FILM
Explosievenexpert Howard Payne (Dennis Hopper), die na een ongeluk waarbij hij zijn duim heeft verloren door de overheid met een kluitje in het riet is gestuurd, is vastberaden om zijn pensioen dan maar zelf te gaan innen. Hij heeft een bom in een lift geplaatst en dreigt ermee de inzittenden te pletter te laten storten, tenzij hij drie miljoen krijgt. Mee door de koelbloedigheid van agent Jack Traven (Keanu Reeves) wordt het plan verijdeld en komt Payne in de aanslag om. Althans, dat is wat Payne zelf wilt dat ze bij de politie denken. Hij besluit om de koelbloedigheid van Jack eens duchtig te testen. Midden in de ochtendspits vliegt er op Venice Beach een bus in de lucht waar Jack bijstaat. In een naburige telefooncel gaat de telefoon over. Jack neemt op, en hoort tot zijn stomme verbazing Payne, die aankondigt dat hij nóg een bus met een bom heeft uitgerust. Eens de bus 50 mijl per uur rijdt, is de bom op scherp gesteld. Daalt de snelheid onder de 50, probeert er iemand van de bus te stappen, of krijgt Payne zijn geld niet op tijd, dan vliegt het ding onverbiddellijk de lucht in. Jack weet zich aan boord te hijsen en nadat bij een schermutseling de chauffeur van de bus (Hawthorne James) een kogel in zijn lijf krijgt, moet één van de passagiers, Annie Porter (Sandra Bullock) het stuur overnemen. Probleem is dat haar rijbewijs ingetrokken is, en dat ze niet echt gekwalificeerd is om een mastodont van een bus te besturen. Zullen de passagiers de ochtendspits overleven?




De eerder beperkte premisse van Speed lijkt idioot gemakkelijk, maar de adrenalineflick weet heel gemakkelijk de juiste toon aan te houden, ondanks het feit dat de bus in deze film zo ongeveer alle wetten van de fysica tegelijk met voeten treedt. Feitelijk bestaat de film maar uit drie scènes - de belegering in de lift, de dolle busrit en de metroscène - en vooral het middenstuk, dat toch makkelijk een klein uur duurt, is verbazend strak geregisseerd, waarbij, eens de axioma's van de psychoot die ervoor heeft gezorgd dat de bus niet onder de 50 kan rijden, zijn gesteld, de gebeurtenissen eigenlijk logisch uit elkaar voortvloeien: file, overstekende kinderen en wegwerkzaamheden zijn inderdaad de meest logische hinderpalen die een mens achter het stuur van een bus die niet kan stoppen door het hoofd schieten. De film is een beetje een trendsetter geworden in zijn genre, en heeft de acteercarrière van Sandra Bullock, die het hier als girl next door duidelijk beter van af brengt dan in haar dozijn flauwe komedies, een gevoelige duw in de goeie richting gegeven.




De chemie tussen de twee hoofdrolspelers is zo spetterend aanwezig dat zelfs films van latere datum als The Lake House quasi enkel werden geplugd met als meerwaarde de aanwezigheid van de beide sterren. Reeves zag echter na deze prent de bui hangen en paste voor Speed 2, een zet die niet helemaal onbegrijpelijk was, wetende dat die sequel de regiecarrière van Jan De Bont heeft gekelderd. Het origineel blijft natuurlijk stukken beter dan de kopie. De Bont mag zich tevreden op de borst kloppen; de regisseur, die op vijfien jaar maar een handvol producties heeft laten optekenen, is namelijk niet altijd even getalenteerd om acteurs het beste van zichzelf te laten geven. Voor Speed stonden alle sterren echter op de goeie plaats.




BEELD EN GELUID
Speed is eindelijk te krijgen op UHD, alhoewel u het zonder Nederlandse ondertiteling moet stellen. Disney heeft het stokje van Fox overgenomen en heeft deze Canadese versie van de film voorzien van redelijk goede beeldkwaliteit, die nergens de ouderdom van de film verraadt (dat doet het kapsel van Keanu Reeves wel). Speed heeft een erg filmische stijl, met redelijk wat grain, maar toch ook een fris en proper beeld waarin je onder meer in het interieur van de bus kan zien dat deze zijn beste tijd sowieso gehad heeft. In HDR komen de kleuren nog eens dubbel zo realistisch over, en onder meer de beelden van de eerste bus die Payne aanvankelijk in de lucht laat vliegen, werken goed door. Het contrast is ook opgeschroefd, zodat je de zwarte vegen op de witte t-shirt van Reeves goed kan onderscheiden; de levendige kleuren zijn overigens over de hele lijn een plezier om te bekijken. Spijtig genoeg heeft de audio niet dezelfde voorkeursbehandeling gekregen, en krijgen we dezelfde DTS-HD MA 5.1-track als op de vorige release. De DTS-HD MA 5.1-track is in elk geval zeer de moeite, wat wel mag bij een film waarin voortdurend de banden behoren te gieren. Speed heeft een geluidstrack met veel punch, goeie ruimtelijkheid en een hard, compromisloos subwooferkanaal. Het enige wat aan deze geluidstrack kan tippen is, denk ik, een echte op hol geslagen autobus, of het moest een Atmostrack geweest zijn.

EXTRA'S
De hoeveelheid extra's van de 2-disk dvd haalt deze versie niet, maar deze bevat wel meer bonusmateriaal dan de Benelux-uitgave. De enige extra die we zowel op de 4K-schijf als op de bijhorende Blu-ray terugvinden zijn de twee audiocommentaren die worden verzorgd door regisseur Jan De Bont en door scenarist Graham Yost en producent Mark Gordon. Alhoewel de beide tracks vrij informatief zijn, zijn het zeker niet de beste voorbeelden van audiocommentaren op de markt. Van de dvd vinden we onder meer twee documentaires "Action Sequences" terug, Bus Jump (9:38) en Metrorail Crash (6:18), waarin twee essentiële actiescènes onder de loep worden genomen. Dan volgen vier documentaires "Inside Speed". On Location (7:21) toont ons dat de film feitelijk is gedraaid met een dozijn of wat verschillende bussen. Er is een bijdrage over de Stunts (12:09), één over de Visual Effects (9:14), zoals het openingsshot en de finale, en er is een klassieke EKP-achtige HBO First Look: The Making of Speed (24:13), het soort van documentaire dat op de bekende betaalzender wordt uitgezonden om u naar de cinema te lokken.




Er zijn zes uitgebreide scènes (12:07) aanwezig die de plot lichtjes aandikken, en het lijkt de verstandige keuze om deze er uit te laten, want ze halen de vaart uit de film (pun intended). Billy Idol mag nog eens zijn gelegenheidsnummertje komen opvoeren in een videoclip (4:35) van de aftitelingssong die toepasselijk genoeg Speed heet, er is een trailer (2:51) en nog een tiental tv-spots (5:19)

CONCLUSIE
Intussen bijna 30 jaar na verschijningsdatum is Speed de perfecte blauwdruk voor een actiefilm. Alhoewel de beeldkwaliteit gevoelig is verbeterd, blijft het grootste gemis hier een Atmostrack.