FILM
Smokey And The Bandit, de politiek incorrecte 70's-flick, bevat veel gevloek, (te) strakke jeans, snel gepraat, luid motorengebrom én Burt Reynolds. Destijds de formule voor gegarandeerd succes. Het verhaal draait draait rond The Bandit (Reynolds) die de weddenschap aangaat om een trucklading bier van plaats x naar plaats y te transporteren in een bepaalde tijdspanne. Lukt dit, dan kan hij zomaar eventjes 80.000 dollar in z'n zakken steken. Natuurlijk is dit allesbehalve een fluitje van een cent, want de arm der wet (Smokey) probeert de snelheidsduivel op alle mogelijke manieren tegen te houden. Z'n waanzinnige tocht leidt The Bandit, ondersteund door de nodige banjo-muziek, door een diversiteit van landschappen. Natuurlijk kan hij als underdog rekenen op de steun van de lokale bevolking. Eenmaal het verhaal de rond doet verschijnen ze in grote getalen om hem aan te moedigen en er alles aan doen om hem uit de handen te houden van Smokey. Het flinterdunne en licht verteerbare verhaal maakte van deze Smokey And The Bandit in 1977 een grote hit die geappreciëerd werd door de volledige familie. Aan de boxoffice werd hij dat jaar enkel geklopt door een kleinigheidje met de naam Star Wars. Smokey and The Bandit heeft tot op de dag van vandaag nog steeds niks ingeboet aan enthousiasme. De achtervolgingen (met obligatoire ongelukken), de snelle muziek, grappige situaties, gekruide dialogen en de obligatoire romantische tussennoot (Sally Field en Burt Reynolds zorgen voor de nodige electriciteit) maken dit een unieke kijk- en luisterervaring die je terugbrengen naar de tijd dat de mode op z'n kop stond en de haarstijlen de pan uitswingden.)

Gezien Smokey And The Bandit algauw uitgroeide tot een klassieker, Universal hopen geld opleverde én het einde perspectieven bood, kwam er algauw een vervolg. Smokey And The Bandit II werd in 1980 losgelaten op het grote publiek en alhoewel de gehele cast opnieuw van de partij was bleek het vrij snel dat dit vervolg slechts een flauw doorslagje betrof van de originele hit. Het verhaal was als het ware nog simpeler dan dat van het eerste deel maar jammer genoeg was ook de magie volledig verdwenen. Een paar nieuwe karakters maakten hun intrede (o.a Dom Deluise), de Bandit had te kampen met een alcoholprobleem en deze keer werd als smokkelwaar het bier zo maar eventjes vervangen door een olifant. De film sloeg allesbehalve aan en daarom was het ook onwaarschijnlijk dat er een derde deel zou komen. Maar wat zagen we in 1983? Juist: Smokey And The Bandit part III. Burt Reynolds was zo slim geweest om in de aanloop naar het derde deel het zinkende schip tijdig te verlaten. En gelijk had hij, want dit werd een draak van een film. Zowat alles uit de twee vorige delen zagen we hier in gerecycleerde vorm terug. Tot de dialogen toe. De rol van Sally Field werd deze keer smakeloos vertolkt door Colleen Camp en er waren deze keer zelfs geen songs van Jerry Reed aanwezig om het geheel de broodnodige muzikale flair te bezorgen. Jammer dat Universal besloot om hun 'cash-koe' tot op het einde uit te melken.

BEELD EN GELUID
Alhoewel het wellicht de beste beeldkwaliteit is waarin je deze films ooit zal zien stelt het toch allemaal bitter weinig voor. Een film uit 1977 kan je, mits het nodige werk, uiteraard restaureren tot het uitzicht van de huidige Ep IV van Star Wars, maar dat is natuurlijk een uitzondering. Volgens mij werd hier wel lichtjes opkuiswerk verricht, maar niks spectaculair. De 3 films blijven perfekt bekijkbaar en het allesbehalve stabiele beeld, de overvloedige grain en de vele vuiltjes en vlekjes op de print nemen we er met de glimlach bij. Het blijven uiteraard drie films uit de eind jaren '70, begin jaren '80, en behouden door dit niet zo perfekte beeld dan ook hun karakter uit die periode. De mono-soundtracks zijn beluisterbaar en alhoewel er af en toe een lichte ruis waarneembaar is stoort dit niet. Het is zelfs een verademing om tussen al dat hedendaagse DTS-geweld eventjes een soundtrack uit de goeie oude doos te horen. De gierende banden en snelle banjomuziek worden bijna basloos pefekt gecombineerd met verstaanbare dialogen.

EXTRA'S
2 bioscooptrailers: eentje voor deel 1 en eentje voor deel 2.

CONCLUSIE
De klassieker Smokey And The Bandit plus zijn 2 overbodige vervolgen nemen ons mee naar de tijd van de strakke jeans, de snelle redneck-babbel en de immense snor van Burt Reynolds. Alhoewel de technische kwaliteit niet is om over naar huis te schrijven is dit geen punt om u zorgen over te maken. Dit draagt immers bij tot de eigentijdse look and feel van deze trilogie.