ACHTERGROND
Wijlen Shintarô Katsu (de 66-jarige acteur stierf op 21 juni 1997 ten gevolge van keelkanker) vertolkte het legendarische Zatoichi-personage voor het eerst in Zatôichi Monogatari (Engelse titel: The Tale Of Zatoichi) uit 1961. De film groeide uit tot een groot succes en de film kende tientallen sequels. In totaal speelde Shintarô Katsu in 26 Zatoichi-films mee en in de gelijknamige televisieserie.

Onder de 'Asiamania Classics'-vlag komt distributeur A-Film op de proppen met telkens twee karakteristieke originele Zatoichi-films op een schijfje.

FILM
Zatoichi The Outlaw (1967)
De blinde masseur Zatoichi (Shintarô Katsu) komt aan in een klein dorpje en krijgt te maken met een resem corrupte overheidsdienaren, die zonder enige scrupules de arme landbouwers en hun gezinnen uitbuiten. Hoog tijd voor de meesterzwaardvechter om orde op zaken te stellen...

Het gaat hier om de zestiende aflevering uit de Zatoichi-reeks. Er wordt erg goed geacteerd en dan vooral door Shintarô Katsu, die werkelijk briljant is als de blinde masseur - Die ondanks sommige scherpe kantjes het beste te omschrijven als een soort Japanse Robin Hood. Katsu speelt de rol ingetogen doch geloofwaardig, met een goede komische timing. Tegelijk gaat er op de juiste momenten een dreiging van Zatoichi uit en zijn juist deze verschillende lagen die Shintarô Katsu's weergave vele malen geslaagder maken dan de remake-versie van Takeshi Kitano. Neemt niet weg dat ook Kitano erg leuk was om te zien, maar dat even terzijde!

De production values, zoals de vele fraaie sets en de prachtige authentiek ogende kostuums, zijn uitstekend. Het verhaal is de dag van vandaag misschien weinig origineel, wegens vele malen nagedaan en dergelijke, maar het blijft leuk om een underdog de zwakkeren onder ons te zien beschermen en de slechten gestraft zien te worden. En Zatoichi doet het met bloedige precisie! Want maak u geen illusies er spat het nodige bloed van het scherm en geen ledemaat is veilig! De actiechoreografie is puik en erg geloofwaardig. Kortom, een absolute must!

Zatoichi Meets Yojimbo (1970)
De blinde masseur annex ervaren zwaardvechter Zatoichi (Shintarô Katsu) wil van zijn oude dag genieten en trekt naar een afgelegen klein dorpje, waar hij een goede vriend heeft wonen. Daar aangekomen komt hij tot de ontdekking dat er weinig overblijft van het fleurige en levendige dorpje van weleer. Het dorpje blijkt volledig in de ban te zijn van een gevreesde Yakuza-bende onder leiding van de beruchte premiejager Yojimbo (Toshiro Mifune). Als er op Zatoichi zijn hoofd een prijs blijkt te staan van 200 Ryo is het hek van de dam. Alsof dat nog niet genoeg is beginnen de intriges hoog op te lopen rond een vernietigende goudkwestie. Zal Zatoichi levend uit deze wespennest geraken?

In de twintigste Zatoichi-prent zet Shintarô Katsu een iets andere versie van de blinde masseur neer dan in Zatoichi The Outlaw. Daar was hij écht de held van het verhaal. Hier ben je niet zeker of het allemaal wel zuiver is of dat Zatoichi een verborgen agenda heeft. Het personage ondervindt ook veel meer last van zijn handicap, wat het drama-niveau in de film wat opkrikt. Ondanks de vertwijfeling van de kijker doet Katsu het weer erg goed! Vooral het spel tussen hem en de legendarische Kurosawa-acteur Toshirö Mifune - welke hier uiteraard verder gaat als het al even populaire personage van Yojimbo - is heerlijk om te zien. De beide klassenbakken weten enorm veel in hun rollen te leggen en het wederzijdse respect barst van het scherm. Erg leuk is het om te zien hoe beiden elkaar steevast provoceren, wat je als kijker op het puntje van je stoel drijft met de prangende vraag "Zijn ze nu vrienden of vijanden?". Deze spanning geeft wel een extra laagje aan Zatoichi Meets Yojimbo. Regisseur Kihachi Okamoto - bekend van de actie-komedie Kiru (ofte Kill!) uit 1968 - is een meester in het scheppen van een grimmige sfeer, maar toch is de film een tikkeltje te langdradig. Daarbovenop is de plot iets te rommelig. Meteen ook de reden waarom Zatoichi Meets Yojimbo niet dezelfde status heeft verworven als de voorgaande Zatoichi-film. Maar als je voorbij deze twee puntjes kritiek kan kijken, ben je in voor een fijn avondje Chambara!

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 2.35:1 beeld van beide films ziet er gezien de leeftijd van de films prima uit. De beeldkwaliteit van Zatoichi The Outlaw ziet een klein beetje beter uit dan Zatoichi Meets Yojimbo. De scherpte van de eerste film is bevredigend, het contrast is goed en het zwartniveau is op zijn beurt solide. De heldere en diepe kleuren ogen natuurlijk. De gebruikte filmprint is proper, maar sporadisch komen er wel nog kleine vuiltjes voorbij. Er is tevens minieme filmgrain aanwezig en de enkele beeldflikkeringen verraden de leeftijd van de film. Het beeld van Zatoichi Meets Yojimbo oogt iets softer en doffer. Pas op, het kan zijn dat dit de bedoeling was van de regisseur omdat de film ook veel somberder aanvoelt. Maar dat neemt wel niet weg dat het zwartniveau best wat beter kon! Het geluid is dan weer van vergelijkbare kwaliteit bij beide films. De Japanse Dolby Surround 2.0-tracks klinken beperkt en vlak, maar gelukkig goed verstaanbaar. Sporadisch is er wat lichte ruis en/of kraakjes te horen, maar dat wordt nergens echt dramatisch. De ondertitels zijn goed geplaatst en prima leesbaar, maar bevatten wel redelijk wat fouten.

EXTRA'S
De originele bioscooptrailers van de twee films en promotietrailers van Zatoichi: The Festival Of Fire en Zatoichi At Large.

CONCLUSIE
Fraai initiatief van A-Film om de legendarische Zatoichi-films per twee op een schijfje te plaatsen. De beeld- en geluidskwaliteit van Zatoichi The Outlaw / Zatoichi Meets Yojimbo zijn bevredigend en als extra hebben we de originele bioscooptrailers. Gezien het zachte prijsje een absolute aanrader voor de liefhebbers van Aziatische cinema!