FILM
In 2054 is in Washington DC het aantal moorden drastisch gezakt tot nul dankzij een anomalie in de natuur: drie helderzienden, de Pre-cogs, kunnen een moord op voorhand zien, waarna een gespecialiseerd politieteam met behulp van een resem geavanceerde snufjes de moord tracht te voorkomen en de aspirant-moordenaar voor de rest van zijn leven invriest. Het systeem draait al zes jaar met succes en er wordt overwogen om bij referendum het systeem uit te breiden tot geheel Amerika. Buitenlandse Zaken stuurt Danny Witwer (Colin Farrell) naar het hoofdkwartier van de Pre-Crime unit om het departement te evalueren, wat directeur Lamar Burgess (Max Von Sydow) zenuwachtig maakt. Danny wordt rondgeleid door topspeurder John Anderton (Tom Cruise), die, gedreven door passie omdat zijn zoontje Sean werd ontvoerd net voor het precrimedepartement werd opgestart, een onvoorwaardelijke voorstander is van het systeem dat in zijn ogen onfeilbaar is. De perfecte politieagent John heeft ook een zeer donkere kant; als hij 's avonds thuiskomt houdt hij zich onledig als een door drugs beneveld wrak, dat niets anders doet dan hologrammen van zijn zoon bekijken.

Dan voorspellen de Pre-cogs dat John Anderton binnen 36 uur ene Leo Crow (Mike Binder) zal vermoorden, wat des te gekker is aangezien John de man van haar nog pluim kent. De beelden van de Pre-cogs laten echter aan duidelijkheid niets te wensen over en John, die als eerste de beelden heeft kunnen zien, moet voor zijn collega's op de vlucht. Jezelf verbergen voor het geavanceerd politieapparaat is echter moeilijker dan je denkt, zelfs voor iemand als John die de gaten in het systeem als geen ander kent. Hij gaat op bezoek bij doctor Iris Hineman (Lois Smith), een genetisch biologe die eerder per ongeluk bij de drie Pre-cogs (kinderen van een drugsverslaafde moeder) heeft "ontdekt" welke gave ze bezitten. Wat er echter door de beheerders van het systeem angstvallig geheim wordt gehouden, is dat af en toe één van de drie helderzienden een afwijkend toekomstbeeld laat zien. Deze "minderhedenrapporten" worden zo snel mogelijk uit het systeem, dat geacht wordt onfeilbaar te zijn, verwijderd. Johns enige kans bestaat erin om zich een andere identiteit aan te meten en in het hoofdkwartier van pre-crime de sterkste van de Pre-cogs, de vrouw Agatha (Samantha Morton) te ontvoeren. John staat enerzijds op het punt te ontdekken dat de toekomst niet vaststaat en zelfs de door de bevolking als heiligen vereerde Pre-cogs feilbaar zijn; anderzijds blijkt de moord die hij op het punt staat te plegen, slechts een minuscuul onderdeel te zijn van een veel omvattender complot, waarin mensenlevens van geen tel zijn, zelfs niet in een maatschappij die verondersteld wordt vrij te zijn van moorden.

Wat doet een film uitsteken boven de middelmaat? Drie belangrijke criteria: een film kan een uitstekende plot bevatten, een op het netvlies nabrandend spektakel zijn of artistiek hoogwaardig uitgewerkt zijn. Regisseur Steven Spielberg heeft reeds eerder bewezen dat hij elk van deze eigenschappen kan waarmaken, maar bij ons weten is dit zijn eerste film waarin deze drie kwaliteiten samenkomen. Vooreerst de plot: Minority Report is een erg visionaire toekomstschets, gebaseerd op een kortverhaal van Philip K. Dick. Onderwerpen als onveiligheid en criminaliteit zijn vandaag in de actualiteit schering en inslag,en goeie sciencefiction probeert toch altijd een band met het heden te leggen; des te interessanter wordt het om een toekomstbeeld te zien waarin deze ongemakken definitief zijn uitgebannen, maar waarvoor de prijs een Orwelliaanse draak van een wereld is, waarin o.a. privacy en het recht op een eerlijk proces ondergeschikt zijn aan het Grotere Goed, dat achteraf even corrupt blijkt te zijn als al de rest en waar alle mensen er als apathische zombies bijlopen. Om het allemaal nog wat erger te maken wordt er in de film bovendien regelmatig getoond hoe de bevolking door de politieke propaganda in slaap wordt gewiegd en zich wentelt in een kunstmatig veiligheidsgevoel; eens de Pre-cogs toch feilbaar blijken, stort het sociale weefsel onmiddellijk als een kaartenhuisje in elkaar. Alhoewel de film een redelijk positief einde krijgt, ziet de toekomst er allesbehalve rooskleurig uit en leidt het blinde vertrouwen in het oordeel van de Pre-cogs tot pogingen om het systeem van binnenuit te ondermijnen, wat in combinatie met een alsmaar toenemende godsdienstwaanzin een dodelijke cocktail is.

