FILM
De meest sportieve (dus populairste) laatstejaarsstudent Zack Tyler (Freddie Prinze Jr.) wordt acht weken voor het einde van het schooljaar gedumpt door zijn vamp-achtige vriendin Taylor Vaughan (Jodi Lyn O'Keefe) ten voordele van een viezerik die op TV in een reality-show meespeelt (Matthew Lillard speelt uiteraard voor de viezerik). Op zo'n ogenblik hebben je vrienden natuurlijk het beste met je voor, zeker wanneer het erop aankomt om je imago niet te laten ineenstorten als een pudding, en omdat Zack toch beweert dat hij elk meisje kan krijgen, sluit hij in een moment van totale zinsverbijstering een weddenschap af met zijn beste vriend (nu ja...) Dean (Paul Walker): Dean zal een meisje aanduiden die alleen al door Zacks uitstraling binnen de acht weken op het eindexamenbal prom queen moet worden. Deans keuze valt op het grootste buitenbeentje van de hoop: Laney Boggs (Rachael Leigh Cook), een onappetijtelijk uitziende studente die bijklust in een falafel-tent, en haar vrije tijd spendeert aan alle mogelijke vormen van cultuur waar zelfs Jan Hoet zijn neus voor zou op halen.




Enfin, Zacks versiertruken - onder het motto "de aanhouder wint" - hebben uiteindelijk succes, en dankzij de hulp van zijn zus Mackenzie (Anna Paquin), die Laney een radicale make-over geeft, wedijvert ze plots om de titel van prom queen met Zacks ex, Taylor. En ik denk niet dat ik een merkwaardige plotwending verraad als ik zeg dat Zack en Laney uiteindelijk écht voor elkaar blijken te vallen, terwijl de schaduw van "het was allemaal maar een weddenschap" boven hun hoofd blijft hangen.




Niets origineels dus in deze zoveelste variant op het My Fair Lady-thema, alhoewel ik de neiging heb om regisseur Robert Iscove toch een paar kwaliteiten toe te dichten: ten eerste vervalt hij niet in American Pie-achtige vulgariteiten en weet hij de film onderhoudend te maken door een soms zeer aparte montage, zoals de manier waarop hij de flash-backscènes monteert tegen de achtergrond van de courante tijdlijn. Voornaamste troef is echter dat hij de film een klein beetje een sociaal tintje weet mee te geven: Zack is bemiddeld, rijdt in een 4x4 rond en heeft de universiteit maar uit te pikken - alhoewel zijn vader hem niet echt een vrije keuze laat - terwijl Laneys ietwat wereldvreemde vader voor de kost zwembaden installeert, en zijzelf daardoor door haar medestudenten wordt bekeken als iets vuils en groens dat niet door de waterfilter kon. Ook gaat de manier waarop Laney uiteindelijk openbloeit gepaard met een soort van verwerkingsproces om de dood van haar moeder, die ook kunstenares was, zodanig dat zij, ondanks haar schaarse middelen, toch probeert in haar voetstappen te treden.




Tegelijkertijd kan ik echter niet blind zijn voor de tekortkomingen van de film, waarvan met stip op één de afschuwelijk stereotiepe manier waarop het middelbare schoolleven in Amerika wordt afgebeeld als één aaneenschakeling van uitgaan, fuiven, uitgaan, kotsen, uitgaan, feesten en uitgaan, waarbij de natuurlijk pikorde dicteert dat wie niet in dit systeem kan volgen, automatisch onderaan de voedselketen aanbelandt. Als dit de werkelijke mentaliteit zou zijn, verbaast het me eerlijk gezegd dat er nog één Amerikaan is die zijn eigen naam zonder fouten kan schrijven; maar anderzijds, met één blik op hun vorige president is het misschien nog niet zó ver gezocht. Laatstejaarsstudenten leven bovendien als we deze film mogen geloven als bronstige hengsten naar hun prom night toe, die uiteindelijk even opwindend blijkt te zijn als een namiddag muzikaal vertier in een gemiddeld rusthuis. Ook wat acteurs betreft is de film redelijk licht uitgevallen. Op veilig spelend is een klassering aan de buitenste schil van de middenmoot nog misschien het meest op zijn plaats, beschouwend dat de goede en slechte trekjes elkaar uiteindelijk opheffen, en de frisse soundtrack het geheel net boven de helft tilt.




BEELD EN GELUID
Tegenover de dvd staat op deze regiogebonden schijf een betere beeld-en geluidskwaliteit. Alhoewel. Sommige scènes zijn echt wel scherp en gedetailleerd te noemen, en af en toe ontbreekt het dan weer aan enige resolutie en lopen de kleuren wat door elkaar, zoals bij de beelden op het prom-bal. De kleuren zijn eerder aan de sobere kant, maar een fijn laagje grain maakt er toch uiteindelijk een filmisch geheel van. Misschien beter een double layer-schijf genomen? Beter vaart het met de DTS-HD MA 5.1-track die vooral de funky score met onder meer het bekende filmthema van Sixpence None The Richer goed naar voor brengt, maar ook de Rockafella Skank van Fatboy Slim. De dialogen zijn netjes verstaanbaar en de surrounds klinken zeer natuurlijk.




EXTRA'S
Het bonusmateriaal is wat verschillend dan dat van de dvd van RCV. Onzinnige extra's zoals de B-roll zijn verdwenen, en er is plaats gemaakt voor een audiocommentaartrack ingesproken door regisseur Robert Iscove, die onder meer toelichting geeft bij het geweldige dansnummer op het einde. De videoclip (3:21) van het nummer Kiss Me van tweeehitwonder Sixpence None The Richer kan uiteraard niet ontbreken, en er is ook nog een trailer (2:14). En ja hoor, ook deze schijf start op met vervelende cross-promotionele trailers.

CONCLUSIE
She's All That is niet meer of minder dan aardig tijdverdrijf, met het hart op de juiste plaats, maar wel wat aan de voorspelbare kant. Miramax laat op gebied van beeld hier en daar een steekje vallen, en het extra's-pakket zou iets zwaarder hebben mogen doorwegen.