SERIE
Naast het huismoederschap heeft Allison Dubois (Patricia Arquette) een op zijn minst merkwaardig te noemen job. Ze werkt als administratief bediende voor openbare aanklager Manuel Devalos (Miguel Sandoval), maar niet om koffie te zetten of mapjes te klasseren; Allison is helderziend en kan met haar intuïtie een hoop anders onwerkbare dossiers kraken. Het spreekt natuurlijk vanzelf dat het openbaar ministerie met zulke informatie niet graag naar buiten komt, kwestie van niet vierkant uitgelachen te worden, maar ook uit angst voor een hoop dossiers die heropend zouden worden omdat ze op los zand gebouwd zijn. Bovendien zijn haar dromen en visioen vaak cryptisch, en zijn er meerdere verklaringen voor mogelijk; Allison heeft naast haar gave ook nog gelukkig een gezonde portie verstand om de puzzels in elkaar te laten passen. Daarnaast is het een hectisch gekkenwerk om haar werk te combineren met haar gezinsleven: alhoewel haar man Joe (Jake Weber) altijd haar steun en toeverlaat blijft, moet ze zich in bochten wringen om haar dochters, de puberende Ariel Ariel (Sofia Vassilieva), de wijsneus Bridgette (Maria Lark) en baby Marie (Miranda Carabello), de liefde en geborgenheid te geven die ze nodig hebben in een wereld vol Grote Boze Wolven. Er zijn bovendien meer en meer aanwijzingen dat minstens haar twee oudste dochters een deel van haar gave geërfd hebben, en da's niet iets om blij over te zijn.

In Medium wordt duchtig uit hetzelfde vaatje getapt als uit The Dead Zone, alleen nu met een vrouwelijke antagoniste, en veel van de verhalen hebben een zelfde rigide verhaalstructuur, die onveranderlijk begint met één of andere nachtmerrie van Allison, en net als in het eerste seizoen wordt er slechts zelden van de zoek-de-psychoot-van-de-week-formule afgeweken. Als uitgangspunt is dit misschien mager, maar de gevarieerde visuele uitwerking maakt veel goed. De chemie van Jake Weber en Patricia Arquette als liefdevol getrouwd koppel dat eigenlijk een simpel en bijna kleinburgerlijk te noemen leven leidt, toch in verhouding met de gruwelzaken die Allison elke week op haar bord krijgt, is in elk geval een sympathiek uitgangspunt, dat zeker niet voldoet aan het stereotiepe gezin waarvan de leden elkaar constant in de haren zitten. De dagelijkse beslommeringen van het gezin Dubois (oudste dochter begint naar de jongens te kijken, middelste dochter wil een eigen kamer, ...) zijn geenszins overdreven, ook niet wanneer de huiselijke tafereeltjes des te meer contrasteren met de soms grafisch nogal bloederige seriemoordenaars die haar pad kruisen. Door de knusse sfeer hebben de gore scènes een grotere impact dan ze losstaand zouden hebben.

Patricia Arquette ziet er in elk geval geloofwaardig uit als ietwat overstresste huismoeder, en ze kan zonder moeite een geloofwaardige rol neerzetten, ondanks het feit dat haar vermeende gave natuurlijk wetenschappelijk complete fictie is. Arquette werd bovendien als outsider plots voor haar rol genomineerd voor een Emmy Award, die ze nog naar huis heeft genomen ook. Als actrice profileert Arquette zich niét als een supermodel met ideale maten; in feite is ze een plompe huismoeder die zichzelf zelden of nooit maquilleert, en heeft ze een magnifiek scheef gebit. Als actrice heeft ze nooit haar evenwicht kunnen vinden tussen blockbusters en het meer artistieke segment van Hollywood, wat onder meer resulteerde in een zeer uiteenlopende reeks rollen van Bringing Out The Dead over Stigmata en het onontcijferbare Lost Highway. In haar rol van Allison Dubois kan ze zich voorlopig al een stuk beter terugvinden.

