SERIE
Four Seasons is een tearjerkerepos over de adellijke familie Combe. Abby Combe (Paula Kalenberg) probeert na de zelfmoord van haar moeder Charlotte, die nooit heeft onthuld wie haar vader is, terug contact te krijgen met haar familie. Ze is opgevoed door haar grootvader Stephen (Michael York), en het botert niet zo goed tussen hem en Abbys grootmoeder, zijn ex Julia (Senta Berger), die net haar vriend is verloren in een vliegtuigongeluk. Stephens jongere broer Charles (Tom Conti) doet wat hij kan om de familiebanden wat dichter aan te halen. Julia moet de kunstcollectie van haar vriend verkopen, en op de vernissage ontmoet ze haar kleindochter, met wie ze nooit enige vorm van contact heeft gehad. Op het landgoed Endellion ontmoeten ze elkaar weer, en ze proberen hun verleden uit te praten. Julia's ex Stephen probeert haar van het landgoed af te flikkeren met begulp van zijn batterij advocaten, maar Charles, die een boontje voor haar heeft, verklaart haar zijn liefde. Stephen probeert hem te ruïneren. Abby probeert haar liefdesleven op orde te krijgen, want haar goed foute vriendje Jamie (Maximilian von Pufendorf) zet haar horens, en ze valt op een lokale knappe adonis. En misschien is Charlotte nog niet zo dood als iedereen denkt.

In deze erg matig geacteerde soapreeks, een Engels-Duitse coproductie waarin promotie van de streek van Cornwall het voornaamste motief schijnt te zijn, zien we een familie rijke British snooty upperclassers zich op hun een groot kadastraal inkomen genererend stulpje onledig houden met aan het zwembad liggen, over zaken praten, cricket spelen en intrigeren en roddelen. De intriges in kwestie beperken zich tot een hoop platitudes uit de pen van een erg inspiratieloze schrijfster. Zoals. Wanneer grootmoeder en kleindochter naast elkaar zitten te praten over haar dode dochter respectievelijk haar dode moeder, blijkt dit om dezelfde persoon blijkt te gaan. Wanneer het hoofdpersonage van een klip in het water valt wordt ze gered door een prins op het zwarte paard. Wanneer het hoofdpersonage naar de gsm van haar vriendje belt, gaat bij één van haar vriendinnen een telefoon over die tussen de lakens ligt. Enzovoort. Kortom: d'r is inhoudelijk noch artistiek ook maar iets wat dit zinkend schip drijvend kan houden. De personages zijn vervelend en kleurloos en de verhaallijn heeft de look and feel van één grote stationsroman. Auteur van dit werk is Rosamunde Pilcher, een schrijfster van kitschige pulpromans met de klemtoon op pulp waarbij volume belangrijker is dan substantie, van wiens werk vooral onze oosterburen pap lusten.

BEELD EN GELUID
Deze recente opname staat in een redelijk goede beeldkwaliteit op schijf, alhoewel 2 single layer-schijven voor twee afleveringen van elk 90 minuten weer duiden op het feit dat het allemaal weer niet te veel mocht kosten. De compressie is niet altijd even goed, en alhoewel er een paar mooie natuurshots in de film zitten, vallen de donkerdere scènes wat tegen. De kleuren zien er soms wat uit alsof ze door een vaselinefilter geschoten zijn, maar hebben wel een zekere warme teint. De onnodig stoere Dolby Digital 5.1-klank klinkt wat kunstmatig en voegt niet echt veel toe aan de ervaring; actie valt er niet te beleven in deze serie. De dialogen zijn goed verstaanbaar maar de muziek heeft wat te lijden onder de PAL-speedup.

EXTRA'S
Zoals gewoonlijk bij releases van Just Entertainment: nada.

CONCLUSIE
Four Seasons is romantisch voer voor mensen die menen dat de Flair grote literaire waarde heeft, schrijvelarij die compleet niet doordringt of boeit. De dvd is technisch wel in orde.