Pedro Almodóvar Collection 1 bevat vier films. Twee oudere zijn gecombineerd met recenter werk en het moet gezegd: de kwaliteit gaat ongeveer gelijk op. Carmen Maura, Penélope Cruz, Antonio Banderas en Chus Lampreave staan garant voor indrukwekkend acteerwerk in heel verschillende films die stuk voor stuk het meesterschap van Almodóvar in het zonnetje zetten. Zijn publiek bestaat hoofdzakelijk uit homo’s en feministische vrouwen en die worden afwisselend of zelfs tegelijk door de Spaanse grootmeester bediend. Omdat Mujeres Al Borde De Un Ataque De Nervios niet meer apart verkrijgbaar is, eerst de recensie van dié film:

Een vrouw op de rand van een zenuwinzinking, een ontrouwe minnaar, diens halfgekke echtgenote en niet echt trouwe bebrilde zoon, het overgevoelige vriendinnetje van een sjiitische terrorist, een homofiele taxichauffeur, een feministische advocate, een papegaaiachtige maagd, twee politiemannen die hun roes uitslapen in de huiskamer van de vrouw die zich op de rand van een zenuwinzinking bevindt, wegens het drinken van gazpacho waarin eerder een dertigtal slaaptabletten zijn opgelost; het zijn de bizarre, onrustige en beminnelijke figuren uit Pedro Almodóvars aantrekkelijke komedie over een vrouw die de bons van haar minnaar krijgt en een paar dagen later vaststelt dat ze zwanger is.

 

Pepa (Carmen Maura) is ontgoocheld en boos, maar tegelijk durft ze nauwelijks het huis verlaten uit angst een telefoontje van Ívan (Fernando Guillén) te zullen missen als hij haar toch nog zou willen spreken. Tijdens het nasynchroniseren van een Amerikaanse film in Ívans gespecialiseerde mediabedrijfje valt ze flauw. Ze heeft al een paar nachten niet meer geslapen. Thuisgekomen mengt ze haar voorraad slaappillen door de gazpacho, niet voor zichzelf, maar voor Ívan, want die verdient een lesje. Die belt evenwel niet, of toch wel, met de vraag om z’n koffer bij de conciërge achter te laten, alwaar hij ze dan bij gelegenheid zal oppikken. Pepa heeft zelf groot nieuws en dus gaat ze op zoek naar Ívan. Ze vat post bij z’n appartement, maar verneemt er alleen dat hij een meerderjarige zoon Carlos (Antonio Banderas) heeft waarover hij haar nooit heeft verteld en die uitgerekend de dag nadien met zijn vriendinnetje haar flat komt bekijken die ze wegens te duur niet meer kan aanhouden. Tegelijk komt haar beste vriendin Candela (María Barranco) bij haar logeren omdat haar vriendje een terrorist blijkt te zijn en ze bang is dat de politie haar zal arresteren. Het gevolg is een stortvloed van ontwikkelingen tussen personen die elkaar nauwelijks kennen, maar die op één of andere manier toch met elkaar verbonden zijn.

 

Mujeres Al Borde De Un Ataque De Nervios of Vrouwen Op De Rand Van Een Zenuwinzinking is een hartverwarmende komedie zoals alleen Pedro Almodóvar ze kan maken. Z’n dialogen zijn kort en perfect gekozen, het tempo snel en verrassend en de vrouwen, tja, Almodóvar weet precies hoe hij ze in hun onschuld, hun naïviteit en hun opvliegendheid behoort te karakteriseren. Hij ridiculiseert hun gedrag, hij maakt ze soms belachelijk, hij toont hun smalle kantjes, de manier waarop ze elkaar bevechten en even later samenzweren, maar hij verdedigt ze ook, hij staat achter hun niet altijd even logische keuzes en zorgt er vooral voor dat de kijker/toeschouwer ze meteen in zijn hart sluit. De vrouwen van Almodóvar zijn sterke persoonlijkheden, omdat ze precies weten wat ze willen en soms omdat ze uit de wirwar van mogelijkheden intuïtief toch altijd de goede keuze maken, andere keren omdat de omstandigheden in hun voordeel spelen en tot de beste oplossing voeren. Ook Pepa distilleert uit een ongewone samenloop van onverwachte situaties uiteindelijk de meest consequente, terwijl ze ondertussen de vrouwen in haar buurt op het goede pad helpt. De mannen betalen de rekening. Voor hen heeft Almodóvar maar weinig interesse, tenzij hij ze binnen z’n eigen belevingswereld als homo’s kan karakteriseren, zoals in dit geval de geelharige taxichauffeur in z’n kioskachtige auto met tijgervelletjes op de stoelen en mambomuziek op de radio.

 

Carmen Maura (Pepa), Almodóvars muze, neemt de zwaarste rol in deze film voor haar rekening. Ze doet het met verve en zet een zeer sterke prestatie neer waarmee ze alle andere acteurs overschaduwt, inclusief Antonio Banderas, in een kleinere rol waarin hij niet echt kan schitteren. Julieta Serrano, María Barranco (Candela), Rossy de Palma, Kity Manver en oudgediende Chus Lampreave verdedigen de kleuren van de vrouwenploeg op een schitterende wijze. Het zal u ondertussen niet verbazen dat bij het mannenteam Guillermo Montesinos de meeste aandacht trekt met zijn rol als homofiele taxichauffeur.

