TV-SERIE
In 24 episoden vertelt deze tv-serie het verhaal van de Forsytes uit Londen, een upper middle class-familie die fortuin heeft gemaakt in de bouwsector in de tweede helft van de 19de eeuw. Grootvader Forsyte, een man van gewone komaf met een gezin van tien kinderen, ziet het nut van goedkope, snel gebouwde en toch comfortabele woningen in het Londen van rond 1850. De Britse hoofdstad, en Engeland tout court, zijn in de ban van een razendsnelle industrialisering en een forse economische groei. De Londense bevolking groeit als kool en Forsyte gaat aan de slag. Twee generaties later woont zijn nageslacht in en om Park Lane, een riante Londense buurt waar de huizenprijzen aantrekkelijk en de bewoners gefortuneerd zijn. Grootvader Forsyte laat elk van zijn kinderen 10.000 Pond na, een fortuin voor die tijd. Met hetzelfde instinct als hun vader investeren zijn kinderen hun geld in de industrie, het zakenleven en de advocatuur. Tegen de tijd dat de Frans-Duitse oorlog zijn beslag heeft gehad (1870) behoren de Forsytes tot de meest vooraanstaande families van de Britse hoofdstad. Wij maken dit land, samen met nog een handvol andere families, zal Forsyte’s oudste daarover tegen zijn eigen zoon zeggen.

Hoofdpersonen in de tv-serie zijn Jo Forsyte (Kenneth More), enige zoon van Jolyon Forsyth (Joseph O'Conor), de oudst nog levende Forsyte, en meer nog Soames Forsyte (Erik Porter), de zoon van Jolyons jongere broer. De jongens zijn van ongeveer dezelfde leeftijd, maar ze hebben elkaar nooit gemogen. Jo is tien jaar getrouwd en z'n huwelijk is op de klippen gelopen en houdt alleen nog voor de schijn stand. Soames is vrijgezel. Hij is eerder stug van aard en heeft alleen interesse voor geld en financiële zaken. Als vennoot in het advocatenkantoor van zijn vader wacht hem een briljante toekomst in het zakenleven en wellicht ook in de politiek. We leren de Forsytes uit Park Lane kennen op het moment dat Soames' jongere zus, Winifred (Margaret Tyzack), haar verloving aankondigt en kort daarna in het huwelijk treedt, volgens Soames met een weinig betrouwbare kerel. Dat zal ook heel gauw blijken wanneer Winifred na een paar weken ontdekt dat het dure halssnoer dat ze ter gelegenheid van haar verloving heeft gekregen, nooit is betaald. Op hetzelfde moment besluit Jo Forsyte dat hij zijn geheime relatie met Hélène (Lana Morris), het Duitse kindermeisje van zijn dochter June, niet langer kan en wil verstoppen. Hij huurt een huisje in Chelsea voor zijn maîtresse en vraagt zijn echtgenote om een scheiding. Wanneer het nieuws langzaam in de familie doorsijpelt, dreigt er een schandaal dat zich wellicht zal uitstrekken tot de hele burgerij van Londen. Jolyon Forsyth bezweert zijn zoon om in te binden, en als dat niet lukt neemt hij hem zijn jaargeld af en onterft hem ten voordele van dochter June. In Chelsea is Hélène ondertussen zwanger en brengt een zoon ter wereld. Jo's vrouw weigert als nog te scheiden, maar zij overlijdt na een dodelijke val tijdens de vossenjacht. Jo is vrij.



Ene mevrouw Heron vraagt Soames Forsyte om financiële raad na het overlijden van haar man. Ze heeft niet zoveel geld gespaard en hoopt op een betere opbrengst van haar beleggingen. In haar huis leert Soames de stiefdochter van mevrouw Heron kennen, Irene (Nyree Dawn Porter), een jonge blonde schoonheid met aanleg voor klassieke piano en een voorliefde voor Schumann. Zij ziet een huwelijk met Soames niet zitten, maar wanneer haar stiefmoeder met de mededeling komt dat ze heel binnenkort met een gefortuneerde weduwnaar wil trouwen – die overigens ook een oogje heeft op Irene – zit er niets anders op dan op Soames’ huwelijksaanzoek in te gaan, zij het onder voorwaarden. Mocht ze ooit vrij willen zijn, dan moet Soames toestemmen in een scheiding.

