:: BESPREKINGEN ::
DVDInfo.be >> Bespreking >> SHOCK CORRIDOR
SHOCK CORRIDOR
Bespreking door: Dieter - Geplaatst op: 2009-06-09

Shock Corridor maakt deel uit van de Sam Fuller Filmmaker's Collection. De drie andere films in deze boxset zijn: Pickup On South StreetForty Guns en The Naked Kiss.

FILM

Een schitterende premisse wordt met verve geëxploiteerd in Shock Corridor, een rauwe, compromisloze film van Sam Fuller die eens te meer de controverse niet schuwt. Peter Brock speelt Johnny Barrett, een reporter die undercover gaat in een gesticht in de hoop de moord op een van de geïnterneerden op te lossen. Ondanks de waarschuwingen van zijn vriendin en zijn baas, veinst Barrett mentaal ziek te zijn om het vertrouwen van zijn collega's in het gesticht te winnen. En dat lukt ook. Drie van hen waren getuige van de moord en de reporter maakt gebruik van zeldzame momenten van helderheid bij het trio om dichter bij de waarheid te komen. Maar de waarschuwingen van vriendin en baas waren niet ijdel: beetje bij beetje verliest Barrett de grip op de realiteit. De cruciale vraag is of hij de naam van de moordenaar kan achterhalen alvorens hij ten prooi valt aan een ongeneeslijke waanzin.

Wie een beetje vertrouwd is met het perfide oeuvre van Sam Fuller zal het antwoord op die vraag wellicht al kennen, maar dat neemt niet weg dat de route naar de onvermijdelijke conclusie geregeld verrassend, voortdurend memorabel en bovenal bijzonder oncomfortabel is voor de kijker. Shock Corridor is immers nauwelijks te vergelijken met andere films over mentale ziekten. De prent mist weliswaar de subtiele, van metaforen doordrongen poëzie van One Flew Over The Cuckoo's Nest - subtiliteit was nooit de sterkste kant van de regisseur - maar dat wordt gecompenseerd door confronterende sociale kritiek over niet alleen de gebruikte geneesmethodes in gestichten, maar ook racisme, nymfomanie en ambitie. Wat bijv. te denken van een scène waarin Barrett belaagd wordt door een tiental op seks beluste dames; of van een zwart personage dat de Ku Klux Klan vereert en luidop oproept tot het lynchen van 'negers'.

Toch maakt het scenario een wisselvallige indruk. De sterke emotionele uitschieters waarin Barretts groeiende paranoia en waanzin tot uiting komen worden immers afgewisseld met dialoogrijke sequenties die plot en thema van de film er nodeloos bruut inhameren. Ook gaat de opbouw naar de ontknoping onvoldoende crescendo: het losweken van info bij de drie getuigen gebeurt één na één, telkens in sequenties van 15 à 20 minuten, met steeds circa dezelfde opeenvolging van actie en reactie. De brutale eerlijkheid van vertellen maakt een hoop goed, maar kan niet verhullen dat deze ruwe diamant met een beetje polijsten nog helderder had gefonkeld. De regie van Sam Fuller is opvallend inventief. Dat moest ook wel, want het lage budget liet geen ruimte voor lange, prachtig uitgewerkte camerabewegingen zoals in Forty Guns. De regisseur kruipt als een manipulerende spion onder de huid van de personages en maakt zo de oprukkende waanzin tastbaar voor de kijker. Zijn shots bevatten vaak een grote spanning tussen verschillende delen van het beeldkader en de montage versterkt het gevoel van 'Unheimlichkeit'. Ook het gebruik van enkele documentaire beelden in kleur - de rest van de film is in zwart-wit - om de afzonderlijke aandoeningen van de gestichtbewoners visueel voor te stellen, werkt indrukwekkend goed.

Het feit dat Shock Corridor een B-film is en dus niet bulkt van de grote namen, blijkt geen hinderpaal te zijn voor het acteerspel. Peter Brock is qua talent geen Brando, maar hij komt qua intensiteit absoluut in de buurt van het icoon. Zijn Johnny Barrett is zo ambitieus dat hij alles wil opgeven om een Pulitzer Prize te winnen: zijn carrière, zijn vriendin, zelfs zijn geestelijke vermogens. De levendige, intelligente blik in de ogen van de acteur doven geleidelijk uit tot ze in de laatste tien minuten enkel nog de doffe realiteit van een vervlogen droom uitstralen. Constance Towers is perfect gecast als Barretts vriendin die met lede ogen de desintegratie van haar geliefde gadeslaat. Onder de geïnterneerden maakt vooral Hari Rhodes een verpletterende indruk: hij zet  de zwarte met arische sympathieën overtuigend neer. Larry Tucker blijkt vooral imposant door zijn omvang, maar hij koppelt het groteske van zijn verschijning aan een intieme vertolking. De rest van de cast is prima op zijn plaats in de film zonder de show te stelen.

Als er ooit een verkiezing wordt gehouden van de B-film der B-films, dan zou Shock Corridor kortom niet misstaan op de shortlist. Het zegt voldoende dat een prent waarin thema's centraal staan die 45 jaar geleden stukken controversiëler waren dan nu, anno 2009 nog steeds aanvoelt als een harde stomp in de maag. Sam Fuller wijkt niet af van zijn directe stijl, maar af en toe sluipen er toch momenten van pure poëzie de film, nergens meer dan tijdens een apocalyptische regenbui in de gangen van het gesticht waar Barrett langzaam gek wordt. Dat is echter slecht één van de vele scènes die zich eerst op je netvlies branden en zich daarna als een onstopbaar vuur een weg banen naar een permanente plek op de meest kwetsbare plaatsen van je hart.

BEELD EN GELUID
Onder meer de afwisseling tussen zwart-witpellicule met grove korrel en de occasionele archiefsequentie in uitgewassen kleuren zorgt ervoor dat de beeldkwaliteit van Shock Corridor niet helemaal kan overtuigen. Het merendeel van de prent oogt zeer degelijk, maar in een handvol scènes is het contrast merkbaar minder, terwijl ook de scherpte het af en toe laat afweten. De presentatie op deze dvd is de open matteversie, dus niet de in de cinema getoonde 1.85:1-versie. De soundtrack breekt geen potten, maar stelt evenmin teleur. De dialogen worden immers steeds helder weergegeven, hoewel er weinig dynamiek uit het monospoor sijpelt.

EXTRA'S
De enige extra is een Trailer voor Shock Corridor.

CONCLUSIE
Shock Corridor is een moeilijk te definiëren film vol interessante visuals en confronterende thema's die niemand - in positieve dan wel negatieve zin - onberoerd zal laten. De impact op de kijker is hoe dan ook overweldigend als een harde, koude waterstraal die je plotseling overspoelt. Beeld en geluid halen een degelijk niveau, maar in de bonussectie treffen we louter een trailer aan.




cover



Studio: Umbrella Entertainment

Regie: Sam Fuller
Met: Peter Breck, Constance Towers, Gene Evans, James Best, Hari Rhodes, Larry Tucker

Film:
7,5/10

Extra's:
0,5/10

Geluid:
7/10

Beeld:
6,5/10


Regio:
0

Genre:
Psychologisch
drama

Versie:
Australië

Jaar:
1963

Leeftijd:
M

Speelduur:
96 min.

Type DVD:
SS-SL

Barcode:
3000000062951


Beeldformaat:
1.33:1 PAL

Geluid:
Engels Dolby Digital Mono 1.0


Ondertitels:
geen
Extra's:
• Trailer

Andere recente releases van deze maatschappij