 

 

De regisseur bedenkt de meest absurde en komische situaties voor zijn hoofdrolspelers, waardoor er voortdurend kan worden gelachen, terwijl z’n typische dramatische toon nooit ver uit de buurt is, waardoor de sfeer voortdurend evolueert tussen grappig en ernstig, zonder dat het niveau ooit afglijdt tot plat of ordinair en zelfs de clichés weet hij op een aantrekkelijke en originele manier een plaatsje te geven in z’n productie. Almodóvars komedie Mujeres al Borde de un Ataque de Nervios blijft dan ook sterk tot in de allerlaatste minuut en gaat geen moment vervelen.

 

In de openingsscène van Matador rukt Diego Montes zich af op bloedige tv-beelden uit Mario Brava’s slasherfilm Blood and Black Lace. Hij is van middelbare leeftijd, een stermatador op rust na een pijnlijke confrontatie met een stier, waaraan hij een stijf been over heeft gehouden. Tegenwoordig geeft hij les aan jonge stierenvechters, maar zelf heeft hij de psychologische kick van het doden nodig om overeind te blijven. De regisseur wisselt het materiaal af met opnamen van een andere gebeurtenis: María Cardinale (Assumpta Serna), een goeduitziende vrouw, eveneens van middelbare leeftijd, advocate van beroep en voor de gelegenheid gewikkeld in een stierenvechtercape, lokt een jonge kerel mee naar haar huis voor een rondje heftige seks. Op het moment dat de man klaarkomt, steekt ze haar haarspeld tussen z’n schouderbladen. Terwijl het slachtoffer schokkend in elkaar zakt, krijgt ze zelf een orgasme. Vervolgens maakt de kijker kennis met de jonge goeduitziende Angel (Antonio Banderas) die probeert om z’n buurmeisje Eva (Eva Cobes), het vriendinnetje van Diego Montes (Nacho Martínez), te verkrachten na een discussie tussen leraar en leerling over Angels mogelijke homoseksuele geaardheid.

 

De volledige bespreking van Matador kan u hier lezen.

 

De succesvolle regisseur Pablo Quintero (Eusebio Poncela) is verliefd op Juan. Maar de veertiger beseft dat de veel jongere kerel niet dezelfde gevoelens koestert voor hem. Juan besluit om een tijdje uit beeld te verdwijnen en belooft regelmatig te schrijven. Maar z’n eerste briefkaart is afstandelijk en oppervlakkig en dus stuurt Pablo hem een zelfgeschreven liefdesbrief met het verzoek die te ondertekenen en terug te sturen. Op die manier krijgt hij dan toch de brief die hij van Juan zo graag wil ontvangen. In Madrid stort Pablo zich ondertussen op coke en jonge mannen, want als BS - Bekende Spanjaard – ligt hij goed in de markt in het milieu. Op de kermis ontmoet hij Antonio (Antonio Banderas), een iets oudere jongen die beweert het niet met mannen te doen, maar die een paar dagen later bij Pablo aanbelt met de boodschap dat hij verliefd is. Pablo belooft niets, ondanks z’n leeftijd vlindert hij graag, maar zo heeft Antonio het niet begrepen en als hij de fingeerde brief van Juan onder ogen krijgt, wordt hij jaloers en pisnijdig en besluit hij er alles aan te doen om Juan uit te schakelen.

 

De volledige bespreking van La Ley del Deseo kan u hier lezen.

 

In deze film keert de Spaanse regisseur Pedro Almodóvar naar eigen zeggen terug naar de wereld uit zijn kindertijd. De actie speelt zich af in Madrid, z’n thuishaven sinds hij er naar de filmschool ging, maar zijn hoofdfiguren zijn vrouwen die regelmatig terugkeren naar hun roots in een nagelwit dorpje in de vlakte ten zuiden van de Spaanse hoofdstad, in de landstreek die La Mancha wordt genoemd. Raimunda (Penélope Cruz) en Sole (Lola Dueñas) komen er nog regelmatig om de grafzerk van hun ouders op het kerkhof schoon te maken en om er hun tante Paula (Chus Lampreave) te bezoeken. De oude vrouw is slecht te been en blind, maar ze redt zich nog uitstekend en ze maakt voor de dochters van haar overleden zus Irene zelfs nog donuts en koekjes. De jonge vrouwen begrijpen er niets van, maar buurvrouw Agustina stelt ze gerust: hun tante Paula is een taaie. Terug naar Madrid: Sole is gescheiden, Raimunda woont met haar echtgenoot Paco en haar dochter Paula op een flat. Er is slecht nieuws: Paco is ontslagen. Als Raimunda de dag nadien thuiskomt van haar werk is er opnieuw een slechte tijding: dochter Paula heeft haar stiefvader Paco doodgestoken met een keukenmes na een poging tot aanranding. Raimunda verstopt het lijk in de diepvriezer van het naburige restaurant en ze is nog maar net klaar met het sjouwwerk als Sole zich via de telefoon meldt: tante Paula is diezelfde middag overleden.

 

De volledige bespreking van Volver kan u hier lezen.

In de afdeling Extra’s is er niet veel bijzonders te melden: vier Originele Bioscooptrailers, een aantal Andere Trailers uit de A-film-catalogus, de korte reportage Volver door de ogen van P. Almodóvar en een overbodige Diavoorstelling.

A-Film heeft vier sterke Almodóvars voor u verzameld in één box en nog tegen een democratische prijs ook. Dat zou moeten volstaan voor de liefhebbers van ’s mans oeuvre om meteen richting audio- & videowinkel te snellen en deze Pedro Almodóvar Collection 1 in huis te halen! Een tijdloze klassieker…