FILM
Op het einde van zijn leven wordt wijnboer Frank (Rutger Hauer), een naar Nieuw Zeeland uitgeweken Nederlandse wijnboer, onwel, en vanop zijn ziekenbed stuurt hij brieven naar drie vrouwen die rond 1953 samen met hem meededen met een vliegrace om ter snelst van Londen naar Nieuw-Zeeland te vliegen. Het waren de streng religieuze Ada (Karina Smulders), de joodse Esther (Anna Drijver) en de erg op kinderen beluste Marjorie (Elisa Schaap), die hoopten in Nieuw-Zeeland een nieuw leven te beginnen, nadat hun respectievelijke echtgenoten de overstap al gewaagd hadden. Ze moeten éénmaal daar aangekomen hun verwachtingspatronen wat naar beneden bijstellen, want life's tough.

De Nederlandse cineast Ben Sombogaart heeft zijn strepen als kwaliteitsregisseur al verdiend met prenten als De Tweeling en het op de internationale markt gerichte Kruistocht In Spijkerbroek van de bekende jeugdschrijfster Thea Beckman, een film die jammer genoeg commercieel wat onder de verwachtingen bleef, maar waar wel een oscarnominatie aan is blijven hangen. Voor zijn volgende project, Bride Flight, mocht Sombogaart en toch niet onaardige 6 miljoen euro spenderen, wat een peulschil is voor iemand die een film in een beetje een historische context wil stoppen. Qua cameravoering en beeldcompositie is de film aardig om te bekijken, waarbij vooral de intimiteit waarmee Sombogaart het geheel heeft gefilmd, getuigt van professionaliteit, maar helaas laat het verhaal het wat afweten, want het duurt niet lang vooraleer de trommel met clichés (drie eenzame vrouwen en één mooie man) wordt opengetrokken; de warrige vertelstructuur doet veel van het ander toch behoorlijke acteerwerk een beetje teniet. Toch is er plaats voor enkele mooie momenten, en een snuifje erotiek is ook nooit ver weg. Ook met het vertelritme weet Sombogaart zijn film interessanter te maken dan de plot, die op een bierkaartje past, zou doen vermoeden. En wat de film helemaal af maakt, is de correcte tijdsgeest van het Nederland van de jaren '50: de Tweede Wereldoorlog waarin Nederland bijzonder te lijden had is net gedaan, maar alle afrekeningen zijn nog niet gemaakt, er dreigt meermaals overstromingsgevaar en tot overmaat van ramp streeft Nederlands kolonie naar onafhankelijkheid. Zoeken naar een nieuwe identiteit, naar een nieuwe savoir-vivre, is een belangrijk thema in de film, en Sombogaart weet dat te doen zonder met het moraliserende vingertje naar boven te komen.

BEELD EN GELUID
Deze dvd heeft een aspect ratio van 2.35:1, anamorfisch in beeld gebracht. De film ziet er erg filmisch en naturel over, met misschien af en toe wat té lichte en helder kleuren die in de contrastrijke omgeving doen lijken alsof iedereen een dosis straling naar binnen heeft, maar het geeft de film tegelijkertijd de juiste sfeer van nieuwe hoop. Ook worden duidelijk twee verschillende kleurpaletten gebruikt om de flashback-scènes van de andere te doen onderscheiden. De film bevat een bescheiden mate aan grain die niet van die aard is dat de kijkervaring erdoor gestoord wordt. Af en toe durft de compressie iets té nadrukkelijk te zijn, waardoor er wel eens een detail in de textuur verloren gaat. De Nederlandse Dolby Digital 5.1-track is aardig gericht, en er is zorg aan besteed. De impact van de surroundkanalen en het LFE-kanaal is eerder beperkt, maar een echte ondermaatse prestatie is het niet. Er is ook een audiodescriptieve track aanwezig.

EXTRA'S
De extra's zijn een beetje een mager beestje. Beginnen doen we met een trailer (2 min.) en een teaser trailer (1 min.) voor de film, gevolgd door het klapstuk van de bonussectie, een 24 minuten durende making of-documentaire. Deze bevat de nodige opnames op de set, korte interviews met cast en crew, maar jammer genoeg geen kritische beschouwingen als er eens wat mis gaat. Er volgen twee interviews: ééntje met niemand minder dan Rutger Hauer (4 min.), die tussen zijn rijkgevulde Hollywoodcarrière nog eens de tijd heeft genomen om in een Nederlandse productie mee te spelen, alhoewel de eerlijkheid ons gebiedt te zeggen dat zijn rol eerder bescheiden is. Een tweede interview is met scenariste Marieke van der Pol (5 min.), die vertelt hoe ze op het idee voor de film is gekomen en in welke mate deze op realistische feiten is gebaseerd. Dan volgt een setje verwijderde scènes (6 min.) en een videoclip (5 min.) van Nederlandse beste bluesmuzikante Ilse DeLange, die de titelsong Miracle van de film voor haar rekening nam. Als laatste toegift heeft men nog een oud Polygoonjournaal fragment Christchurch Race(7 min.) gevonden over de race naar Nieuw Zeeland.

CONCLUSIE
Ben Sombogaart maakt nog steeds aardige films, en deze Bride Flight is zeker geen dipje in zijn carrière. Helaas blijft internationale erkenning een beetje uit; maar dat maakt toch dat we kunnen genieten van deze uitgave. Deze luxe edition bevat ook nog eens een mooie verpakking.