The Forsyte Saga speelt zich af in het Victoriaanse Engeland van de late 19de eeuw, een tijdperk van strenge sociale conventies, een maatschappij in handen van een kleine, zeer welstellende kaste die het voor het zeggen heeft in handel en industrie en haar invloed in toenemende mate laat gelden in de binnenlandse politiek. Haar mentaliteit is naar onze normen kleinburgerlijk en wie de uitgestippelde paden verlaat, stelt zich bloot aan roddel en uitsluiting. Dat overkomt Jo Forsyte wanneer hij voor de Duitse gouvernante kiest. Zijn vader, als steunbeer van het vigerende systeem, kan zijn kant niet kiezen, ook al laat hij zich door derden op de hoogte houden van de gang van zaken in Chelsea en valt de koppigheid van zijn zoon hem zwaar. Jo Forsyte, zacht van aard, een man die niet kan leven zonder liefde en genegenheid, kiest bewust voor een ander leven en stapt uit zijn milieu. Hij overleeft met het weinig geld dat hij opzij heeft gezet, schildert in zijn vrije tijd en neemt zijn oude job als beursmakelaar opnieuw op. De Forsyte-clan bewondert zijn vastberadenheid, maar wijst zijn gedrag ook af.

Jo en Soames Forsyte zullen elkaar zoveel mogelijk uit de weg gaan, maar het sociale leven van die tijd liet individuen niet veel keuze. Men treft elkaar bij gemeenschappelijke vrienden, bij de familieleden en op de veelvuldige bals en etentjes die de lange winteravonden draaglijk maken. Televisie en radio waren nog niet uitgevonden en dus was men aangewezen op elkaar, op de voorstellingen in het theater, de paardenrennen en de vossenjacht, plaatsen waar men elkaar elke keer opnieuw tegen het lijf liep. Soames trouwt met Irene, maar het huwelijk is op voorhand gedoemd en blijft kinderloos. Irene vraagt uiteindelijk om te scheiden en Soames trouwt na een tijdje met Annette die hem een dochter schenkt, Fleur (Susan Hampshire). Jo's Duitse vrouw overlijdt na haar tweede kind en ondanks het tumult in de familie trouwt hij na een tijdje met Irene, de ex van Soames. Samen krijgen ze een zoon, Jon. De nieuwe eeuw is al een eindje opgeschoten wanneer Jon (Michael York) en Fleur elkaar hun liefde bekennen.

De Britse auteur John Galsworthy schreef zijn epos over de Londense Forsytes in het begin van de vorige eeuw. Drie volumes had hij nodig om de drie generaties in beeld te brengen. The Forsyte Saga geldt algemeen als zijn grootste literaire werk. Soames Forsyte zou Galsworthy naar zijn eigen beeld hebben gecreëerd en voor de huwelijksproblemen van Irene zou hij geput hebben uit de ervaringen van zijn eigen vrouw in haar vorig huwelijk. Het beeld dat hij ophangt van het laat 19de en vroeg 20ste eeuwse Londense maatschappij is gedetailleerd, veelzijdig en gestoffeerd met honderden anekdotes, ons onbekende inzichten en gedragspatronen en een zeer typisch sociaalbepaald taalgebruik. Hij gunt de kijker een zeer uitvoerige blik op het zakenleven van die tijd en zijn dialogen getuigen van een goed oor voor wat de personages uit zijn omgeving bezighield en op welke manier ze met die informatie en die kennis omgingen. John Galsworthy is geen pure romanticus. Uiteraard vermengt hij amoureuze intriges in zijn verhaal, maar hij kan ook cynisch zijn en sarcastisch en via een scherpe karaktertekening de donkere kanten van zijn figuren aan het licht brengen, zodat zijn boeken tot op de dag van vandaag boeiend, leerrijk en onderhoudend zijn en dat ondanks de drastisch veranderde omstandigheden.

Voor de BBC geldt de Forsyte Saga als de moeder aller tv-series. Anno 1967 gold ze als de duurste serie ooit door de Britse omroep gemaakt (250.000 Pond), maar tegelijk was het geoogste succes in binnen- en buitenland fenomenaal. Het verhaal gaat dat op zondagavond de straten van Londen uitgestorven waren als de Forsytes op de buis waren, dat pubs door gebrek aan klanten eerder de deuren sloten en dat sommige kerken de uren van hun avonddiensten aanpasten. Ook in de rest van de wereld keken tientallen miljoen mensen in 27 landen naar de serie en waren Soames en Irene het gespreksonderwerp op maandagochtend. The Forsyte Saga was de eerste BBC-serie die aan de Sovjetunie werd verkocht.



