FILM
Laten we eerlijk zijn en deze bespreking als volgt beginnen: The Fast And The Furious is geen goede film. Onmiddellijk maken we daarbij volgende nuance: hij werd ook niet gemaakt met als doelstelling enkele oscars in de wacht te slepen. De film spreekt dan ook vooral de actiefanaten onder ons aan en is in de eerste plaats gemaakt voor fans van spectaculaire auto-achtervolgingen, snelheidsfanaten en tuning-liefhebbers. Cinematografisch en op gebied van de special effects mogen we dan wel spreken van een geslaagde productie. Rob Cohen wist wel degelijk dat de sterkte van deze prent zich voornamelijk op dat gebied moest bevinden, maar toch zat er volgens ons meer in. Niet enkel en alleen tieners zullen onder de indruk geweest zijn van deze adrenaline-film die Cohen draaide in ware MTV-stijl, maar ook de modale autoliefhebber zal grote ogen getrokken hebben op gebied van de echtheid die deze film uitstraalt op gebied van tuning. Ok, de nodige SFX werden inderdaad niet uit de weg gegaan, maar de combinatie van chroom, gierende banden, brullende motoren, een Supra en een Dodge Charger laten ons verscheidene keren vergeten dat we met een ongelooflijk zwakke verhaallijn te kampen hebben.


Daarbij komt dan natuurlijk ook nog dat de acteerprestaties serieus ondergeschikt zijn aan de glimmende bolides. Qua karakterbuilding weet enkel reizende Hollywood-ster Vin Diesel nog ongeveer de schade te beperken, maar dat is dan wel zonder zijn cheesy oneliners gerekend (When I'm in that car... I feel free). De plot neigt dus eerder simpel en doet ons denken aan Point Break, maar dan met auto's in plaats van surfboards. Een politieman gaat undercover bij een bende gangsters die houden van snelle wagens, streetracing en het occasionele leegroven van een goederentransport. Waar Point Break echter geloofwaardig overkwam gaat The Fast And The Furious volledig de mist in. De nodige diepgang in de verhaallijn en acteerprestaties ontbreekt en de nadruk ligt teveel op de wagens en het streetracen. Indien men dit laatste als een goede of een slechte zaak ervaart laten wij volledig over aan het deskundige oordeel van de kijker.

Deze Limited Edition van The Fast And The Furious kwam in regio 1 als de zogenaamde 'Tricked Out Edition' op de markt en zette daar héél wat kwaad bloed. De extra's zijn in vergelijking met de eerdere editie vrijwel waardeloos te noemen en gelukkig bezit onze eerdere regio 2-versie geen DTS-track: logisch dat men kritiek had over de oceaan. Meer details volgen in onderstaande rubrieken.


BEELD EN GELUID
Aan het beeld werd niks gewijzigd ten opzichte van de vorige release en dat was ook niet nodig: een bijna perfecte kwaliteit met een goed contrast, veel detail en levende kleuren. Ook de zwart- en huidtinten komen natuurlijk over. Zelfs van filmgrain is er weinig of geen sprake en het geheel ziet er zelfs zo goed uit dat het af en toe driedimensionaal overkomt.


De grote fout op de vorige editie was het toevoegen van een Russische (!) Dolby Digital track en het gemis aan de DTS-track, waar de meeste andere regio's wel van genoten. Nu moet het gezegd dat deze dolby digital al één van de betere geluidssporen is die op de markt te vinden zijn zodat het toevoegen van de DTS-track voor ons nog weinig verschil uitmaakt. Minieme verschillen zijn hier en daar merkbaar, en het geheel klinkt misschien iets gecontroleerder, maar gooi je vorige release nog niet door het raam, en zeker niet alvorens je het onderstaande gelezen hebt.


EXTRA'S
Special editions, limited editions, ultimate editions, tricked out editions, etc..etc... Meestal zijn ze enkel uit op ons geld en wij, arme filmverslaafden, laten ons telkens vangen aan die ene extra meer, aan die prachtige verpakking, aan het toevoegen van nieuwe geluidstrack of aan die 5-disc versie met een National Geographic documentaire... en zo kunnen we nog een tijdje doorgaan. Maar wat zien we hier op het vlak van de extra's ? Een waardeloos hoopje, snel bij elkaar gescharreld materiaal waarvan nog eens de helft als promotiecampagne dient voor 2 Fast 2 Furious? Nog goed dat wij er een DTS-track aan overhouden, want met het volgende pakketje extra's zou men bij Universal met het schaamrood op de wangen moeten zitten om deze versie ook nog eens heruit te brengen in regio 1.


De grote verrassing zou de '2 Fast 2 Furious turbo charged prelude' moeten zijn, die de link legt tussen deel 1 en deel 2 van deze tuning-films. Maar in deze vijf minuten durende mini-film krijgen we niks anders te zien dan enkele snel in elkaar gestoken scènes van Walker die op de vlucht is voor de politie, enkele streetraces doet om aan geld te geraken en uiteindelijk in Miami terechtkomt. We krijgen ook een zogenaamde 'enhanced' versie van Rob Cohen's interessante audiocommentaar op de vorige editie. Het 'enhanced' aan de zaak is dat je de mogelijkheid bezit om tijdens z'n commentaar op bepaalde momenten (lees: elke chapter), door middel van je afstandsbediening, achter-de-schermen materiaal krijgt te zien. Jammer genoeg duren deze stukjes tussen de 5 seconden en 1 minuut en betreffen het nutteloze b-roll opnamen zonder geluid. Verder vinden we een sneak peak en trailer van 2 fast 2 furious terug die men beter in de kas zou gestopt hebben tot de DVD ervan verschijnt. De trailer en cast&crew info worden ook overgenomen van de vorige editie. De enige extra die de moeite waard is (het tot in detail bekijken van een volledige tuning door stuntcoördinator Craig Lieberman) wordt voorzien van de playboy-bimbo Dalene Kurtis. Ze ziet eruit alsof ze een uur voor de opnames het verschil uitgelegd kreeg tussen de rem- en het gaspedaal en ze acht het ook nodig de kijker onmiddellijk duidelijk te maken dat ze houdt van 'hot guys with hot cars'. Hugh Heffner weet ze nogal uit te kiezen.

CONCLUSIE
Gooi uw vorige editie van deze hersendode tuningfilm niet weg. De limited edition maakt deel uit van de 2 Fast 2 Furious-promotiecampagne, bezit een klein aantal nutteloze extra's in vergelijking met de vorige editie en brengt dus, buiten een DTS-track, niks nieuws onder de zon.