Een visueel spektakel is Minority Report zéker; de wereld die geschetst wordt is herkenbaar, van de burgerlijke middenklassewijken over het decadente uitgaansmilieu tot de sinistere achterbuurten, maar dan voorzien van allerlei coole gadgets en afgelikte technologie. De decors zullen wel enigszins geïnspireerd zijn door Blade Runner, (de reclameboodschappen!), maar bevatten toch genoeg eigenheid om het Spielberg-verse geloofwaardig én angstaanjagend te maken. Uiteraard zijn de auto's een stuk cooler dan onze huidige bolides, alle huishoudtoestellen zijn voice-activated en homevideo's zijn in 3D. Ook de politie is voorzien van enkele leuke snufjes zoals schokgeweren, jetpacks en vooral sicksticks, voortreffelijk vertaald als kotsstokken, een handig hulpmiddeltje dat weerbarstige arrestanten laat..., enfin, dat laten we aan uw verbeelding over. De manier waarop John Anderton in het begin van de film met het grootste gemak de ultramoderne electronica manipuleert om een moordenaar te zoeken op tonen van klassieke muziek, moet de verzoening van de mensheid met moderne hulpmiddelen symboliseren. Des te groter is achteraf de schok wanneer een horde spyders, spinachtige spionagecamera's, als een bende vraatzuchtige insecten verdachte buurten begint uit te kammen en daarbij de mensen laat ineenkrimpen van angst, als dieren voor een wrede meester. Ook wordt duidelijk de keerzijde van de medaille getoond, een wereld waarbij de muren je via een irisscan identificeren en vervolgens karrenvrachten irritante gepersonaliseerde reclameboodschappen op je afsturen. Spam anyone?

Dit geheel is op erg kunstzinnige wijze gerealiseerd. Spielberg gebruikt zeer vaak kleurfilters waarin rood is verwijderd om de kilheid van de nieuwe hitechwereld te illusteren, om die daarna weer te laten contrasteren met John Andertons nostalgische herinneringen aan zijn zoontje, of de gezellige, maar dodelijke tuin van doctor Hineman. De futuristische omgeving waarin de Pre-cogs worden geëxploiteerd, is mooi en beangstigend tegelijkertijd; de containment domes waarin de veroordeelden in cryogene toestand worden bewaard, inclusief de gestoorde bewaker, overtreft de ergste nachtmerries en ze lijken net echt. Ook de zogenaamde videomontages van de tomografische scans van de helderzienden zijn met erg veel realiteitszin in beeld gebracht, wat in sommige sciencefictionfilms al wel eens als te vanzelfsprekend wordt beschouwd. Detail is er overigens in overvloed: de boodschappen van de Pre-cogs worden in een houten bal met een unieke nerfstructuur gegraveerd, dit om vervalsing tegen te gaan; aan een dergelijk zorg voor detail merk je pas hoe goed men heeft getracht om deze wereld realistisch voor te stellen. Ook van symboliek loopt de film over, of wat dacht u van deze: John Anderton dacht dat het systeem onfeilbaar was, totdat hij het met andere ogen bezag! Naast de score van John Williams, die vooral moet dienen om de actie nog wat op te zwepen, wordt er opvallend vaak gewerkt met bestaande, klassieke muziekstukken die het tempo van de film grotendeels sturen.

