duidelijk toont; maar met haar kennis van de toekomst en de moderne geneeskunde geniet ze duidelijk stiekem van haar gepriviligieerde status van ingewijde. De afleveringen werken telkens naar een climax toe, zodat het uitstellen van de volgende aflevering tot morgen een helse opgave wordt. Telkens je denkt dat Outlander gaat verzanden in het moeras van de goedkope soaps, krijgen we als kijker alweer een prikkel waardoor we bij de les blijven. En zeg nu zelf, Caitriona Balfe en Sam Heughan vormen een droomkoppel waarvan de seks afstraalt.
 

 

Het eerste seizoen van Outlander bevat precies het eerste boek van de reeks, De Reiziger. Er zijn (voorlopig) nog zeven volumes over; in tegenstelling tot het al twee keer vernoemde Game Of Thrones geeft Moore blijkbaar voorlopig niet toe aan de druk om het tempo op te drijven; naar alle verwachtingen zal het tweede seizoen gewoon het tweede deel, Dragonfly In Amber (Terugkeer Naar Inverness), omvatten, en we zien wel waar we uitkomen. Of dat nu in 1743 of in 1945 is.

BEELD EN GELUID
Het eerste seizoen wordt in Vlaanderen en Nederland over twee delen gesplitst, wat een beetje een rare keuze is, want zowat elk ander land heeft een seizoensbox gekregen. Iemand heeft duidelijk geld geroken. De disks zijn ook anders, want de UK- en Duitse versie bevatten zowat alle ondertitelingen behalve Nederlands, en deze box bevat als ondertiteling Nederlands en Engels. De beeldvoering van Outlander is erg mooi en gracieus; er wordt gebruik gemaakt van verschillende kleurenpaletten om de twee tijdvakken weer te geven, maar het gros van de reeks speelt zich af in de 18de eeuw, en daar zien we de ietwat modderige, maar donkergroene natuur afwisselen met grijze, spaarzaam verlichte interieurs van kastelen en kerkers. De hele atmosfeer voelt echter natuurlijk en levendig aan, met veel gevoel voor detail en textuur. De kleuren zijn stabiel en van fouten in de transfer is geen sprake. Het enige aanwezige geluidsspoor is goed uitgebalanceerd; er wordt aanvankelijk spaarzaam omgesprongen met surroundeffecten, maar naarmate de reeks vordert en er zich al eens een scène afspeelt in een gevulde zaal waarin de clans hun bijeenkomsten houden, klinkt dit zeer natuurlijk en komt ook de natuurlijke weergalm goed tot uiting. De dialogen zijn goed verstaanbaar, maar de stukken in het Gaelic zijn niet ondertiteld. Het is blijkbaar de bewuste keuze van de makers dat we in de leefwereld van Claire gezogen worden en bepaalde stukken dialoog niet vertaald krijgen omdat zijzelf ook niet weet wat er gezegd wordt. De voornaamste troef is echter de voortreffelijke soundtrack van Bear McCreary.

 

 

EXTRA'S
Elke aflevering wordt voorzien van een recap, zodat ook de niet-bigewatchende medemens makkelijk na een onderbreking weer mee is met de gebeurtenissen. De set bevat maar liefst 21 verwijderde scènes (1:11:31), die na elke aflevering worden gepresenteerd, voorzien van het nodige commentaar van Ron Moore. Daarnaast sieren zes substantieel goeie documentaires de schijf. In Outlander: An Epic Adaptation (7:12) mag auteur Diana Gabaldon zelf, samen met showrunner Ronald Moore en co-executive producer Maril Davis, de spits afbijten en kort de adaptatie van haar werk toelichten. Een historische reeks als deze staat of valt met de geschiedkundige accuratesse; Authentic in Design: The Dresses & Kilts of Outlander (6:32) leert ons alvast dat qua kleding, waarin onder meer de kleuren van de kilts de affiniteit met een clan weergeven, historisch horen te kloppen; de kostuumontwerpster Terry Dresbach is overigens de vrouw van showrunner Moore. In Casting Outlander (7:10) leren we dat Sam Heughan als eerste werd gecast en Caitriona Balfe als laatste; het vinden van een vrouwelijke lead was overigens niet makkelijk; wellicht waren nogal wat actrices afgeschrikt door de enorme hoeveelheden bloot. On Location: Castle Leoch and the Magic of Scotland (7:02) toont ons dat men voor de reeks zo goed als geen computertrucs heeft gebruikt om het Schotse landschap in al zijn pracht en praal weer te geven, en dat zo goed als alle decors en landschappen authentiek zijn. Volgens Emerging a Scot: Cast Goes to Bootcamp (5:49) is een deel van de cast werkelijk op boot camp geweest om onder meer te leren paardrijden en te vechten met historische wapens. In A Walk Through the Sets & Stages with Ronald D. Moore (6:58) leidt de showrunner ons rond op de set. In kilt!

CONCLUSIE
Van de alsmaar groeiende collectie nieuwe televisieseries waarmee de netwerken naar de gunst van de kijker willen dingen, heeft Outlander van Starz alvast aan de start de beste papieren. De boeken van Diana Gabaldon hebben alvast een schare trouwe aanhangers, wat productie betreft is op geen euro Britse Pond goudstuk gekeken. Door het amalgaam van genres zit er in de reeks voor ieder wel wat wils, en de uitvoering getuigt van vakmanschap. De Blu-ray is zo goed als foutloos, maar door de set in twee delen uit te brengen probeert Sony alvast de bekende Schotse heelkundige techniek, bekend onder de naam "de aderlating" uit...