De kindacteurs zijn, in tegenstelling tot andere series waar ettertjes elkaar lopen te jennen, een aangename toevoeging voor het verhaal. Sofia Vassilieva zet een goeie prestatie neer als tiener die zowat het ergste puberjaar van haar leven moet doormaken, en Maria Lark steelt zowat elke scène waar ze in voorkomt met haar zeer bijdehandse opmerkingen. De mix van verhaalelementen - elke week een seriemoordenaar, huis-, tuin- en keukenprobleempjes van een gezin met drie assertieve dochters, elke keer een zelfde soort visioen - zou even goed het ideale recept voor een draak van een reeks kunnen zijn, maar de onderdelen houden elkaar in Medium wonderwel netjes in evenwicht. De algemene optelsom van dat alles resulteert geenszins in een belachelijk genrepastiche.

Maar toch moeten de makers van Medium zich realiseren dat ze een One Trick Pony in handen hebben, één die het trucje in kwestie wel bijzonder goed beheerst, maar een paar extra verhaalijnen, een paar niet conventionele afleveringen etc. per seizoen zouden de reeks wat kunnen verdiepen. En dat hoeft niet veel te zijn, geen wekelijks terugkerende seriemoordenaar of zo, nee een paar intriges bij de District Attorney, wat probleempjes op school... het zouden allemaal mooie aanleidingen zijn om Allison eens een aflevering lang haar gaven te laten aanwenden voor iets anders dan de diensten van Devalos. Ik denk persoonlijk dat het de reeks ten goede zou kunnen doen komen.

AFLEVERINGEN
Disk 1:
17. When Push Comes To Shove (2)
Kapitein Kenneth Push (Arliss Howard) ligt nog steeds in coma, en wanneer hij een bijnadoodervaring heeft, probeert hij Allison een boodschap over te brengen die de zoektocht naar de Jesajahkiller in een stroomversnelling moet brengen. Allison en Joe maken intussen een huwelijkscrisis door, en Allison heeft en altijd terugkerende nachtmerrie over een spermabank.

18. The Song Remains The Same
Allison blijft zo hardnekkig met I Will Survive van Gloria Gaynor tussen haar oren zitten, dat het geluid alles overstemt. Even later vindt ze in het gras een mp3-speler van een vermist meisje - overigens het enige wat er van het meisje überhaupt nog terug te vinden is. Allison wantrouwt de katholieke priester (David Barrera) die de familie van de vermisten begeleidt.

19. Time Out Of Mind
Allison heeft een terugkerende droom waarin ze zichzelf ziet als een schizofrene vrouw, Beverly Waller (Nathasha Gregson Wagner), die in 1959 in een psychiatrische instelling werd opgenomen. Beverly had terugkerende vlagen van waanzin waarin zij beweerde Allison Dubois te heten en in 2005 te leven. Sterker nog: de vrouw blijkt, volgens enkele oude filmpjes die in de psychiatrische instelling in het archief stof liggen te vergaren, echt te hebben bestaan, én ze schijnt alle details over Allison's privéleven te weten.

20. Light Sleeper
Allison begint aan steeds extremere vormen van slaapwandelen te leiden: in het midden van de nacht staat ze geld te eisen van de voorbijreidende automobilisten. Haar nachtelijke escapades vertonen merkwaardige overeenkomsten met de zaak rond een rijke industrieel, Church, die plots zijn ex (Alicia Copolla) laat stikken wat het hoederecht betreft, en plots zijn vierjarige niet meer naar huis wil sturen. Als bovendien Allison de nacht daarop plots een schabouwelijke hoeveelheid geld van haar rekening wil halen, is het overeenstemmige bedrag té toevallig om te oordelen dat het niet over een ontvoeringszaak gaat waarbij de vader geen bemiddeling door de politie wil.