Tot slot nog een woordje over de cast. We zijn geen onverdeelde fan van Tom Cruise, maar deze film moet toch wel het hoogtepunt van zijn carrière betekenen; al vaker probeerde hij samen met Steven Spielberg een project uit de grond te stampen, echter zonder succes. Misschien dat hij voor deze film eindelijk over de nodige rijpheid beschikt om diepgang aan zijn rol te geven. De getormenteerde ziel van John Anderton, vechter tot op het einde, spreekt voor zijn veelzijdigheid als acteur. Toch ook even Samantha Morton in de schijnwerpers zetten, die als de half waanzinnige en helemaal kale Pre-cog Agatha een verbluffende indruk nalaat. Ook Max Von Sydow past perfect in de cast als oude mentor van John Anderton, die met hart en ziel wil vechten voor zijn zielskind, de afdeling Pre-Crime. In een verscheidenheid aan cameo's herkent u ongetwijfeld ook nog Cameron Crowe, Cameron Diaz en een hele resem anderen.

BEELD EN GELUID
De look and feel van de film wordt enorm veel eer aangedaan door deze uitstekende Blu-rayrelease. Een fijne laag grain en gedempte kleuren, met de klemtoon in het blauw-zwarte deel van het spectrum, die de toekomst er onwezenlijk koud laten uitzien, geven deze neo-film noir een grauwe aanblik, maar zulks gaat niet ten koste van de detaillering en de diepte van het zwartniveau. De film ziet er nergens "licht" uit, maar is ook niet ondergesatureerd. Het schaduwdetail komt bijvoorbeeld zeer goed tot uiting in de scène waarin Tom Cruise de serre binnendringt en in de flashbackscène waarin hij met zijn zoontje aan het zwembad zit, evenals in die waarin Cruise een nogal onhygiënische operatie ondergaat. De afwerking blijft behouden tot in de fijnste details, zoals in de textuur van de muren en de detaillering aan de vliegende politiepods. De pret gaat nog voort bij het bespreken van het geluid: de DTS-HD MA 5.1 is tot in de puntjes verzorgd, biedt een breed geluidslandschap en is toch niet té zwaar overladen  of aggressief. De manier waarop de klassieke muziek start wanneer Cruise voor het eerst zijn computerconsole raadpleegt, is tekenend voor de subtiele evenwichten, waarbij front- en backkanalen netjes met elkaar contrasteren. Ook bijvoorbeeld het verkeer in de drukke binnenstad waarin Cruise de benen neemt, is een mooi immersief moment waarbij je je midden in de actie waant. D'r zijn ook genoeg ogenblikken aan mindblowingactie te beleven, wanneer bijvoorbeeld de Pre-Crime unit een inval doet, of wanneer de levenloze Pre-cog Agatha plots een nietsvermoedende omstaander vanuit haar gelatinebad bij de arm trekt.

EXTRA'S
Wat we op deze disk uiteraard niet terugvinden is een commentaartrack, want het is intussen genoegzaam bekend dat regisseur Spielberg daar niet dadelijk een fan van is. Voor de rest is dit een Blu-raydisk zoals we ze graag hebben: al het bonusmateriaal van de dvd is aanwezig en er wordt nog een flinke schep extra zout op de frieten gestrooid. We beginnen met The Future According to Steven Spielberg: An Interactive Guide to Minority Report (34 min.), een lang vraag- en antwoordgesprek met de regisseur, afgewisseld met de mogelijkheid andere stukjes bonusmateriaal te bekijken. Inside the World of Precrime (10 min.) is een neppropagandaspotje waarin het principe van Pre-Crimebestrijding uit de doeken gedaan wordt. Philip K. Dick, Steven Spielberg and Minority Report (14 min.) bevat naast bijdragen van enkele medewerkers van de film ook bijdragen van biografen, nabestaanden en experts van het werk van Philip K. Dick, met de nadruk op 's mans soms morbide maatschappijvisie. De hoogtechnologische wereld van Minority Report krijgen we geschetst in Minority Report: Future Realized (6 min.), en op hetzelfde thema wordt voortgeborduurd in de featurette Minority Report: Props of the Future (10 min.) met een uiteenzetting over vele van de coole gadgets uit de toekomst, zoals de kotsstok en de gegraveerde houten ballen. Twee kortere featurettes in Highlights from Minority Report: From the Set tonen het filmwerk achter The Hoverpack Sequence (6 min.) en The Car Factory Sequence (3 min.). Een scène die erg bijblijft is die waarin Cruise een winkel binnenstapt en onmiddellijk overstelpt wordt met gepersonaliseerde advertenties. Hoe spam er in de tweede helft van de 21ste eeuw eruit zal zien en wat de rol daarvan in de film is, zien we in Minority Report: Commercials of the Future (4 min.). Twee scènes uit de film worden getoond in een previsualisatiemode van twee minuten elk: de Hoverpack Sequence en Maglev Escape. Beide tonen de previsualisatie tegenover het eindresultaat in split-screen.

