FILM
Als recensent krijgen we geregeld viewings toegestuurd met daarbij een persbijlage. Niks om jaloers op te zijn, want vaak gaat het niet meer dan om loze promopraat van op hol geslagen promojongens die je willen doen geloven dat de film die in je lader zit het meesterwerk is dat je tot op heden nog niet hebt gezien. Dat doet men uiteraard ook bij de re-release van Dawn Of The Dead (of wat dacht je?), maar het was opmerkelijk om te zien dat er één A4-bladzijde nodig was om alle extra’s op te sommen die in deze box zitten. Nu mag dat ook wel, want bij aanschaf ervan ben je ook meteen 70 euro armer, maar het mag duidelijk zijn: kosten noch moeite werden gespaard om van deze uitgave de ultieme editie te maken. 

Wie een bloedhekel heeft aan zombies, mag George A. Romero verwensen, want deze Amerikaanse regisseur wordt niet voor niets de vader van de zombiefilms genoemd. Meer zelfs, met zijn Night Of The Living Dead uit 1968 legde hij de grondregels van de zombiefilms vast, bijv. het feit dat je een zombie pas definitief kan uitschakelen als je hun hersenen vernietigt. Het is maar dat je het weet. Ondanks het grote succes zou het toch nog tien jaar duren vooraleer Romero met Dawn Of The Dead een tweede zombiefilm zou maken. Deze cultklassieker die met veel Italiaans geld (waaronder dat van Dario Argento) ingeblikt werd, was zo'n succes dat Romero nadien de ene zombiefilm na de andere maakte (Day Of The Dead, Land Of The Dead, Diary Of The Dead en Survival Of The Dead). En dan hebben we het nog niet eens gehad over de niet bij te houden copycats. Maar mocht u net zoals wij de films niet meer uit elkaar kunnen halen dan kan “de zombiefilm die zich in een warenhuis afspeelt” gerust als geheugensteuntje dienen. Of mocht de euro maar niet willen vallen, de zombieclassic die in 2004 door Zack Snyder een nieuw jasje kreeg.

In alle eerlijkheid hebben we altijd vragen gehad bij weggelaten scenes als bonus, want laat ons eerlijk en wel wezen, je moet echt wel een zware fan zijn (of een recensent bij DVDInfo) om dit te gaan bekijken. Waarom (en daar dient de thuisbioscoop uiteindelijk voor) niet gewoon aan de hand van deze scenes de films presenteren in alle mogelijke cuts, al was het maar omdat dit wel zijn nut heeft? Blijkbaar heeft men dat bij Second Sight wel goed begrepen, want deze classic wordt gepresenteerd in drie versies. Nadeel is natuurlijk wel dat je voor dit soort releases een vet spaarvarken nodig hebt. Het is ook altijd iets...

Er zijn heel wat versies van Dawn Of The Dead in omloop, en vaak zat Dario Argento daar voor iets tussen omdat hij de rechten gaat op de film, en dan hebben we het nog niet eens over de vele gecensureerde versies. Er is de director’s cut die 139 minuten duurt en die vertoond werd op première op het filmfestival van Cannes in 1978 en daarom vaak de naam van The Cannes Cut krijgt. De Amerikaanse theatrical cult telt 127 minuten en dat is eentje waar een paar bloederige scenes uitgehaald werden zodat het geen X-film zou worden, maar er bestaan nog heel wat andere versies waar men nog iets preutser te werk ging om ervoor te zorgen dat zo veel mogelijk mensen de zaal binnen mochten. Tenslotte is er ook nog de Argento-cut van 119 minuten waar er bijv. meer muziek van Goblin inzat. Kortom, het was een zooitje en dan heb je nog eens het feit dat ieder land een andere titel voor de Romero-classic bedacht, zo was hij bij ons te zien als Zombie: In De Greep Van De Zombies. Uiteindelijk waren het alleen maar kopzorgen voor de fans, want de film boerde enorm goed in de bioscopen en hij beleefde een paar jaar later een tweede succesvol leven op de VHS-markt. 

Als gezegd vind je deze drie versies terug op deze uitgave, maar je moet toch van goeden huize zijn om de verschillen in een oogwenk op te merken, maar wie weet ligt dat louter aan ons. In ieder geval hebben we er geen spijt van dat we deze film drie keer na elkaar door de lader gehaald hebben, want er valt heel wat te zien. Uiteraard is het allemaal over the top en doet het verhaal er niet toe. De wereld is om zeep, en vier mensen (waaronder twee televisiemensen en twee Rambo-achtige paracommando’s) slaan op de vlucht en verschuilen zich in een warenhuis. Een ideale plaats voor Romero om met de juiste gimmicks naar boven te komen, want deze film die een sneer is naar het kapitalisme bevindt zich op een slappe koord tussen slapstick en aangename gore. Uiteraard worden mensen opgevreten, maar op een paar scenes na waarbij de darmen op de vloer liggen, is het allemaal te bekijken zonder dat je er het hoofd moet bij wegdraaien. Genietbaar onnozel, en bij momenten zeer grappig waardoor de twee uur nooit een lange zit wordt en met spannende scenes want niemand blijkt veilig te zijn voor de levende doden. Of het laatste deel met de bikers nu echt moet (eens de zombies onder controle zijn, komen de motards de boel verpesten) is een vraagstuk waar we zelf nog geen sluitend antwoord op hebben, maar dat Dawn Of The Dead een niet te missen cultclassic is, heeft de pientere lezer al lang begrepen. 