Disk 2:
21. Sweet Dreams
Allison krijgt vreemde dromen over een oude schoolvriendin, Lyla (Aleksa Palladino); niet goed wetend of haar dromen een voorbode zijn van iets wat nog komen moet, vraagt ze Scanlon om haar op te sporen. Helaas is ze in de aarbeving van 1989 omgekomen. Er is bovendien een veel belangrijkere zaak: raadslid Stuart McAllister (John Getz) is zijn dochter Cynthia (Emily Stone) kwijt, die volgens hem omgang had met ongure types uit het prostitutie-milieu. De zaak komt in een stroomversnelling wanneer Cynthia's auto met vier liter bloed gevonden wordt. Door een toevallige tv-uitzending komt Allison te weten dat de zoektoch naar een lévende Cynthia niet geheel mag afgeblazen worden.

22. Dead Aim
Allison assisteert de district attorney bij een proces waarin een sports jock een meisje zou hebben vermoord. Volgens de ene versie zou ze met plezier drugs en drank hebben genomen, volgens de andere getuigen deed ze zoiets nooit. Een andere getuige wordt het vuur aan de schenen gelegd door mogelijke banden met de Ku Klux Klan. Om de tegenstander te paaien overleggen de advocaten telkens met Madame Olga Z (Sarah Lilly), nog een medium. Allison kijkt echter door alle leugens en bedrog heen en ze vindt een ander lek, binnen hun eigen diensten. Bridgette is intussen een dag met vader naar school geweest, en heeft gezien dat de microchip op de tekentafel ooit zal gebruikt worden voor een precisiebom.

23. Judge, Jury & Executioner
Joe heeft jurydienst aan zijn slippen hangen. Dat zijn vrouw voor het OM werkt is blijkbaar geen beletsel. Hij moet mee oordelen over een jonge gladde paling, Stephen Garner (James Patrick Stuart), van wie de vrouw tijdens een boottochtje over de reling is geslagen, waardoor hij 42 miljoen heeft verdiend aan de sappige erfenis. Niemand twijfelt aan zijn onschuld, ook zijn schoonvader, Mr. Hammond (Ronny Cox) niet, maar Allison heeft hem in een visioen zijn vrouw zien neerschieten met een jachtgeweer, wat niet klopt met de modus operandi.

24. Too Close To Call
Manuel Devalos moet opnieuw herkozen worden als openbaar aanklager. Allison ziet een jonge misdadiger, Clyde Morton (Walker Howard), die door Devalos' iniatief onder het jeugdrecht is veroordeeld, in de toekomst nog een moord plegen, iets waar Devalos' tegenstander, Nathan Bradley (Brian Kerwin), duchtig munt uit zal kunnen slaan. Maar is Clyde echt wel de dader? Joe ontmoet intussen een ex-vriendinnetje, Karen Herzfeld (Perrey Reeves), met wie hij, voor hij Allison kende, ooit tussen de lakens is gedoken. Karen wil een job in het bedrijf waar Joe werkt, en is bereid om daar álles voor te doen...

Disk 3:
25. Still Life
In een openbaar toilet bij het park wordt een enorme hoeveelheid bloed gevonden, die blijkbaar toebehoorde aan een illegale prostituée (Susan Santiago). Een lijk is echter niet voorhanden. Toevallig ziet Allison op een vernissage het portret van de vermiste vrouw in een schilderij. De schilder, Jason Morrow (Kevin Alejandro), beweert echter dat hij de vrouw nooit ontmoet heeft, en dat zijn "modellen" alleen maar in zijn verbeelding bestaan. Joe krijgt een droom van een werkaanbieding, maar de geest van zijn vader (Bruce Gray) bezweert Allison dat de financiering van het nieuwe spin-off bedrijfje van zijn collega niet helemaal volgens de regels van de kunst is verlopen.