Al deze voornoemde extra's zijn gloednieuw voor de Blu-rayrelease. De oude featurettes van de dvd volgen hier nog gewoon achter. From Story To Screen bestaat uit twee featurettes, The Story, The Debate (10 min.), interviewmateriaal met cast en crew, en The Players (9 min.), met nog meer informatie over de rollen en de inpassing in het scenario. In de sectie Deconstructing Minority Report krijgen we in vijf minidocumentaires toelichting bij welbepaalde technische aspecten van de film. In The World Of Minority Report: An introduction (9 min.) vertelt Steven Spielberg over de wisselwerking tussen het concipiëren van de film, de muziek en de zoektocht naar een geschikte locatie. In Precrime and Pre‑cogs (8 min.) krijgen we te zien hoe het centrum van de pre-crimepolitie is geconcipieerd. The Spyder Sequence (5 min.) belicht de aspecten van zowat de spectaculairste achtervolgingsscène uit de film. Pre‑cog Visions (5 min.) toont ons hoe de visioenen van de helderzienden worden gevisualiseerd. Tot slot gunt Vehicles Of The Future (5 min.) ons een blik op het ontwerp van de verschillende voertuigen. The Stunts of Minority Report bevat drie filmpjes waarin ons een blik wordt gegund op de realisatie van de voornaamste visuele stunts: The Maglev Sequence (3 min.) waarin Tom Cruise van de éne rijdende auto naar de andere slingert, The Hoverpack Chase (3 min.) waarin Tom Cruise door zijn collega's door de lucht wordt achtervolgd en The Car Factory (2 min.) waarin Tom Cruise en Colin Farrell en potje knokken en Cruise uiteindelijk in een gloednieuwe rode sportwagen vlucht. Uiteraard konden de digitale goochelaars van Spielberg niet in deze productie ontbreken. Hun bijdrage aan tal van de visuele goocheltrucjes wordt in zes filmpjes ILM and Minority Report uit de doeken gedaan: eerst is er een intro (4 min.), een bijdrage over de hologrammen (3 min.), de hall of containment (3 min.), de zweefwagens (3 min.) en de Cyberparlor (2 min.), de ongure tent waarin John Anderton de sleutel zoekt tot de herinneringen van Agatha. In het filmpje Final Report ‑ Steven Spielberg And Tom Cruise (4 min.) laat men Steven Spielberg en Tom Cruise elkaar nog eens gedurende vier minuten bewieroken. Production Concepts bevat 13 reeksen storyboards, ontwerpschetsen en studies van de verschillende futuristische designs. In Storyboard Sequence krijgen we drie reeksen storyboards: de scène waarin John Anderton vlucht op de zweefauto's (2 min.), die waarin hij in een steegje door zijn voormalige collega's wordt opgejaagd (4 min.) en de achtervolging in de autofabriek (3 min.). De sectie Trailers (5 min.) bevat 3 bioscooptrailers en er staan ook nog een paar cross-promotionele trailers op de disk, waaronder Braveheart en de nog te verschijnen Alien Quadrilogy.

CONCLUSIE
Deze prachtige film noir is waarschijnlijk één van de hoogtepunten uit Steven Spielbergs rijkgevulde carrière en deze nagenoeg perfecte Blu-raypresentatie maakt het tot een absolute koopaanrader.