Paul Brenner (John Travolta) is onderzoeker bij de afdeling Interne Zaken van defensie, en is net bezig een illegale verkoop van legerwapens te ontmantelen. Op een avond rijdt hij zijn band lek, en moet meewarig toekijken hoe een vrouwelijke kapitein (Leslie Stefans­son) zijn reservewiel vervangt. Wanneer hij later kapitein Elisabeth Campbell gaat bedanken, is ze redelijk afstandelijk tegen hem, en hij zou haar al snel vergeten zijn, ware het niet dat ze de volgende nacht dood wordt teruggevonden, naakt vastgebonden met tentharingen pal in het midden van een oefenterrein.

De grootste verrassing komt voor Brenner wanneer de kapitein de dochter van de invloedrijke generaal Campbell (James Cromwell) blijkt te zijn, die net op het punt stond zijn militaire carriere aan de wilgen te hangen en in de politiek te stappen. Bezorgd om het mogelijke schandaal dat door de affaire zou kunnen losbarsten, gelast hij Brenner met het onderzoek. De tijd speelt echter in zijn nadeel, want als hij de klus niet op tijd kan klaren, moet het onderzoek aan de reguliere politionele overheid worden overgedragen, en zal de zaak ongetwijfeld de media halen, waarna de generaal ongetwijfeld een kruis over zijn carriere zal kunnen maken. Als overmaat van ramp krijgt Brenner de medewerker van een ex-lief, Sarah Sunhill (Madeleine Stowe), met wie hij een relatie heeft gehad toen ze beiden nog op het militaire hoofdkwartier in ons lieflijke Brussel (!) werkten.

Toegegeven, tot hier toe niets dan cliche's, maar dan komt het verhaal goed op gang, en blijft de film wel boeien. Naarmate Brenner en Sunhill dieper beginnen te graven in het verleden van Elisabeth Campbell, geraken ze verwikkeld in een web van intriges. Campbell stond aan het hoofd van een speciale sectie gespecialiseerd in psychologische oorlogsvoering. Waar ze wel een aparte invulling aan gaf, want haar kelder heeft een geheime ruimte, ingericht als SM-hobbykamer. Daar vinden Brenner en Sunhill een interessante reeks video's, waarop ongeveer alle mannelijke stafleden (heeft U hem?) de revue passeren, getooid met een leren mutsje en een paar hondenkettingen rond hun nek. Alleszins geknipt chantagemateriaal, en vanzelfsprekend zijn er nog geinteres­seer­den in de video's; vooraleer Brenner goed en wel het huis uit is, wordt hij neerge­slagen en worden de video's meege­nomen. De enige die geen gastrol op de home-video's schijnt te vervullen is Campbell's overste bij PsyOps, kolonel Moore (James Woods), die blijkbaar enkel openstaat (heeft U hem weer?) voor zijn eigen geslachtsgenoten, maar dit omwille van de strikte - homofobe - moraal in het Amerikaanse leger stil moet houden. Moore doet uitschijnen meer te weten over Campbells vreemde hobby, maar vooraleer Brenner hem hierover voldoende aan de tand kan voelen, wordt Moore teruggevonden met een extra verluchtingsgaatje ter hoogte van zijn slaap en een smeulende revolver in zijn hand.

Ondanks de hoge voorspelbaarheidsfactor zitten er toch nog enkele originele vondsten in het geheel. Zo speelt naar het einde toe de psychologische oorlogsvoering waarin wijlen Elisabeth Campbell in gespecialiseerd was, een grotere rol, en ondanks de veelvuldigheid aan personages blijft de plot toch nog altijd overzichtelijk. Bovendien vind ik dit een van de eerste films waarin Travolta boven de middelmaat uitstijgt - ondanks het feit dat hij dringend eens een cursus dictie zou mogen volgen - maar anderzijds toch niet kan tippen aan het acteer­werk van pakweg James Woods.

Nog een zaak die me van de lever moet is dat ik niet begrijp waar de film zijn +16-kwotering vandaan haalt. Okee, er wordt nogal veel over kinky sex *gepraat*, maar zoals altijd in Amerikaanse prenten wordt er veel meer gesuggereerd dan er wordt gepres­teerd, if you know what I mean. Ook qua gewelddadigheid valt op deze film niet veel aan te merken, buiten dan een klein incidentje met een stoute meneer die "per ongeluk" met zijn hoofd in een buitenboordmotor terecht komt, maar ook daar veel suggestie en zeker geen gore plaatjes. Al bij al een brave film, dus.

BEELD EN GELUID

De beeldkwaliteit is aanvaardbaar qua scherpte, maar de kleuren komen soms onnatuurlijk en onhelder over. Ondanks het feit dat dit in de eerste plaats een dialoogfilm is en de aktie tot een minimum beperkt is, worden af en toe de subwooferregisters eens flink open getrokken voor een overvliegende helikopter of een voorbijrijdende jeep.

Regisseur Simon West heeft tekst en uitleg bij zijn filmkunsten, en babbelt moeiteloos een commentaartrack vol. De track is bovendien voorzien van Engelse ondertiteling. Verder zijn er 2 niet-ondertitelde trailers en - interessanter - 4 Nederlands ondertitelde verwijderde scenes, waaron­der een alternatief einde, die vooral over de romantische verwikkelingen tussen Travolta en Stowe hadden moeten uitwijden. Achteraf gezien is het misschien beter dat deze de snijtafel niet overleefd hebben, want ze zouden zeker de geloofwaardigheid van de film aangetast hebben. Tot slot is er nog een 20-minuten durend making of-filmpje, dat ook van Nederlandse ondertitels voorzien is. We kunnen alleen maar besluiten dat Paramount wel zijn best doet inzake extra's, maar stel je verwachtingen niet te hoog, dan kan het alleen maar meevallen.

Niet dadelijk Oscarmateriaal, maar voor die ene keer dat Travolta eens genietbaar is... Alleszins goed genoeg voor een avondje entertainment, geen baanbrekende maar een volgens het boekje gemaakte thriller.