FILM
Philippe Abrams is postbediende in Salon-de-Provence, een zonnig dorpje in het zuiden van Frankrijk. Hijzelf is tevreden met zijn job, maar hetzelfde kan niet gezegd worden voor zijn vrouw Julie. Zij wil koste wat kost verhuizen naar de Côte d’Azur. Philippe doet al het mogelijke om aan de grillen van zijn vrouw te voldoen, maar hij slaagt er maar niet in de gewenste overplaatsing te bemachtigen. Wanneer hij hoort dat mensen met een handicap meer kans hebben om de gegeerde posten te krijgen, besluit hij zich ook voor te doen als mindervalide. Zijn plannetje mislukt echter en als straf wordt hij overgeplaatst naar Bergues, een klein dorp in Nord-Pas-de-Calais. Aangezien de meest verschrikkelijke verhalen de ronde doen over deze onherbergzame, ijskoude en barbaarse regio, verhuist Abrams maar zonder vrouw en kind.



Gehinderd door zijn vooroordelen voelt Abrams aanvankelijk niet veel voor het natte Bergues. Hij heeft moeite het Chtimi – het plaatselijke dialect – te verstaan en hij heeft maar weinig vertrouwen in de goede bedoelingen van de plaatselijke bewoners – die zich naar hun dialect les Ch’tis noemen.




Gaandeweg ondervindt Abrams echter dat Bergues helemaal anders is dan hij dacht. Hij gaat oprecht genieten van de ongedwongen gewoontes, de hartelijkheid en de vriendschap van de Ch’tis. Ondertussen houdt hij bij vrouw Julie de schijn hoog. Zij wil immers niets anders horen dan klaagzangen over de vreselijke situatie in het noorden. Al bij al gaat dit nog goed totdat Julie beslist haar man in Bergues te bezoeken…

Dany Boon, die Bienvenue Chez Les Ch’tis geregisseerd heeft, kennen we voornamelijk als acteur. Ook in deze film neemt hij een hoofdrol op zich, namelijk die van Antoine Bailleul, een postbode van Bergues bij wie Philippe Abrams terechtkomt. Boon zal zich bij het maken van deze film ongetwijfeld als een vis in het water gevoeld hebben aangezien hij zelf als kind voornamelijk – om niet te zeggen enkel – Chtimi sprak. Naast Dany Boon zien we Kad Merad in de rol van Abrams. De wisselwerking tussen deze twee personages is overigens één van de sterke punten van de film. Bienvenue Chez Les Ch’tis was een groot succes in Frankrijk en Wallonië. De reden hiervoor is ongetwijfeld de herkenbaarheid van de stereotypen en vooroordelen die verschillende regio’s hebben ten opzichte van mekaar. Eén van deze vooroordelen is ongetwijfeld de verstaanbaarheid – of misschien beter de onverstaanbaarheid – van het plaatselijke dialect. Hierdoor ontstaan er heel wat grappige dialogen die jammer genoeg helemaal verloren gaan in de vertaling. In Bienvenue Chez Les Ch’tis slaagt Boon erin de vooroordelen op een grappige manier aan te kaarten. Voeg hierbij nog sterke acteerprestaties en men krijgt een succesvolle film. Echte diepgang is er niet in deze film, maar dat is ook helemaal niet erg.



BEELD EN GELUID
Qua beeld scoort Bienvenue Chez Les Ch’tis best wel goed. De beelden zijn scherp en de contrasten zijn duidelijk. Ook de muziek van de film is zeker de moeite waard: zeer passend bij de film, maar ook de moeite waard om apart te beluisteren, wat niet altijd het geval is bij filmmuziek.

EXTRA'S
De dvd van Bienvenue Chez Les Ch’tis bevat eigenlijk geen extra’s die het vermelden waar zijn. Naast de trailer van de film, vinden we ook nog drie trailers van films die ook verkrijgbaar zijn bij Paradiso, namelijk Sex And The City: The Movie, I Want Candy en Never Back Down. Deze films zijn – zoals de titels al doen vermoeden – van een heel ander genre dan Bienvenue Chez Les Ch’tis en zijn dan ook niet zo gelukkig gekozen als extra.



CONCLUSIE
Bienvenue Chez Les Ch’tis is een grappige feelgoodfilm. Hoewel het in deze film gaat over specifieke vooroordelen die leven in Frankrijk, blijft de film herkenbaar. Zeker een aanrader!