26. The Reckoning
Allison droomt dat ze 's nachts een meisje aanrijdt en vluchtsmisdrijf pleegt. Ze heeft er een zodanige schrik van gepakt dat ze bij donker de auto niet meer in durft. In een café heeft ze een ontmoeting met een vrouw die naar eigen zeggen in een behekst huis woont, en een dag later pleegt die zelfmoord. Allison probeert de stukken in elkaar te puzzelen.

27. Method To His Madness
In een poging om een seriemoordenaar te vinden die zijn slachtoffers langdurig met een scalpel bewerkt totdat ze doodbloeden, hoopt Allison dat ze in zijn verdorven geest kan kijken om zo aanwijzingen te vinden. Door die aanwijzingen kan de moordenaar gevonden worden, nog voor hij een nieuw slachtoffer kan maken. Alhoewel hij aan een hartaanval is overleden, blijven zijn wandaden door Allisons geest spoken.

28. Doctor's Orders
De geest van seriemoordenaar Walker (Mark A. Sheppard) spookt weer door het hoofd van zijn slachtoffers, bij wij hij in het hoofd fluistert om moorden uit te voeren. Ditmaal heeft hij zijn pijlen blijkbaar gericht op Ariel, die tegen de wil van haar ouders bij haar vriendje Todd Gramada (Reiley McClendon) naar een pool party wil. Todds vader (James Eckhouse) is dokter, en komt dus in aanmerking als dader.

Disk 4:
29. Raising Cain
Tyler Downey (Nathan Wesdell) wordt met een schotwonde in zijn hoofd achtergelaten op een vuilnisbelt. Allison ziet dat Tylers moeder Marilyn (Katy Silverstobe) mogelijk bij de moordpoging betrokken is. Als er echter niet wordt ingegrepen, zal Tyler volgens een visioen van Allison echter op een dag ergens in de toekomst, wanneer hij op de middelbare schoot zal zitten, een slachtpartij onder zijn medeleerlingen veroorzaken.

30. A Changed Man
Nadat ze is uitgegleden in de badkamer, moet Allison voor alle zekerheid een MRI-scan ondergaan. Daarbij wordt vastgesteld dat een knobbeltje in haar hersens mogelijk de oorzaak is van haar visioenen. In de wachtkamer ontmoet ze David Saunders (Richmond Arquette), die bij een schietincident een kogel in zijn hersens heeft gehad, waardoor zijn volledige geheugen van vóór het schot kwijt is. Allison ziet in zijn verleden hoe hij als frequente prostituéebezoeker mogelijk de hand heeft gehad in verschillende verdachte verdwijningen. Hem erover ondervragen is echter zinloos, want hij herinnert zich er niets meer van; sterker nog: hij is intussen een brave huisvader geworden.

31. Sweet Child O' Mine
In een verdachte tiener (Noel Fisher) die de eigenares van een koffiebar heeft overvallen ziet Allison het ongeboren kind dat ze in het begin van haar huwelijk verloren heeft. In haar visioen helpt ze de sporen van de moord uit te wissen, in werkelijkheid brengt ze de zaak hoe langer hoe sneller tot een ontknoping, maar ze kan haar moederlijke gevoelens tegenover de jongen niet onderdrukken. Bridgette leert een waardevolle les over leven en dood wanneer ze een straathond wil adopteren die terminaal ziek is.

32. Allison Wonderland
Bij de zoektocht naar de broer van een vriend van Devalos ziet Allison hoe de man in kwestie (David Carradine) onder zware medicatie waanvoorstellingen heeft dat hij de acteur... David Carradine is. In zijn appartement worden papieren teruggevonden waaruit blijkt dat hij een algoritme aan het kraken is waarmee bedrijven gevoelige informatie decoderen. Bridgette heeft intussen blijkbaar contact gelegd met een overleden jeugdschrijfster, van wiens boeken ze geobsedeerd is, en die vanuit het hiernamaals haar een nieuw volume in haar reeks bestsellers aan het dicteren is.

