FILM
Aan het begin van de film zien we een vrouw over straat strompelen. De vrouw ziet er onverzorgd en helemaal verward uit. Een wagen houdt halt en de bestuurder opent de deur. Het enige wat de vrouw kan uitbrengen is: "Waar is David?". "Hij is niet hier, dame." antwoordt de bestuurder en hij rijdt verder. Na enkele omzwervingen belandt de vrouw in een eetcafé. De uitbaters merken dat ze helemaal overstuur is en bellen een ambulance. Niet veel later bevinden we ons op de psychiatrische afdeling van een hospitaal waar de dokters hun kersverse patiënt ondervragen. Door middel van flashbacks komen we de naam van de dame te weten: het gaat om Louise Howell (Joan Crawford). Ze was de verpleegster van Elizabeth, de gestoorde vrouw van oliemagnaat Dean Graham (Raymond Massey). Louise had een affaire met David Sutton (Van Heflin), een playboy die haar op een elegante manier probeert te dumpen op een moment dat ze droomt van een huwelijk. Louise raakt geobsedeerd door David waardoor haar kijk op de realiteit verdraaid raakt. Wanneer Elizabeth per ongeluk verdrinkt, vraagt Dean aan Louise om voor zijn zoon te blijven zorgen. Zijn dochter Carol verdenkt Louise ervan haar moeder te hebben vermoord om Dean voor zich alleen te hebben. Wanneer David haar blijft afwijzen, trouwt Louise uiteindelijk ook met Dean ondanks het feit dat ze niet van hem houdt. Hun relatie gaat op en neer. Louise wordt geplaagd door morbide hallucinaties als David plots weer opduikt in haar leven, maar Davids interesse gaat op dat moment eerder uit naar Carol.



Possessed behoort tot de meer populaire Crawford-titels en dat is toch opmerkelijk aangezien de actrice stijver en artificiëler overkomt dan ooit tevoren. Zo is het soms moeilijk om de momenten waarop haar mentale toestand de overhand neemt, te onderscheiden van de momenten waarop ze niet emotioneel probeert over te komen. Eén van de voornaamste troeven van deze film is de opmerkelijke fotografie waar niemand minder dan Robert Burks een hand in zou gehad hebben. Voor degenen die Robert Burks niet kennen, kunnen we U meegeven dat hij zou uitgroeien tot de camera-expert die bij zou dragen tot een reeks bijzonder succesvolle Hitchcock films in de jaren '50. Possessed heeft geen echt consistente look, maar bevat toch tal van speciale sequenties die bol staan van de cameratrucjes. Eén van de voornaamste voorbeelden daarvan is een weerkerende sequentie waarin Louise eerst fantaseert over een aantal gewelddadige gebeurtenissen bovenaan een traphal en waarin je onmiddellijk daarop de "waargebeurde" versie te zien krijgt.



De film werd geregisseerd door Curtis Bernhardt en geproduceerd door Jerry Wald en Jack L. Warner. Een jaar tevoren hadden dezelfde mannen hun leading lady begeleid naar een Oscar met de film Mildred Piece. Bernhardt levert hier een knappe film noir en maakt daarbij handig gebruik van zijn Duitse expressionistische achtergrond. Let maar eens op zijn gebruik van schaduwen en diagonale lijnen om spanning te creëren. Zijn werk vertoont trouwens heel wat kenmerken van het genre: het verhaal wordt enkel verteld vanuit het standpunt van Louise; de film draait niet alleen rond actie, maar ook rond redeneringen en psychologie; er zijn geen "goede" of "slechte" personages; het verleden heeft altijd invloed op het heden; kwaadaardige mensen worden opgevoerd als protagonisten. De regisseur wist zijn stijl en zijn hoofdrolspelers goed te hanteren om tot deze knap gemaakte film te komen. Het tempo, de fotografie en de acteerprestaties raken allemaal de juiste snaar. Toch is Possessed een harde thriller met wendingen die zelfs 60 jaar later nog onverwachts overkomen.

BEELD EN GELUID
De print waarop men zich voor deze transfer gebaseerd heeft, was duidelijk niet in opperbeste staat en het is de vraag of men meer inspanningen had kunnen leveren om tot een betere beeldkwaliteit te komen. Een stevige dosis film grain gaat gepaard met een flink aantal beschadigingen. Met momenten beginnen de tekortkomingen de aandacht te sterk op te eisen en daardoor dreigen een aantal sleutelscènes verloren te gaan. Het monogeluidsspoor is intact en vertoont geen sporen van zware ingrepen. Het geluid klinkt helder zonder echt indruk te maken en toont zijn leeftijd net zoals het beeld. Het resultaat biedt audiofielen niet bepaald de gelegenheid om te watertanden.

EXTRA'S
Commentary by Dr. Drew Casper
Levendig audiocommentaar van filmhistoricus Drew Casper. De man tovert tal van weetjes over Joan Crawford en het film noir genre uit zijn hoed.

Possessed: The Quintessential Film Noir (9 min. 33)
Een aantal experts geeft aan waarom deze film een uitstekend voorbeeld is van het genre.

Theatrical Trailer (2 min.)
Standaard bioscooptrailer.

CONCLUSIE
Possessed is een film die liefhebbers van Joan Crawford en het film noir genre zal kunnen bekoren. Het is een interessant stukje cinema waarbij je alleen maar uitkijkt naar de volgende plotwending. Beeld- en geluidskwaliteit zijn wat minder op deze uitgave, maar dat is naar alle waarschijnlijkheid volledig te wijten aan de toestand van het bronmateriaal. De extra's zijn boeiend, maar bepert in aantal.