BEELD EN GELUID
Ook wat het beeld betreft heeft men het onderste uit de kan gehaald voor deze release. De film werd volledig gerestaureerd en op deze blu-ray (die trouwens ook op 4K bestaat) zie je niet het minste vuiltje of mankement. Door de scherpe details zie je weliswaar ook hoe belachelijk stom sommige special effects wel zijn, maar dat kan de pret niet bederven. Au contraire. Zowat alle scenes zijn felbelicht en spelen zich niet in duistere plekken af, waardoor dit letterlijk en figuurlijk een zombiefest wordt. De bonte kleuren van de supermarkt staan in perfect contrast met de grijze lijkkleuren van de zombies.De originele mono-band is herwerkt naar een Engels DTS-HD MA 1.0-geluidsband met goed hoorbare dialogen (voorzien van Engelse ondertiteling) en een te gekke soundtrack. De geluidseffecten komen niet echt op de voorgrond, maar staan in goede balans met de dialogen of het gebrabbel van de zombies.

EXTRA'S
Als gezegd vind je op deze editie zowat alles wat er te zeggen valt over deze film. Zo heb je naast twee cd’s waar je de soundtrack op vindt, ook nog eens een 170-pagina’s tellend boek. Het nadeel is zoals gezegd het dure kostenplaatje ervan. Op de drie versies die elk gepresenteerd worden op een aparte blu-ray, vind je ook nog eens een aparte commentaarband. Maar goed, laten we het maar (kort) hebben over wat je zoal als bonus op de vierde blu-ray kan bekijken. Zombies And Bikers (59 min.) is een bijna één uur durende special met interviews van mensen die gecast werden als zombie of motard. Grappig detail: iedere zombie kreeg welgeteld één dollar als vergoeding per draaidag. Of het als docu echte waarde heeft, laten we buiten beschouwing, want al bij al gaar het niet meer dan om mensen die door een vergeeld foto-album bladeren en herinneringen ophalen. Ook is het grappig om te zien dat bepaalde zombies of bikers die in de film een paar seconden in beeld kwamen, er een bijverdienste van hebben gemaakt om op allerlei conventies te staan en bijv. handtekeningen te verkopen. In Memories of Monroeville (34 min.) gaan Tom Savini (de man die voor de legendarische special effects zorgde) samen met een paar ex-zombies terug naar het winkelcentrum van Monroeville waar de film tijdens de sluitingsuren werd opgenomen. Iets wat anno 2020 compleet onmogelijk zou zijn. Wist je trouwens dat er onlangs een buste van de in 2017 overleden George A. Romero in het warenhuis werd opgesteld? Raising the Dead: The Production Logistics (23 min.) is een vrij interessante docu van zo'n 25 minuten waarin de rol van Dario Argento als producer meer belicht wordt. In The FX of Dawn with Tom Savini (13 min.) overloopt de meester van de special effects uit de jaren '70 zijn vele zombies uit de Romero-films. Zijn favorieten, en ook de evolutie en natuurlijk sta je er als altijd versteld van hoe simpel het soms allemaal is, of hoe moeilijk. In Dummies! Dummies! (12 min.) staat Richard France ons een tiental minuutjes te woord. Een man die geen enkele ambitie had om acteur te worden, en dat nu nog niet heeft, maar met "Dummies! Dummies!" één van de beroemdste cultzinnen ooit op zijn palmares heeft staan. Interviews met George A. Romero zijn eerder zeldzaam, maar in The Lost Romero Dawn Interview (20 min.) blikt de cultregisseur terug op zijn toch wel imposante carrière. Verder zijn er ook documentaires Document of the Dead: The Original Cut  (66 min.) en Document of the Dead: The Definitive Cut (100 min.) waarin men het heeft over de verschillende cuts, waar Romero of andere medewerkers het over de verschillen hebben en daar ook een woordje uitleg over geven. Dit is echt voer voor de die-hardfans only, want de beeldkwaliteit van deze twee docu's is niet altijd even sterk. Tenslotte is er ook de docu The Dead Will Walk (80 min.) uit 2014 waarin men vooral door middel van interviews de "zombie-carrière" van George A. Romero in het licht zet. We zouden nog wel een tijdje kunnen doorgaan met de special features op te sommen, want je treft er ook tientallen verloren filmpjes super 8-opnames, tv-spots en allerlei andere promofilmpjes (13 min.) aan die goed zijn voor ruwgeschat zo'n dertien minuten zombieplezier.

CONCLUSIE
Deze luxe-uitgave van Dawn Of The Dead is zeker geen koopje als je het in euros uitdrukt, toch is deze peperdure box het walhalla van iedere zombiefanaat die alles over deze tweede George A. Romero-zombiefilm wil weten. Humoristisch en spannend, en vooral één van de grootste cult classics ooit.