FILM
Het is oudejaarsavond en een hoop rijke stinkers hebben zich verzameld op het luxe cruiseschip Poseidon, om in het bijzijn van een boel eten en drank het nieuwe jaar in te luiden. Maar wat de feestende opvarenden niet in de gaten hebben is dat er in de verte een enorme vloedgolf op komst is! Wanneer deze golf het immense schip raakt kapseist de Poseidon en komt zo ondersteboven in de donkere zee te liggen. De weinige overlevenden hebben al snel door dat ze zo snel mogelijk een weg naar buiten moeten zien te vinden...

Nu de volledige Aziatische cinema en horrorclassics videotheek door de gehaktmolen zijn gedraaid, lijkt het de beurt te zijn van de succesvolle rampenfilms uit de seventies om te herwerken. The Poseidon Adventure werd bij zijn release in 1972 een enorme hit en groeide uit tot een filmklassieker. Enkele belangrijke producenten zoals Akiva Goldsman en regisseur Wolfgang Petersen, bekend met water door onder uiteraard Das Boot en The Perfect Storm, zagen hier brood in en kregen van Warner de nodige miljoenen toegeschoven om het peperdure project in goede banen te leiden. Er werden immens grote sets gebouwd en de ILM-computers draaiden op volle toeren om de kwade natuur op het grote schip los te laten. Wanneer de trailer voor het eerst vertoond werd, begon de anticipatie voor Poseidon stilaan op te bouwen en velen waren op zijn minst geïntrigeerd door de sterke cast (waaronder Kurt Russel en eindelijk nog eens Richard Dreyfuss). Maar ondanks alle goede hoop ging de 160 miljoen dollar kostende film pijnlijk onderuit aan de Amerikaanse kassa's en bracht amper 61 miljoen dollar op. Wereldwijd kon de rampenfilm op iets meer bijval rekenen en bracht deze door veel critici verguisde remake nog 121 miljoen dollar in het laatje.

Een veel gehoorde kritiek was de slechte uitwerking van het verhaal, maar iets waar wij meer problemen mee hadden waren de koude, bordkartonnen personages. En aangezien de ramp - vormgegeven door uitstekende speciale effecten - aan het begin van de film zit, was het voor Petersen een hele opgave om het geheel levendig en vooral boeiend te houden. Levendig is de film genoeg, want het geheel verveelt geen moment door enkele grimmige momenten (K.N.B. rules!) en fraaie actiesequenties. Maar het zijn net de antipathieke personages die we eerder aanhaalden, die de hele ziel uit de film trekken! Buiten de effecten hebben we eveneeens genoten van de bijpassende bombastische soundtrack van Klaus Badelt en is het acteerwerk meer dan behoorlijk (met uitzondering van zangeres Fergie die letterlijk niet veel meer staat te doen dan een noot of twee uit te kramen en wat mooi staan te wezen). Poseidon is nog best leuk als onschuldig popcornvertier, maar in direct vergelijk met het klassieke origineel verbleekt deze onnodige remake.

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 2.40:1 beeld oogt bevredigend scherp, met een behoorlijk contrast en een prima zwartniveau. Ook het schaduwdetail is ruim voldoende. De kleuren ogen natuurlijk. Digitale compressiefouten hebben we niet onmiddellijk bemerkt, maar soms oogt het beeld wat soft en in enkele scènes is er edge-enhancement toegepast. Vuiltjes zijn zoals te verwachten van dergelijke recente Hollywoodprent niet aan de orde. De Engelse Dolby Digital 5.1-track erg goed, met een ruimtelijk en dynamisch geluidsbeeld dat je middenin het natuurgeweld plaatst. De dialogen zijn prima te verstaan en komen zoals het hoort mooi uit de centerspeaker. De subwoofer doet eveneens zijn duit in het zakje en zorgt voor een puike ondersteuning op de juiste momenten. Een levendige soundtrack!

EXTRA'S
Enkel de originele bioscooptrailer en een 22 minuten durende documentaire over het maken van de film.

CONCLUSIE
Dat iedereen vroeg of laat eens met zijn bakkes tegen de muur loopt zal de veelgeprezen regisseur Wolfgang Petersen sinds Poseidon kunnen beamen, want deze 160 miljoen dollar kostende blockbuster werd onverwacht één van de grootste flops van 2006. Ondanks het falen van deze redelijke rampenfilm, brengt Warner een verzorgde dvd op de markt.