FILM
Dokter Lawrence Gordon (Cary Elwes) en fotograaf Adam (Leigh Whannell) ontwaken in een smerige badkamer. Ze zijn beide stevig vastgeketend en in het midden van de kamer ligt een lijk in een immense plas bloed! Dokter Gordon beseft al vlug dat er iemand ziekelijke spelletjes speelt met hen. Zo is er een cassetterecorder neergelegd met instructies van een zekere "Jigsaw". Gordon moet namelijk Adam binnen de acht uur vermoorden! Anders zullen ze allebei het loodje leggen en gaat ook de familie van dokter Gordon eraan! Beide mannen hebben een handzaag gekregen. Deze geraakt niet door de kettingen, maar gaat als boter door vlees en bot...

"Every puzzle has its pieces"

Eén van dé horrorhits van 2004 was ongetwijfeld deze Saw, een prima horrorthriller die, ondanks het sfeertje dat wat aan Seven doet denken, een geheel eigen identiteit heeft. Breinen achter het geheel zijn James Wan en Leigh Whannell, beiden afkomstig uit Melbourne, Australië. Toen Whannell samen met Wan afstudeerden aan de filmcollege van Melbourne, was het zijn grote droom om een heuse film realiseren. Deze droom werd echter algauw terug opgeborgen, doordat de heren niet verder geraakten dan wat aanmodderden in het wereldje van de film (Stygian, The Matrix Reloaded) en televisie (Recovery). Maar het was naar verluid regisseur Alex Proyas, bekend van The Crow en Dark City, die de droom terug aanwakkerde. Deze belde Whannell ergens in 2002 op na een negatieve auditie voor Garage Days en vertelde hem dat als ze écht een film wilde maken, dat ze hem dan gewoon zelf moeten financieren. En zo ging de bal aan het rollen! Whannell begon te schrijven en na een negental maanden was het scenario klaar. Om het project aan de man te brengen zochten Whannell en Wan één van de meest ongure hangars die ze konden vinden en filmden daar de ondertussen beruchte "berenval"-scène, met Whannell himself in de rol van het slachtoffer.



Na tevergeefs aangeklopt te hebben bij diverse grote studio's was het de bekende genrestudio Lions Gate die brood zag in deze lowbudget horrorprent. Gestuwd door een spraakmakende promotiecampagne - gedomineerd door afgehakte rottende ledematen! - overtrof de film die amper 1,2 miljoen $ koste om te maken, bij zijn release alle verwachtingen! Lions Gate gaf na het openingsweekend van 18 miljoen $ onmiddellijk groen licht voor een sequel, die op het moment van schrijven alle records in de States breekt. Ook in de rest van de wereld groeide Saw uit tot een fenomeen, met als gevolg dat Lions Gate een globale monsteropbrengst van 103 miljoen $ kon laten overschrijven. Saw staat daarmee geboekstaafd als één van de meest winstgevende films aller tijden en maakte van James Wan en Leigh Whannell - die opteerde voor een percentage van de winst in plaats van een vaste salaris - ongelofelijk rijke stinkers!

Maar het is uiteraard niet al geld en succes wat de klok slaagt, want was Saw echt wat het ondertussen bijna overbevolkte horrorgenre nodig had? En is het effectief het meesterwerkje dat iedereen er in ziet? Op de eerste vraag kunnen we enkel maar volmondig 'ja' antwoorden, want Whannell en Wan bewijzen dat het hedendaagse horrorgenre toch niet uitsluitend bestaat uit nodeloze remakes en wijken - dankzij hun lowbudget aanpak - af van het gladde studiosysteem en kiezen voor grauwe sfeer, originaliteit en heerlijk ouderwetse bloedeffecten. En ondanks het lage budget lopen er enkele grote namen in de prent rond zoals Cary Elwes (The Princess Bride, Twister), Danny Glover (Lethal Weapon, Predator 2) en Monica Potter (Con Air, Patch Adams). Bovendien treffen we ook genrefavorieten als Dina Meyer (Dragonheart, Starship Troopers) en Shawnee Smith (The Blob, Carnival Of Souls) aan.

Wat ons spijtig genoeg wat doet uitkomen met een negatief antwoord op de tweede vraag. Want ondanks al het aanwezige talent zijn er qua acteren enkele beschamende uitschuivers, die de geloofwaardigheid en de integriteit van de film stevig onderuit halen! Vooral Cary Elwes maakt zich enkele keren schuldig aan iets wat in het niets valt bij de term 'overacting'. Glover en Potter doen ook maar weinig memorabel met hun rollen en hadden best iets meer flair aan de dag mogen leggen. Dina Meyer is dan weer volledig verspild en lijkt gewoon in de film gezwierd te zijn om een extra grote naam op de affiche te kunnen zetten. Whannell is onmiskenbaar een prima schrijver, maar op het gebied van acteren heeft deze nog het één en ander te leren. Gelukkig maken de diverse plottwists en de strakke regie van Wan véél goed. Hij slaagt erin om enkele ultraspannende scènes uit zijn mouw te schudden, omgeven door zo’n grauwe sfeer, dat de enkele aanwezige gore scènes harder aankomen dan normaal.



