FILM
Wanneer de zwarte privé-detective John Shaft (Richard Roundtree) terug komt van een rondje joggen door Central Park wordt hij benaderd door enkele zwarte die zijn hulp willen. Shaft luistert naar het pleidooi van de mannen, maar weigert de opdracht. Voor Shaft het goed en wel beseft bevind hij zich in zijn blootje op een vreemde plaats, alwaar hij diverse proeven moet ondergaan. Uiteraard is Shaft geen koorknaap en doorstaat hij elke opdracht. Shaft heeft al snel door dat het met de opdracht te maken heeft en wanneer de detective hoort dat hij er een kleine 25.000 $ voor krijgt is zijn beslissing snel gemaakt. De opdracht bestaat erin om undercover als slaaf naar Afrika te trekken en zo allerhande bewijzen te verzamelen tegen de beruchte en gevaarlijke Franse mensenhandelaar Vincent Amafi (Frank Finlay). Helaas moet Shaft al snel ondervinden dat zijn dekmantel om zeep is en vanaf dan wordt hij het doelwit van allerhande huurmoordenaars. Zal John Shaft in zijn opdracht slagen?

"The Brother Man in the Motherland."

Shaft In Africa uit 1973 klinkt onnozel en is dat ook, maar dan op een behoorlijk amusante manier! Richard Roundtree is wederom prima op dreef als de glad pratende en de voor mannen totaal onkreukbare zwarte privé-detective John Shaft. Gordon Parks, welke overigens zowat gezien wordt als één van de grondleggers van het blaxploitation-genre, had er blijkbaar genoeg van en gaf de fakkel door aan de niet zo voor de hand liggende Britse cineast John Guillermin. Deze laatste, welke zichzelf later volledig onsterfelijk zou maken met klassiekers zoals The Towering Inferno ('74), King Kong ('76) en Death On The Nile ('78), brengt het er overigens goed vanaf en maakt van Shaft In Africa zowat de James Bond-aflevering uit de trilogie. Dat maakt dat de kijker het deze keer niet alleen moet stellen met de typisch vuile en grimmige straatjes uit de Bronx of Harlem, want Guillermin en zijn locatiemanager hebben zichzelf duidelijk uitgesloofd en enkele knappe Afrikaanse locaties bij elkaar weten te sprokkelen. Verder hebben we een veel beter uitgewerkte slechterik - prima neergezet door karakteracteur Frank Finlay - dan in de eerste film en uiteraard een resem vrouwelijk schoon, dat bij de minste blik van mijnheer Shaft voor diens voeten valt. Om de gelijkenis met James Bond gelijk te maken krijgt het titelpersonage een resem gadgets mee op zijn avontuurlijke reis naar "the motherland". Gelukkig weet Guillermin de film een eigen identiteit mee te geven, met overigens een stuk meer geweld en bloot dan in de eerst Shaft. De regisseur had duidelijk een groter bedrag ter beschikking dan Parks en benut het voor elke cent. De actie is leuk om naar te kijken, maar naar hedendaagse normen blijft het natuurlijk allemaal nogal droogjes. Het scenario dat werd geschreven door de nochtans behoorlijk gerenommeerde Stirling Silliphant bevat dan weer een heleboel clichés, gaten en compleet onnozele situaties. And last but not least, het ontbreken van Isaac Hayes als componist op de crewlijst is eveneens een enorm groot gemis! In ons verdict voor deze derde Shaft zijn we milder dan bij de originele film, maar de tweede film Shaft's Big Score! gaf ons toch nog steeds het meeste waar voor zijn geld. Na Shaft In Africa kwam MGM Television nog op de proppen met een televisieserie rond de vuilbekkende en soms behoorlijk vrouwonvriendelijke zwarte privé-detective, maar na amper zeven afleveringen was het al gedaan met vasthouden. "Het vet van de soep" noemt men dat.

BEELD EN GELUID
Het 2.35:1 anamorfisch uitgevoerde beeld is bevredigend scherp, met een behoorlijk contrast en schaduwdetail. Ook het zwartniveau is redelijk goed te noemen. De kleuren zijn helder en ogen voldoende realistisch. De gebruikte bioscoopprint ziet er proper uit en vuiltjes en/of beschadigingen vormen geen echt probleem. Beeldruis is niet aan de orde. Wel is er wat minimale filmgrain aanwezig en hebben we hier en daar enkele kleine digitale compressiefoutjes kunnen waarnemen. De Engelse Dolby Digital Mono-track klinkt zoals te verwachten beperkt en vlak, maar de dialogen zijn goed te verstaan. Ruis en kraakjes blijven beperkt.

EXTRA’S
Wederom geen featurette meer, maar enkel de originele bioscooptrailer en de behoorlijk nutteloze 'Cast & Crew'-pagina. Het is wel leuk om de trailers van vroeger te kunnen zien. Het valt enorm op dat er vroeger blijkbaar soms nog veel meer al werd getoond in de bioscooptrailers!

CONCLUSIE
Het sluitstuk Shaft In Africa is ondanks zijn reputatie helaas ook geen hoogvlieger. Toch maakte Hollywood-regisseur John Guillermin er een degelijke avonturenfilm van, met zoals vanouds een prima Richard Roundtree als de "bad-ass motherfucker" John Shaft. De beeld- en geluidskwaliteit zijn gezien het bronmateriaal bevredigend. Het enige noemenswaardige bonusmateriaal is de originele bioscooptrailer. Voer voor de liefhebbers en voor de rest een huurtip!