BEELD EN GELUID
In 2007 is de originele The Forsyte Saga 40 jaar oud. De kwaliteit is wat we van dergelijke oude producties kunnen verwachten, nl. lichtjes aangetast door de tijd. De serie werd in zwart/wit opgenomen en het contrast is minder groot dan we tegenwoordig gewoon zijn. De mastertapes waren duidelijk nog in goede goed staat, want met een minimum aan restauratie is een digitale versie gemaakt van een aanvaardbare kwaliteit zonder opvallende ongerechtigheden, krassen, vuiltjes en hooguit een paar keer een beeldsprong. De scherpte van het beeld is meer dan acceptabel en alleen op grote schermen (LCD en plasma) ontstaat er uitwaaiering van de zwart/wit-kleuren en komeetvorming van de contouren. Gewone breedbeeldtelevisies hebben er nauwelijks last van. Het geluid staat in mono, zij het dat er een poging is gedaan om een 2.0-versie te ontwikkelen door de introductie van een surroundeffect. De geluidsband op zich klinkt redelijk fris met duidelijke stemmen en rustige muziek.

EXTRA'S
De BBC heeft nog voor 140 minuten extra materiaal bij elkaar gesprokkeld. Er is een ruime selectie Weggelaten en Alternatieve Scènes en Outtakes, niet echt spectaculair, maar de aficionados zullen er vast hun hartje aan ophalen, vooral aan de dubbele takes mét aftel-intro in sommige gevallen en een hele lange reeks bloepers. Talkback (tv-show) is een BBC-programma van ruim 21 minuten dat helemaal gewijd is aan de neveneffecten van de Saga: het stijgend elektriciteitsverbruik na afloop van aflevering 8, een portret en een discussie over auteur john Galsworthy, de zoektocht naar het waarom van het eclatante succes van de serie en de tegenstellingen tussen de fans van Soames en die van Irene. Late Night Line Up (tv-show) is een BBC-programma van een half uur waarin de aandacht vooral gaat over de beroering onder de kijkers over de figuren van Soams en Irene, personages die duidelijk het voortouw nemen in de serie en waarover iedereen in de Londense straten blijkbaar een mening heeft, zowel oud als jong, mannen als vrouwen. In de studio wordt nagepraat met aanhangers van beide kampen. In Late Night Line Up (tv-show rehearsal room) zit een gesprek met Kenneth More (Jo), Erik Porter (Soames) en Nyree Dawn Porter (Irene) over hun personage (ruim 8 minuten) en een aantal beelden van tijdens de repetities; Late Night Line Up (tv-show interview roll) duurt 25 minuten en bevat gesprekken met Kenneth More, Erik Porter, Susan Hampshire, Nyree Dawn Porter op de set, opgenomen in kleur, want wat dat betreft miste de serie op een haar na de start van de kleurentelevisie op de BBC.

CONCLUSIE
The Forsyte Saga is een groot epos uit het Victoriaanse tijdperk in Groot-Brittanië in 24 afleveringen van elk 50 minuten. John Galsworthy, de auteur van het immense werk, vertelt verhalen vol passie, liefde, jaloezie, eerzucht, rijkdom en macht over het geslacht Forsyte, één van Londens machtigste en meest gerespecteerde upper middle class-families. Soames Forsyte is degene die de toeschouwer in alle afleveringen tegenkomt, een man vol eerzucht en berekening die het niet makkelijk heeft met de vrouwen, maar die met voorsprong de voorkeur genoot van het Britse publiek tijdens de eerste uitzending van de serie in het voorjaar van 1967. The Forsyte Saga is Britse literatuur van het hoogste niveau en de tv-adaptatie van 40 jaar geleden is nog altijd een klassieker in zijn genre, daar heeft de recente verfilming uit 2002 – ondanks een aantal betere acteerprestaties – niets aan veranderd. Kenneth More, Erik Porter, Nyree Dawn Porter en Susan Hampshire zíjn The Forsyte Saga. Zo is dat.