FILM
Battle Royale II pikt de draad op drie jaar na de gebeurtenissen van de eerste film. Shuya Nanahara (Tatsuya Fujiwara) is de leider van de terroristische organisatie "De Wilde Zeven". Met deze extremistische groepering wil Nanahara zich in de eerste plaats afzetten tegen de mensen die de Battle Royale-wet hebben goedgekeurd. Maar wanneer De Wilde Zeven-groep een aanslag pleegt op de stad Tokio, keurt de Japanse overheid de BRII-wet goed. Door deze aanpassing op de eerste BR-wet wordt een nietsvermoedende klas gedropt op het eiland waar de leden van De Wilde Zeven zich schuilhouden. De leerlingen worden verplicht om Shuya Nanahara op te sporen en te doden. Wie deze opdracht weigert sterft...

We zullen maar direct met de deur in huis vallen: Battle Royale II: Requiem is een echte teleurstelling. Zeker in directe vergelijking met de eerste Battle Royale, welke nog steeds geboekstaafd staat als één van de meest controversiële films van de laatste jaren! Ondanks dat deze sequel nog gewelddadiger is dan de eerste, is alles hier veel te over-the-top. Battle Royale had soms nog een zekere ingetogenheid en realisme, maar dat is hier allemaal ingeruild voor belachelijke uitvergrotingen en onnodige hysterie (en dan vooral bij de personages!). Ook het verhaal lijkt mijlenver af te staan van de gebeurtenissen uit de eerste film. Het enige wat we enigszins gewaagd vonden (en waarschijnlijk de reden dat deze film waarschijnlijk geen verdeler gaat vinden in Amerika) is de gedurfde visie op het terrorisme en de 9/11-achtige aanslag op Tokio, die onverbloemd getoond wordt. De legendarische Japanse regisseur Kinji Fukasaku (Tora! Tora! Tora!, The Yakuza Papers) overleed tijdens de eerste opnamen van Battle Royale II aan de gevolgen van prostaatkanker. Vanaf dan nam Kinji’s zoon Kenta de regie over. Maar aan het eindresultaat is te zien dat deze spijtig genoeg niet hetzelfde talent en filmische visie bezit dan zijn vader. Misschien komt dit wel met de jaren? Laat het ons hopen voor hem…

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 1.85:1 beeld is voldoende scherp, met een goed contrast en een bevredigend zwartniveau. De heldere kleuren ogen natuurlijk. De gebruikte print is vrij van vuiltjes en beschadigingen. Wel hebben we enkele minieme digitale compressiefoutjes opgemerkt en er is wat lichte filmgrain aanwezig. Een goede beeldkwaliteit!
De Japanse Dolby Digital 5.1-track klinkt warm en bevat voldoende ambiance. De dialogen komen mooi uit de centerspeaker en zijn goed verstaanbaar. Ruis of andere storingen hebben we niet bemerkt. Er is ook een Japanse DTS-track te selecteren en deze klinkt iets dynamischer dan zijn Dolby Digital 5.1-tegenhanger. Een prima geluidskwaliteit, maar iets meer punch en dynamiek had geen kwaad gedaan.

EXTRA'S
Een eerste blik op de hoeveelheid extra’s voor de sequel belooft veel. Spijtig genoeg blijken deze features in realiteit behoorlijk nietszeggend te zijn en leren we niets bij over de film (de dvd van de originele Battle Royale had tenminste nog een artikel dat wat meer vertelde over de controverse en de hype die rond de film hing). Vooral de drie zogenaamde 'making-of' featurettes stellen teleur! Het enige dat effectief iets toont over het maken van de film is de Kinji Fukasaku making-of (6 min.). Hier zie je de temperamentvolle regisseur directies geven op de set van Battle Royale II en zie je hem op zijn verjaardag in de bloementjes gezet worden. Maar in de volgende feature - Students - zie je niets anders dan de jonge acteurs die 13 minuten lang onnozel doen. Dit is waarschijnlijk leuk voor een minuutje of twee, maar niet voor een kwartier! In de derde en laatste making-of - For Broadcasting (4 min.) - vertellen de 'studenten' wat voor hen oorlog en strijd is. Voor de één is dit elke dag de trein nemen en voor een ander is dit de worsteling met eventueel overgewicht. Allemaal goed en wel, maar wat heeft dit in hemelsnaam met Battle Royale II te maken? Feature-director VTR at the Islands (4 min.) is dan weer een eerbetoon aan regisseur Kinji Fukasaku. Je ziet beelden en foto’s van de man op de set van de film, welke bijgestaan worden door mooie muziek. Het meest leuke qua extra features dat we aantroffen was de originele bioscooptrailer, de fantastische teasertrailer en een hele resem televisiespots. Tenslotte zijn er nog trailers aanwezig voor andere Asiamania-titels (Deadly Outlaw Rekka, Sword in the Moon en Natural City).

CONCLUSIE
Als op zichzelf staande film valt Battle Royale II: Requiem nog wel te bekijken, maar in direct vergelijk met het fantastische en onovertroffen origineel kan je niet anders dan teleurgesteld zijn. De interessante karakters uit de eerste film moeten hier plaatsruimen voor karikaturale en eendimensionale personages. Bovendien is de sequel is veel te overdreven en hysterisch. Toch wisten de mensen achter deze eerste "Asiamania"-release, een prima uitgave van deze prent uit hun mouw te schudden. Hoewel de extra’s bijzonder weinigzeggend blijken te zijn, is het hier wel van de eerste keer in orde qua beeld en geluid (hopelijk blijft dit ook zo voor de volgende Asiamania-releases!). Voor de diehard Battle Royale II-fans is deze dvd dan ook een blinde aanschaf, voor al de rest is 'eerst huren' ons advies.