FILM
Van Forrest Gump (Tom Hanks) zal iedereen ongetwijfeld bijblijven dat het grootste deel van de film bestaat uit Gump die op een bankje bij de bushalte aan verschillende medereizigers zijn levensverhaal vertelt. Forrest was al als kind niet bepaald hoogbegaafd te noemen - zelfs een klein beetje 'achterlijk' is niet ver van de waarheid af - toch kan hij dankzij zijn inzet toch het maximale uit zijn leven halen. Als kind wordt hij omwille van zijn sullig voorkomen door zijn leeftijdsgenoten een danig potje gepest, alleen zijn vriendinnetje Jenny (Robin Wright) accepteert hem voor wie hij is. Forrest is haar enige emotionele toeverlaat, zelf wordt ze door haar vader seksueel misbruikt, en wordt daardoor op affectief vlak later enorm labiel. Omgekeerd is Jenny Forrests ideale droommeisje, maar dat is voor haar een stapje te ver, want ze wil zich niet emotioneel binden aan een man die haar vriendjes in elkaar slaat, alleen omdat hij nog maar denkt dat zij haar misbruiken. Forrest blijkt wel een goede sportman, en daardoor slaagt hij er zelfs in een diploma te halen - op Amerikaanse universiteiten is dat dus mogelijk, hè! Omdat zijn enige talent schijnt te zijn om bevelen op te volgen, is legerdienst een geknipte job voor hem. Hij wordt echter naar de hel van Vietnam gestuurd, en kan maar aan de dood ontsnappen omdat Jenny hem heeft geleerd bij conflictsituaties weg te lopen. Zijn beste vriend Bubba sterft bij een aanval van de Vietcong, en Forrest belooft dat hij diens droom in zijn plaats zal waarmaken en kapitein van een garnaalvisser worden. Hij kan een startkapitaaltje vergaren met een paar barnumcontractjes die hij door zijn relatieve bekendheid als pingpongspeler voor de nationale ploeg heeft verworven. Het garnaalvissen wordt een succes, en hij wordt bovendien een handje geholpen door zijn luitenant uit Vietnam, Dan (Gary Sinise), die bij hetzelfde bombardement zijn benen verloren heeft. En terwijl de simpele Forrest het ene succes na het andere in zijn leven boekt, gaat het met Jenny van kwaad naar erger: verkeerde vrienden, drugsmisbruik en zelfs een occasionele poging tot zelfmoord drijven haar uiteindelijk terug naar de enige plaats waar ze zich veilig voelt: in de armen van de eenvoudige Forrest, die nog niet zo dom blijkt als hij eruit ziet.

Deze film is moeilijk in één hokje te catalogeren, want naast humor bevat de film ook een flinke portie romantiek, een stevige lik actie en natuurlijk de nodige dosis drama. Terecht won Forrest Gump niet minder dan zes Oscars, en bevestigde Tom Hanks als één van de grootste acteurs van deze tijd; zijn eerdere Oscar voor Philadelphia was geen toevalstreffer. Forrest vertelt zijn belevenissen met een zodanige eerlijkheid en eenvoud dat je erdoor gecharmeerd raakt. De muziek van Alan Silvestri doet er natuurlijk ook wat aan, maar de stuwende kracht achter de film is Hanks' enorm overschot aan talent. Zijn Forrest Gump-personage zou de perfecte belichaming moeten zijn van de hypersensitieve, gevoelige eenvoudige jongen met simpele verlangens. Op het eerste zicht lijkt het gegeven een perfecte plot voor een tearjerker van formaat, maar dat is de film allerminst; regisseus Robert Zemeckis is gelukkig niet in de val getrapt om hier een bloedserieus drama van ta maken. Het geheel wordt luchtig gehouden door een overvloed aan spitse dialogen, visuele practical jokes en trucages waardoor het lijkt dat Forrest bij allerlei wereldgebeurtenissen aanwezig is: hij ontmoet onder andere voor het oog van de camera de presidenten Kennedy en Nixon, is aanwezig bij de rassenrellen volgend op de inschrijving van de eerste zwarten aan een Amerikaanse universiteit, en tussendoor leert Forrest ook nog Elvis dansen, en blijkt hij ongewild het Watergate-schandaal naar de pers te lekken. Kortom, een plezierige en ongedwongen wandeling door de recente Amerikaanse geschiedenis, die overigens niet alleen het Amerikaanse publiek deed overlopen van enthousiasme. Forrest Gump is leuk, zeer onderhoudend en heeft toch een zekere diepgang, zonder te zwaarmoedig te willen worden.

BEELD EN GELUID
De film wordt op het originele 2.35:1-formaat gepresenteerd, bevat geen noemenswaardige printfouten of artefacts, maar is nergens echt heel scherp te noemen. Ondanks het feit dat de film voornamelijk een dialoogfilm is, maakt de 5.1-geluidstrack goed gebruik van de mogelijkheden van ruimtelijke effecten, zoals in de scènes in Vietnam, maar de achtergrondeffecten zijn nogal luid en bombastisch in vergelijking met de dialoog. Het geheel had misschien ietsje meer technisch in evenwicht mogen zijn. Zonder in onze kritiek te willen overdrijven, natuurlijk, want slecht is het geheel zeker en vast niet.

EXTRA'S
Misschien is het predikaat 'eindelijk' hier wel op zijn plaats; Paramount heeft totnogtoe zich niet echt laten gelden als een voortrekker op het gebied van extra's. Met releases als Enemy At The Gates kwam daar een beetje verandering in, alhoewel hun bonusmateriaal zelden of nooit ondertiteld was. Deze gebreken worden op deze disc ruimschoots goedgemaakt, en voor zover we weten is dit hun eerste dubbel-DVD-release. De eerste disc bevat twee commentaartracks, één door regisseur Robert Zemeckis, producer Steve Starkey en productiedesigner Rick Carter, en de andere door producer Wendy Finerman, spijtig genoeg alleen ondertiteld in Engels en Frans. De tweede disc, die wel uit Nederlands ondertitelde extra's bestaat, opent met een doumentaire Through The Eyes Of Forrest Gump, een half uur durende typische making of-documentaire. De sectie "production featurettes" bestaat uit een schare aan netjes per thema onderverdeelde kortere documentaires, zoals screentest van onder meer Robin Wright en Haley Joel Osment, Building The World Of Gump over o.a. de lokaties, Seeing Is Believing over de visuele effecten, zoals het geheim achter de geamputeerde benen van Gary Sinise en het vermengen van filmbeelden met historische nieuwsfragmenten, Through The Ears Of Forrest Gump over de audio-effecten, en The Magic Of Make-up. Het promotiemateriaal is wat aan de schaarse kant, want beslaat maar twee trailers, en tot slot bevat de disc nog een fotogallerij. Alles is bovendien in mooie geanimeerde en van muziek voorziene menuschermen gegoten. De documentaires lonen alleszins de moeite, en beslaan samen toch een dikke anderhalf uur.

CONCLUSIE
Forrest Gump is vooral een kwalitatief hoogstaande feel good-movie, en de rijke selectie aan extra's maken van deze disc een aanrader.