FILM
De Amerikaanse regering heeft geen fucking clue wat er moet gedaan worden aan de ufo's die al een week boven het aardse luchtruim hangen (geef toe: u zou het ook niet weten!). Pogingen om de aliens, of wie de toestellen ook bestuurt, te contacteren, zijn op niets uitgedraaid. Na een week wordt plots duidelijk wat de bedoeling van de buitenaardsen is: golf na golf proberen ze de mensheid uit te roeien, ongeveer gelijkaardig zoals men een mierennest uitrookt, want de aliens hebben plaats nodig, en wij zitten - op onze eigen planeet nota bene - blijkbaar in de weg. De eerste golf komt in de vorm van een elektromagnetische golf, waardoor alle electronica van de wereld gefrituurd wordt: vliegtuigen vallen als herfstbladeren uit de hemel en geen enkel voertuig werkt nog, behoudens paard en kar. Het leven van tiener Cassie Sullivan (Chloë Grace Moretz) wordt van de éne dag op de andere een struggle for survival: naar school gaan en de knappe bink Ben (Nick Robinson) pogen op te vrijen, zit er niet meer in. Bij de tweede golf pogen de aliens de mensheid uit te spoelen: een gigantische tsunami maakt zowat alle steden die aan de kust gelegen zijn, op spectaculaire wijze met de grond gelijk. Alhoewel Cassie in Ohio woont, richt het plaatselijke meer toch ook de nodige schade aan, en de straten veranderen in modderpoelen. Dat is evenwel niets, vergeleken met de derde golf: een gevaarlijke variant van de vogelgriep roeit ook nog eens 97% van de overlevenden uit. Het virus wordt doorgegeven door lichamelijk contact, en is dodelijker dan ebola. Cassies moeder (Maggie Siff), die de slachtoffers heeft proberen te helpen, is één van de slachtoffers.




Cassie blijft met haar vader (Ron Livingston) en haar broertje Sam (Zackary Arthur) rondtrekken, tot het drietal op een kleine gemeenschap stoot, die probeert om er nog het beste van te maken met de beperkte middelen. Evenwel wordt de kleine gemeenschap min of meer gedwongen ingelijfd bij kolonel Vosch (Liev Schreiber), die de bewoners meedeelt dat de aliens aan de vierde golf zijn begonnen: ze zijn namelijk in staat om de controle over individuën over te nemen, die dan als verraders in eigen rangen de mensheid uitdunnen. Evenwel heeft het leger een test ontwikkeld die - tenminste bij kinderen - kan zien of ze drager van een buitenaardse parasiet zijn of niet. Om de kinderen in veiligheid te brengen, worden ze van de volwassenen gescheiden en naar een luchtmachtbasis gebracht om te worden gescreend. Op zoek naar de teddybeer van haar broertje, mist Cassie evenwel de bus, en is getuige hoe in een golf van paniek het vuur wordt geopend en de volwassenen worden afgeslacht. Helemaal op haar eentje onderneemt Cassie een voettocht naar de legerbasis om haar broertje te bevrijden; onderweg geraakt ze echter gewond door een killer drone, maar ze wordt terug op de been geholpen door de eenzaat Evan Walker (Alex Roe). De centrale vraag die Cassie zich moet stellen is, of Evan te vertrouwen is of niet...

De kinderen die intussen de legerbasis hebben bereikt, worden door een zekere sergeant Reznik (Maria Bello) getraind in oorlogsvoering om ingezet te worden tegen de zogenaamde vijfde golf, waarmee de aliens de klus willen afmaken....




Het vat dat werd aangestoken sinds de filmstudio's hebben ondervonden dat young adult verkoopt, is na Twilight, The Hunger Games, Divergent en The Maze Runner nog lang niet leeg. De nieuwste telg is de trilogie boeken van Rick Yancey, die naast The 5th Wave ook nog de delen The Infinite Sea en The Last Star omvat. The 5th Wave dient zich aan als de lightversie van Independence Day, en dat de film net verschijnt in dezelfde periode als waarin de concurrentie de sequel op deze laatstgenoemde genreklassieker op stapel heeft staan, mag allicht geen toeval heten. Net als bij The Hunger Games haalde Yancey duidelijk de mosterd bij Battle Royale, waarin kinderen worden klaargestoomd als kanonnenvlees, een thema dat met films als Ender's Game nog steeds goed in de markt schijnt te liggen.

Sony zet met deze film zwaar in op de hoop dat Chloë Grace Moretz, die intussen al een beetje cultactrice is geworden dankzij het geweldorgie Kick-Ass, de nieuwe Jennifer Lawrence gaat worden. Alhoewel Moretz waarschijnlijk nog wel een mooie carrière te wachten staat, is haar soortelijk gewicht voorlopig echter nog ontoereikend, want veel meer dan in paniek weglopen en verbouwereerd met een pistool staan zwaaien mag ze alvast in dit eerste deel niet, waar Lawrence crowdpleasers als X-Men vooralsnog moeiteloos afwisselt met uitdagendere rollen genre Silver Linings Playbook en Joy. The 5th Wave volgt echter netjes de regels van het boekje. Iets te veel zelfs, want de 'grote verrassing' ([spoiler]de militairen zíjn de aliens[/spoiler]) ziet zelfs een matig geoefende filmkijker van mijlenver afkomen, en de kans om toch íets meer de kaart van de gore en de ernst te trekken, wordt vakkundig om zeep geholpen ten voordele van shots van dreamboys die in de rivier hun naakte torso aan het wassen zijn. De íets te blatante reclamespot voor de Amerikaanse wapenlobbyisten van de NRA (minderjarigen een vuurwapen geven? Suuuure!) werkt bovendien eerder ergerlijk.




