FILM
Door uitgave net vóór Strangers on a Train raakte Stage Fright ondergewaardeerd en raakte de prent wat op het achterplan. De film zorgde voor vrij veel discussie onder critici, filmhistorici en zelfs bij Hitchcock zelf. De reden daarvoor is iets wat Hitchcock aan het begin van de film gebruikt en waarvan de impact pas aan het einde duidelijk wordt. Jaren later gaf Hitchcock aan dat het een foute zet was. De plot draait rond de moord op de echtgenoot van Charlotte Inwood (Marlene Dietrich). Naast een bekend actrice blijkt zij ook een manipulatieve femme fatale te zijn. Een jonge man, Jonathan Cooper (Richard Todd), is dolverliefde op Charlotte en zou alles voor haar doen. Daarnaast onderhoudt hij een relatie met een jonge, minder bekende actrice, Eve Gill (Jane Wyman), die zielsveel van hem houdt. Wanneer ze te weten komt dat Jonathan bij de moord betrokken is geraakt, besluit ze zelf op onderzoek uit te gaan in de hoop zijn naam te kunnen zuiveren. Ze neemt de plaats in van Charlottes kleedster om zo dichter te raken bij de vrouw die ze van de moord verdenkt. Ondertussen ontmoet ze de detective die belast wordt met het officiële onderzoek. Het lot wil uiteraard dat ze ook verliefd wordt op die man. Ze doet beroep op de hulp van haar excentrieke vader Commodore Gill (Alistair Sim) die verzeild raakt in een heel kluwen van plannen om Jonathan te redden hoewel hij er zelf niet zo hoog mee oploopt. Patricia Hitchcock, de dochter van de regisseur, krijgt een klein rolletje als Chubby Bannister, een vriendin van Eve.

Er hangt een luchtigere sfeer rond de film zoals bijvoorbeeld bij The Trouble With Harry. Hitchcock voegt vrij veel komische toetsen en dialogen toe aan het thriller-element. Ondanks die lichtere sfeer zijn er toch enkele gespannen scènes aanwezig zoals de eindscène tussen Eve en Jonathan. Het gebruik van close-ups en belichting is briljant in die scène. Nog een handelsmerk van Hitchock is de introductie van Charlotte die begint met een close-up van haar benen en jurk om uiteindelijk naar boven te gaan.

De cast zorgt voor vermakelijke vertolkingen. Alistair Sim en Sybill Thorndyke zijn heerlijk om naar te kijken in de rol van vervreemd ouderpaar. Jane Wyman brengt een amusante Eve ten tonele. Zij was beter bekend als drama-actrice met een oscar voor beste actrice in de film Johnny Belinda, maar nu toont ze ook haar talenten op komisch vlak. Marlene Dietrich levert een mogelijk nog betere prestatie en steelt de show als Charlotte Inwood, de prima donna en femme fatale. Ze beleeft duidelijk veel plezier aan die rol.

BEELD EN GELUID
Helaas valt enige teleurstelling ons ten deel op vlak van beeldkwaliteit. De 1.37:1 transfer is wel in het originele formaat, maar doet kwalitatief onder voor de andere releases in de Alfred Hitchcock Signature Collection. Het beeld is vrij helder en scherp maar gaat gebukt onder film grain. Ook over het zwart-wit contrast kunnen we positief zijn, want dat valt behoorlijk mee. Maar dan komen we bij de serieuze minpunten: een overvloed aan printbeschadigingen en sporen van compressiefouten, aliasing, macro blocking en in mindere mate ook edge enhancement. Het is jammer dat men niet wat meer tijd in de restauratie heeft gestoken zoals bij de andere uitgaven. De geluidskwaliteit is redelijk, maar het originele Mono geluidsspoort vormt weinig uitdaging voor je luidsprekers. Dialogen zijn over het algemeen helder en duidelijk verstaanbaar. Helaas stel je hier en daar synchronisatieproblemen vast. De muzikale score van Leighton Lucas is in orde, maar valt niet speciaal op.

EXTRA’S
Hitchcock and Stage Fright (20 min.)
Misschien wat korte, maar toch boeiende documentaire over de film en diens plek in Hitchcocks oeuvre. Men besteedt aandacht aan de controverse rond de films vanuit verschillende standpunten. Er zijn interviews met 3 filmhistorici, Jane Wyman en Patricia Hitchcock. Verder zie je ook enkele amusante anecdotes en boeiende inzichten in de film. Let wel op dat je de documentaire pas na de film bekijkt, want er zijn behoorlijk wat spoilers aanwezig.

Theatrical Trailer (2 min. 44)
Een wat vreemde trailer die voorafgegaan wordt door beelden van een prijsuitreiking aan Jane Wyman. Daarna volgt de trailer die de film eigenlijk niet tot zijn recht brengt.

CONCLUSIE
Ondanks enkele discussies toch een uitstekende film die helaas wat ondergewaardeerd wordt, maar toch zijn plaatsje verdient in het indrukwekkende oeuvre van Alfred Hitchcock. Jammer dat men niet wat meer aandacht heeft besteed aan de beeldrestauratie, want de uitgave doet duidelijk onder voor de andere films in de collectie.

Deze versie van Stage Fright maakt deel uit van de Alfred Hitchcock Signature Collection. De collectie bevat verder nog: The Wrong Man, Dial M for Murder, North by Northwest, I Confess en Strangers on a Train Special Edition.