FILM
Op kerstavond vertrekt een vliegtuig van JFK Airport naar LAX met onder meer twee gevangenen aan boord, elk begeleid door twee politieagenten. Er is de moeilijke klant Stubbs (Brendan Gleeson), die geen gelegenheid onbenut laat om de andere passagiers en het personeel te schofferen, maar er is ook de welgemanierde Ryan Weaver (Ray Liotta), die beweert dat hij onschuldig is, en geflikt is door een agent, Aldo Hines (Héctor Elizondo), die er de kantjes afloopt en in zijn viscerale afkeer voor hem bewijs in zijn wagen heeft geplant. Zoals telkens in Amerika zijn er op het vliegtuig meer pistolen aanwezig dan hersens, en bij een ontsnappingspoging van Stubbs vallen verschillende doden, waaronder Stubbs zelf. Weaver ziet zijn kans en gijzelt de passagiers, waarbij zijn ware aard van sadistische seriemoordenaar naar boven komt. Stewardess Teri Halloran (Lauren Holly) heeft zich in de cockpit verschanst, en met de beide piloten dood is zij de enige die het vliegtuig op de grond kan zetten. Terwijl ground control haar een snelcursus "Hoe land ik een Boeing 747?" tracht aan te praten, probeert Weaver haar uit de cockpit te lokken door te stellen dat haar vriendin Maggie (Catherine Hicks) gewond is en haar hulp nodig heeft. Intussen vliegt de 747 recht een storm in, en wanneer blijkt dat Weaver het vliegtuig wil laten neerstorten in een dichtbevolkte wijk van Los Angeles, dringt de vraag zich op of het niet beter is om het toestel boven de woestijn preventief in frennen vaneen te schieten.




Het naar een B-film neigende Turbulence is een over-the-top actiethriller met plotgaten zo groot als een zwart gat - blijkbaar volstaat bijvoorbeeld een stoomcursus van vijf minuten om een 747 aan de grond te zetten. De film blijft onderhoudend, maar laat uw hersens liefst ergens onder een glazen stolp staan. Ray Liotta mag eens voluit gaan om de maniak te spelen, maar net zoals de rest van de film is zijn acteerspel zodanig overdreven dat het bij momenten eerder lachwekkend wordt. Onbedoeld wordt de film daardoor hilarisch, en het traject dat de Boeing aflegt, druist in tegen ongeveer elke wet van de fysica die sinds Newton geponeerd is. Toch weet regisseur Robert Butler, voor wie Turbulence zijn laatste film werd, zijn publiek te entertainen met vooral een gewiekste montage die het claustrofobische aspect van de film goed weet uit te spelen. De film heeft alvast wel een hogere productiewaarde dan zijn kloon, het abysmale Air Marshal, en het verhaal op kerstavond te laten afspelen is duidelijk met de bedoeling om net zoals Die Hard een alternatief te bieden voor wie op 24 december 's avonds geen zin heeft in de 63e herhaling van The Sound Of Music.




De film moest dan ook tegen Kerstmis 1996 in de zalen draaien, een plan dat vakkundig werd afgeschoten door het testpubliek, dat er geen pap van lustte, waardoor de release tot 1997 werd uitgesteld. Toen werd het alsnog niet geheel onverwacht een commerciële flop, want de 55 miljoen kostende film, wat way overblown is voor een film die zich voor 95 % afspeelt op een studioset, haalde in de cinema maar 3 miljoen op. Het is pas nadien, met een dvd-release, dat de film een klein beetje gerehabiliteerd werd. Een cultstatus heeft Turbulence daardoor echter niet verworven, wel zijn er twee sequels, Turbulence 2: Fear Of Flying en Turbulence 3: Heavy Metal, die de moeite van het vermelden niet waard zijn, alsook een reboot in 2016 met dezelfde naam, verschenen.

BEELD EN GELUID
RCV bracht eertijds een dvd uit met de film, die technisch niet helemaal voldragen was, en dan drukken we ons nog beleefd uit. De enige manier om aan Turbulence op Blu-ray te komen, is via het dubieuze Spaanse label Resen. De copyrightwetgeving steekt in Spanje anders in elkaar dan bij ons, waardoor de rechten van deze film feitelijk in het Spaanse public domain zijn terechtgekomen, een tactiek die Resen nogal vaak hanteert. Omdat er nu éénmaal in Europa vrij verkeer van goederen en diensten is, kan je deze film zonder problemen importeren via de grote webwinkel waarvan de naam met een A begint, alhoewel het copyright van deze film zich in de grijze zone bevindt. De Blu-ray is een no frills-release met een aanvaardbare beeldkwaliteit, waarbij bijvoorbeeld de lichtjes aan boord mooi afgelijnd en strak helder zijn, maar hoge toppen scheren doet deze release anderzijds ook weer niet. Minstens één keer hebben we bij een beeldwissel een onaangenaam artefact bespeurd. Toch is deze Blu-ray een merkelijke verbetering ten opzichte van de dvd; alhoewel dit een donkere film is, is het contrast voldoende om in donkere scènes de details duidelijk te maken. Er staat onder meer een Engelse DTS-HD MA 5.1-geluidstrack op de schijf, alhoewel deze standaard in het Spaans opstart. Hierover kan grosso modo hetzelfde gezegd worden als over het beeld: de track is dienstbaar, en af en toe krijgen we wel een mooie surround voorgeschoteld, maar het is tegelijkertijd ook weer geen topper binnen zijn klasse: van een film over een gekaapt vliegtuig dat in een storm terechtkomt verwacht je simpelweg méér.




EXTRA'S
Er is alleen een trailer (1:36) voorhanden.

CONCLUSIE
Turbulence is als een familiepak chips: het vult, maar de voedingswaarde ligt aan de lage kant. Deze Spaanse versie is voorlopig de enige manier om aan een Blu-ray te komen, maar er zou in de Verenigde Staten een versie op stapel staan.