Ondanks dat Saw niet het feilloze meesterwerk is geworden dat diverse bronnen ons willen doen geloven, betreft het hier wel een lekker originele en vakkundig gemaakte horrorthriller.

Opgepast! We willen onze lezers er toch weer even attent op maken dat de versie die op deze dvd staat niet de ongeknipte unrated versie is! Normaal tillen we daar weliswaar niet zo zwaar aan, omdat er tegenwoordig van alles later wel een langere versie komt. Maar Saw werd in Amerika voor zijn officiële bioscooprelease speciaal geknipt door de preutse zielen van de MPAA, maar is bijna in de rest van de wereld vertoond geweest in de gewone ongeknipte versie (die later bekend werd als de 'unrated versie' of de 'Director's Cut'). Het volgende komt van de Britse keuringscommissie BBFC: "So the longer, 'unrated' version is the same as the cinema version. The 'R-rated' is 98m 56s and the 'Unrated' is 99m 4s."

Wij hebben dan ook wat liggen vergelijken met de Duitse Director's Cut, en ja hoor, deze duurde 99m 6s, terwijl de versie op deze DFW versie aftikt op ongeveer 98m 58s. Pittig detail: In de Verenigde Staten is net een ongeknipte versie uitgebracht op dvd, die maar liefst 22 seconden korter is dan de bioscoopversie. Regisseur Wan heeft namelijk een tweetal van de meest pijnlijke scènes van Cary Elwes verwijderd. Ouch!!



BEELD EN GELUID
Het anamorfisch 1.85:1 beeld is scherp, met een goed contrast en een prima schaduwdetail. De gebruikte filters en kleuren geven de film een koude en koele aanblik. Maar de kleuren ogen realistisch en het zwartniveau is eveneens dik in orde. Regisseur James Wan voegde wat grove korrel toe, om de film zijn karakteristieke grimmige look mee te geven. Het beeld is voor de rest vrij van storende oneffenheden. De Engelse Dolby Digital 5.1-track klinkt warm en dynamisch, met steeds verstaanbare dialogen, die mooi uit de centerspeaker komen. De achterkanalen vertalen op hun beurt de angstmomenten, de muziek en de geluidseffecten uitstekend naar de huiskamer. De subwoofer draagt eveneens zijn steentje bij met een goed laag. De bijgevoegde Engelstalige DTS-track geeft de film een nog iets betere onderlijning qua detail en plaatsing.

EXTRA'S
Allereerst hebben we op de beide schijfjes een resem cross-promotionele trailers van andere films die bij hetzelfde label zijn verschenen. De rest van het bonusmateriaal staat netjes op het tweede schijfje. Allereerst treffen we een B-Roll filmpje (15 min.) aan, met letterlijk weinigzeggende beelden van op de set. Vervolgens hebben we een resem interviews (20 min.), met de belangrijkste cast- en crewleden. Deze zijn spijtig genoeg afkomstig van de elektronische perskit (zoals trouwens al de extra's), zodat je de vraag niet te horen krijgt. Verder is er ook de originele bioscooptrailer en een Nederlands televisiespotje. Het meest interessante wat er te vinden is zijn de liner notes, in de vorm van enkele pagina’s info en trivia in het Nederlands. Deze notities bevatten tenminste wat achtergrondinfo van de film!

Maar de prijs van meest nutteloze extra gaat naar... Wel, U mag kiezen tussen de fotogalerie - met tien afbeeldingen van diverse scènes uit de film - en een achttal clips rechtstreeks uit de film (8 min.).

Het moet gezegd dat de Steelbooks van Dutch Filmworks er steeds erg fraai uitzien. Ook dit keer is het artwork van de affiches mooi overgebracht naar de blikken keepcase. Maar het moet ons echt eens van het hart dat een chique verpakking niet alles is en dat we liever een resem échte en goed uitgevoerde extra's hebben, zoals in de omliggende landen het geval is, dan deze nutteloze promotierommel.



CONCLUSIE
Saw was ongetwijfeld één van de meest besproken films van 2004 en ondanks dat we soms onze tenen bij het acteerwerk voelde krullen, is het een degelijk gemaakte horrorthriller. Buiten het feit dat de bijgevoegde extra's gebakken lucht zijn en dat het om de R-Rated versie gaat, zijn de technische kwaliteiten van de door DFW uitgegeven schijf dik in orde.