FILM
Vincent Stevens (Filip Peeters), Chris Van Outryve (Koen De Bouw), Filip Willems (Matthias Schoenaerts), Luc Seynaeve (Bruno Vanden Broecke) en Marnix Laureys (Koen De Graeve) zijn vijf vrienden. Ze hebben allen een goed betaalde job en mooie vrouwen. Toch missen ze wat spanning. Op een dag komt Vincent aanzetten met een sleutel voor elk. Die verschaft toegang tot een luxeloft in de buurt van Antwerpen, waar ieder van hen naartoe kan 'om wat kostbare tijd te stelen' met wie ze maar willen. Een geweldige regeling, tot Luc op een koude wintermorgen een gruwelijke ontdekking doet... 

"Liegen is allemaal niks. Het is dat uitkomen!"

In 2003 verbaasde regisseur Erik Van Looy (Ad Fundum, Shades) vriend en vijand met de verbluffende Vlaamse politiethriller De Zaak Alzheimer. De film werd met om en bij de 750.000 bezoekers, één van de meest succesvolle Vlaamse films van het recente decenium. Een prestatie die niet onmiddellijk zou worden geëvenaard, laat staan overtroffen! Waarmee zou Van Looy dit verrassende succes consolideren? Hoewel de sympathieke cineast  aanvankelijk zijn zinnen gezet had op het langverwachte vervolg Dossier K, werd het project door diverse televisieopdrachten op de lange baan geschoven.

Toch kregen we eind 2008 een nieuwe film van Erik Van Looy voorgeschoteld. Geen Alzheimer-sequel echter (dat project ligt in de handen van collega Jan Verheyen), maar Loft, een ambitieuze thriller, naar een origineel scenario van niemand minder dan grapjas Bart De Pauw (Buiten De Zone, Schalkse Ruiters). De verwachtingen waren hoe dan ook hooggespannen, ook bij ondergetekende. En wat er doen gebeurde hield niemand voor mogelijk. Niet alleen opende Loft tegen spectaculaire cijfers (300.000 bezoekers in de eerste 10 (!) dagen), de film eiste ook maanden aan een stuk alle persaandacht op in weekbladen en kranten. Loft draaide maanden lang in uitverkochten  zalen en even leek het of ons land helemaal ondersteboven stond. Erik Van Looy was overduidelijk verrast door het immense bijval dat z'n film oogstte, maar genoot van het succes.

Wanneer alles gezegd en gedaan en de rook opgeklaard was, stond de teller op maar liefst 1.186.071 bezoekers. Met dit duizelingwekkende bezoekersaantal - dat niemand en al zeker Woestijnvis, De Pauw of Van Looy ooit hadden zien aankomen - verbrak Loft het negentien jaar oude record van Stijn Coninx' Koko Flanel. Zonder twijfel een mijlpaal in de Belgische filmgeschiedenis, maar is het allemaal terecht?

Tuurlijk wel! Het scenario van Bart De Pauw zit namelijk sterk in elkaar, met genoeg slimme plotwendingen en intense spanning, en regisseur Van Looy maakt er een stijlvolle thriller van met internationale allure. Erik Van Looy trommelde weer het kruim van de Vlaamse acteurgilde op en iedereen speelt de pannen van het dak. Loft is dan ook een echt ensemblestuk, waar bij een tweede kijkbeurt vooral de kleine nuances tussen de diverse acteurs getuigen van hun onvolprezen talent, maar tegelijk ook een bevestiging zijn van de sterkte van het scenario van De Pauw.

Inderdaad niets dan lof voor deze Loft. Toch is het niet de 'second coming of Christ' zoals de mediamachine ons bij de release wilde doen geloven. Daarvoor mist de film iets teveel menselijkheid. De Zaak Alzheimer was ook een film vol stijlelementen en internationale uitstraling, maar het kloppende hart en de diepmenselijke emotie tussen alle misdaad en intriges door was wat mij betreft toch nog straffer dan de koele aflijning van Loft.  

BEELD EN GELUID
Het 2.35:1 HD-beeld is scherp met een goed contrast en een prima diepte. Ook tijdens de donkere scènes blijft alles voldoende detailrijk en het zwartniveau is solide. De kleuren zien er prima uit en ogen natuurlijk. Er is hier en daar wat filmgrain aanwezig, maar echt dramatische oneffenheden (behalve een klein framingfoutje op 00:53:13 dat zich op een secondje herstelt) heb ik op het eerste gezicht niet opgemerkt. De gebruikte print is vrij van vuiltjes of beschadigingen. De Vlaamse Dolby TrueHD 5.1-track klinkt erg aangenaam, met heldere en goed verstaanbare dialogen. Het geluid heeft een fraaie dynamiek, een nette stereospreiding en een ruimtelijke weergave van de uitstekende soundtrack. Ruis, storingen en storende drop-outs vormen geen enkel probleem.

EXTRA'S
De aftrap wordt gegeven door regisseur Erik Van Looy en scenarist Bart De Pauw op een boeiende en informatieve commentaartrack. De twee heren zitten af en toe wat grappen te verkopen, maar komen ook aanzetten met een boel waardevolle weetjes en anekdotes over het opnemen van 'De meest succesvolle Vlaamse film ooit'. Nadien is er een informatieve en oprechte documentaire (60 min.) over het maken van de film. Je krijgt een idee over hoe het eraan toe ging op de filmset en het geheel is mooi doorspekt met leuke setbeelden, filmbeelden en boeiende interviewsnippers. In "Muziekopnames in Abbey Road" (4,5 min.) kruipen we met Erik Van Looy, Bart De Pauw en de componist in de legendarische studio voor de opnames van de soundtrack. Misschien een beetje te beknopt, maar zeker leuk om te zien hoe de prima score tot stand is gekomen. "De Casting" is een erg amusante 10 minuten durende featurette over - surprise surprise - de casting natuurlijk! Naast een aantal interviews met de sleutelfiguren, krijg je een aantal originele (en vaak behoorlijk grappige) screentesten. Iets minder leuk (om niet te zeggen: behoorlijk onnozel) is "All You Need Is Ne Loft" (4 min.), een flauw en beschamend muzikaal optreden van Erik Van Looy en de rest van zijn cast op Humo's Pop Poll De Luxe 2009. De sfeervolle teaser en originele bioscooptrailer sluiten de boel gepast af. 

CONCLUSIE
Met Loft maakten Erik Van Looy en Bart De Pauw een straffe Vlaamse thriller die niet moet onderdoen voor de genre-oefeningen van over de grote plas. De Blu-ray heeft een prima beeld- en geluidskwaliteit met bovenop een prima bonussectie. Voor de liefhebbers van onze Vlaamse filmkes!

P.S. Diverse mensen schijnen last te hebben met het feit dat de Blu-ray best veel geluid maakt tijdens het draaien. Ook ons exemplaar maakte meer geluid dan de gemiddelde Blu-ray tijdens het afspelen, maar dit geluid overtrof gelukkig nergens het volume van de soundtrack van de film.