Niet dat alles aan de film per se rammelt. Het was alleszins een wijze zet om spaarzaam om te gaan met speciale effecten en de aliens zelf niet tot nauwelijks in beeld te brengen - en wees gerust; hun ruimtetuig is dit keer niet compatibel met Apple. De vertelstructuur van de film in het begin is onderhoudend genoeg om bij de les te blijven: we zien Cassie alleen door het bos dwalen; als ze op een verlaten winkels stoot en een gewonde overlevende ziet, knalt ze hem zonder verpinken neer, uit schrik dat hij besmet is door de buitenaardse parasiet; als dan blijkt dat hij niet naar een wapen greep maar naar een crucifix, krijgen we door middel van flashbacks te zien hoe Cassie tot zo'n wantrouwig monster is verworden, en die aanpak werkt. Het is pas in de tweede helft, nadat de verhaallijn weer aanpikt bij het begin van de film en we vervolgens zien hoe Cassies broertje temidden van een stel andere snotneuzen wordt klaargestoomd tot moordmachine, dat spanningsboog breekt. De gevechten waarin de kinderen betrokken worden, zijn te bloedloos en te weinig geinspireerd, alhoewel ze mooi in beeld zijn gebracht, en er ontbreekt een gevoel van dringendheid. Van regisseur J. Blakeson, eerder verantwoordelijk voor de nagelbijter The Disappearance Of Alice Creed, zou je méér mogen verwachten dan een run of the mill-budgetversie van The Hunger Games. Mocht de film toch nog genoeg inkomsten genereren voor een sequel: doorverwezen naar tweede zit.

BEELD EN GELUID
Sony stelt zelden teleur met haar Blu-rayreleases, en The 5th Wave werd voorzien van een mooie, digitaal geschoten transfer waarin de natuurlijke textuur van de postapocalyptische wereld er groezelig maar realistisch uitziet. Dat uitgerekend het leger nog beschikt over een spic and span basis waar je van de vloer kan eten, verraadt wel een beetje waar het in het verhaal naartoe gaat. De zwartniveau's zijn solide en de kleuren zien er somber maar stevig uit. Een lichte ruis over het beeld weerhoudt me ervan een topscore toe te kennen. De film is voorzien van een DTS-HD MA 5.1-track die van begin tot einde overtuigt, vanaf het moment dat het eerste vliegtuig uit de lucht valt en een nabijgelegen woonwijk herschept in een inferno, tot de finale inzet van gevechtsvliegtuigen en aanvalshelikopters. De dialogen blijven in al dit geweld goed verstaanbaar - ook niet altijd evident.




EXTRA'S
The 5th Wave is voorzien van een gevarieerde selectie aan, weliswaar korte, extra's, die opent met een audiocommentaar van regisseur J. Blakeson en actrice Chloë Grace Moretz, die niet echt diepgaand is en enkele platgetreden paden bewandelt, zoals het gebruik van de Sams teddybeer als motief doorheen de film, maar vooral de fans van de actrice zal plezieren. Naast een redelijk indrukwekkende selectie aan verwijderde scenes (25:10), elf in totaal, en de tegenwoordig standaard meegeleverde portie dijenkletserij in de gag reel (3:17), bestaat de bonussectie verder uit vijf documentaires. Inside The 5th Wave (14:26) is een veredeld perspakket waarin de casting, de personages, de decors en de effecten er op knap een kwartier worden doorgejaagd, wat een goeie indicatie is voor de diepgang die er niet is. In Training Squad 53 (5:09) wordt ons getoond hoe de minderjarigen worden getraind in militaire gevechtstechnieken, en in The 5th Wave Survival Guide (2:11) geven cast en crew enkele tips om te overleven in crisissituaties - je weet maar nooit wanneer de aliens wérkelijk gaan besluiten om ons aan te vallen, en je kan maar beter voorbereid zijn. Sammy on the Set (6:57) laat ons zien hoe de benjamin van de cast (Cassie's broertje) het er in de grotemensenwereld die "acteren" heet vanaf brent, en Creating a New World (5:58) toont ons snel-snel wat visuele effecten van de apocalyptische toekomst. Uiteraard maakt Sony nog wat reclame voor andere films met cross-promotionele trailers.

CONCLUSIE
The 5th Wave is duidelijk Sony's antwoord op enkele goed lopende franchises die voornamelijk bij de concurrentie geparkeerd zitten, waarbij het motto schijnt te zijn 'beter goed gestolen dan slecht verzonnen'. De film is halfbakken, maar de Blu-ray zelf is technisch okee.