Disk 5:
33. Lucky In Love
Allison ziet in een droom haar broer Michael (Ryan Hurst) betrokken zijn bij een bankoverval. Plots staat hij na jaren afwezigheid terug bij haar aan de deur. Hij mag dan wel een alibi hebben voor de overval, hij is toch betrokken bij de verdwijning van een vrouw die als gijzelaar door de overvallers is meegenomen, en sindsdien spoorloos is.

34. S.O.S.
Allison droomt over een studente die tijdens een ontgroeningsproef van een rots tuimelt. Wanneer ze met de familie een dagje op uitstap gaat, neemt ze hen - uiteraard volledig toevallig! - mee naar de plaats waar het ongeluk in haar droom gebeurd is. Even verder wordt het lijk inderdaad gevonden, maar blijkbaar is het van de rots vallen niet het enige ongeluk dat haar overkomen is.

35. Knowing Her
Inspecteur Scanlon is persoonlijk betrokken bij een moordpartij op drie bolletjessliksters.  Eén van de drie blijkt echter geen Colombiaanse bedelaarster te zijn, want ze heeft een peperdure neuscorrectie achter de rug.

Disk 6:
36. The Darkness Is Light Enough
De blinde Kathleen Walsh (Molly Ringwald) legt een klacht neer omdat er volgens haar iemand 's nachts in haar appartement zit te begluren. Allison ziet de overeenkomst tussen haar stalker en de pleger van een moord waarvoor er iemand anders, een onschuldige, in de gevangenis zit.

37. Death Takes A Policy
Bij het onderzoek naar de dodelijke glijpartij in een badkamer van een befaamde kankertherapeut herkent Allison iemand die beweert Pietje de Dood te zijn. De man heeft ook nog een andere identiteit; hij heet Bob Sherman (Kelsey Grammer), en is een louche verzekeringsmakelaar die een heel ingenieuze methode heeft uitgedacht om munt te slaan uit levensverzekeringen.

38. Twice Upon A Time
Devalos staat met zijn broek op zijn enkels wanneer de vermiste in een moordzaak plots in de rechtzaal staat, waardoor de zaak in kwestie zonder gevolg moet worden geklasseerd. Er komen bovendien lastige vragen van de media die insinueren dat Devalos beroep doet op een helderziende. Hij heeft geen andere keuze dan Allison te ontslaan.

BEELD EN GELUID

Medium kan profiteren van een mooie en kleurrijke beeldtransfer met net contrast, een fijne scherpte en oog voor compositie. De kleine foutjes die het eerste seizoen plaagden zijn op dit tweede seizoen beter weggewerkt.

Voor een televisiereeks heeft deze dvd zeker één van de beter bedeelde Dolby Digital 5.1-geluidstracks meegekregen. Er wordt enorm creatief met de surrounds omgesprongen om de sfeer te bevorderen. Zo blijft in The Song Remains The Same het nummer I Will Survive van Gloria Gaynor door Allisons hoofd spoken tot ze er bijna knettergek van wordt, en omdat de song zo blijft nagalmen, wij met haar. Allisons visioenen worden ook nog gekenmerkt door een geluidstrack die meestal op een climaxmoment ruw wordt afgebroken, waarna ons onfortuinlijk medium terug naar de realiteit wordt gekatapulteerd.

EXTRA'S

De release bevat, in tegenstelling tot de rijkbedeelde regio 1-versie, geen bonusmateriaal. Ook de speciale gimmick waarbij er van de aflevering Still Life ook een 3D-versie op de dvd staat en er speciale brilletjes bij de dvd werden gevoegd, is niet van de regio 1-versie naar de regio-2 overgedragen.

CONCLUSIE
Medium is en blijft een reeks om in het oog te houden.De gemoedlijke manier waarop het gezin Dubois leeft en de ondewereld van de misdaad die Allison tracht gescheiden te houden van haar privéleven kunnen niet altijd onderhouden worden