FILM
In z'n reeks van recente eerbetonen aan enkele grote regisseurs kwam DFW onlangs op de proppen met de Sam Peckinpah Collection. Er werd gekozen om Junior Bonner, The Osterman Weekend en Straw Dogs te bundelen. De eerste film uit de box die we hier bespreken is de Western met Steve McQueen: Junior Bonner.

Oud rodeorijder en -kampioen J.R Bonner (McQueen) heeft z'n beste tijd gehad nadat hij een lelijke val maakte vanop de legendarische stier Old Sunshine. Sinds die gebeurtenis is Bonner een beetje op de dool en komt hij nog weinig tot niet in contact met zijn familie uit Prescott, Arizona. Hij krijgt echter een kans om z'n eer te herstellen en een comeback van jewelste te maken als hij hoort dat de rodeokampioenschappen plaatsvinden in z'n geboortedorp. Het is de ideale mogelijkheid voor junior om opnieuw in contact te komen met zijn familie en te bewijzen dat hij nog steeds een meer dan goeie rodeo-rijder is. Eenmaal aangekomen in Prescott krijgt hij echter te maken met verschillende struikelblokken: gescheiden ouders, vader in de kliniek en het landgoed omgebouwd tot trailerpark door z'n op geld beluste broer Curly. Het is aan Junior om opnieuw de strijd aan te gaan met Old Sunshine en uiteindelijk z'n vaders levensdroom te laten uitkomen: de aankoop van een ranch in Australië.

Junior Bonner is niet direkt Peckinpah's meest gewelddadige western, die prijs gaat met een straatlengte voorsprong naar The Wild Bunch, maar de film heeft wel andere verdiensten. Deze mix van western en drama moet het eerder hebben van een minder gewelddadig cowboyleven, met meer nadruk op het familiale en het najagen van verloren gewaande dromen. De film is iets rechtlijniger dan z'n andere werk maar is toch meer dan de moeite waard. Alhoewel, af en toe bespeuren we toch de geur van chaos waarvan deze regisseur zo graag z'n films voorziet. Tegen het einde van de prent staan er de kijker dan ook een paar mooie verrassingen te wachten. Peckinpah gebruikt z'n welgekende cameratechnieken om de rodeo-wedstrijden meer dan interessant in beeld te brengen en hij gaat, zoals gewoonlijk, speels om met het verhaal door een mooie collage tussen heden en verleden te creëren.

McQueen is perfect gecast als de op de terugweg zijnde rodeo-rijder J. Bonner. De stoïcijnse look, het coole uiterlijk en de familie-voor-alles attitude zit hem als gegoten en hij steelt dan ook zonder moeite de show. Ook de interactie tussen McQueen en Preston is perfekt en heeft alles om een heel natuurlijke, geloofwaardige vader/zoon relatie op het scherm neer te zetten. Diervriendelijke kijkers dienen we er wel op te wijzen dat er redelijk wat authentiek rodeo-beeldmateriaal in de film opgenomen werd. We konden echter geen beelden terugvinden van gekwetste stieren of extreem dierenleed.

BEELD EN GELUID
De hoes van de box wil ons doen geloven dat de transfert van Junior Bonner in 16:9 widscreen op de disc gezet werd, maar dat is jammer genoeg niet het geval. Het gaat hier om een 4:3 pan&scan-versie met een twist: de openingscredits zijn letterboxed, maar eenmaal deze voorbij gaan we gewoon verder met 4:3-beeldmateriaal, en dat voor de rest van de film. Een beetje research leerde ons dat er inderdaad een 2.35:1-versie van deze film bestaat, uitgegeven door Anchor Bay (inmiddels OOP) en later door MGM. Het beeldmateriaal van deze release bezit weinig detail en scherpte, terwijl er toch levendige kleuren te bespeuren vallen. Verder zitten er nogal wat oneffenheden en vuiltjes in de print wat, gezien de releasedatum van deze film, best te begrijpen valt. De Dolby Surround 2.0-track werpt geen grote ogen op, maar is adequaat en levert bevredigende prestaties zonder te overdonderen. Dialogen zijn helder en er is een perfekte balans met de muziek. Tijdens bepaalde scènes kwamen we zelfs even onder de indruk van het hoefgetrappel en andere geluidseffecten. Al bij al een bevredigende track.

EXTRA'S
Bij de Sam Peckinpah collectie-box, waar deze Junior Bonner deel van uitmaakt, zit een 7-pagina's tellend boekje met enkele kleurenfoto's, een paar weetjes over de 3 films in de box en een kleine bio van de regisseur. Op de disc van Junior Bonner zelf zijn er jammer genoeg geen extra's terug te vinden.

CONCLUSIE
Op zich is deze disc niet echt aan te bevelen. Het is één van de minder expliciete Peckinpah's en alhoewel de hoes spreekt van een 16:9 beeldformaat gaat het hier om een fullscreen pan & scan(terwijl er betere transferten op de internationale markt te verkrijgen zijn). Deel uitmakend van de goedkope en mooi verzorgde DFW Peckinpah-collectionbox, krijgt de disc echter een zekere meerwaarde en is dit de ideale mogelijkheid om kennis te maken met Peckinpah's minder bekende werk.