FILM
Scarface is een film die ook na tal van kijkbeurten moeiteloos overeind weet te blijven. Onze laatste kijkbeurt was al weer een tijdje terug, meer bepaald in 2004, naar aanleiding van de bespreking van de special edition release die toen op dvd verscheen. Wellicht zijn er heel erg weinig bezoekers van DVD Info die de film nog nooit hebben gezien of die niet weten waarover Scarface gaat. Dialogen uit de film worden niet enkel door would-be-gangsters gequote en allerlei merchandising (gaande van posters tot kledij) die verwijst naar Scarface en de iconische Tony Montana wordt anno 2011 nog steeds verkocht. De witte raven die toch wat bijkomende info wensen over de film zelf kunnen hieronder onze pennevruchten uit 2004 savoureren:

Begin jaren tachtig maken de jonge Cubanen Tony ‘Scarface’ Montana (Al Pacino) en Manny / Manolo Ray (Steven Bauer) vanuit Cuba de overtocht naar de haven van Miami, de toegangspoort tot het beloofde land Amerika. Door de landsgrenzen tijdelijk open te stellen tracht Castro zich te ontdoen van criminelen en politieke vluchtelingen allerhande. De VS zijn echter niet onverdeeld gelukkig met dit manoeuvre van Castro en de meeste ‘nieuwkomers’ worden dan ook steevast opgesloten in een vluchtelingenkamp, zo ook Tony en Manolo. Al snel krijgt het duo echter de kans zich te bewijzen in de lokale onderwereld door een andere vluchteling te vermoorden. Als tegenprestatie krijgen zij werk aangeboden in een restaurant. Voor de ambitieuze Tony is dergelijk werk echter te min en het duurt dan ook niet lang vooraleer hij via Omar Suarez (F. Murray Abraham), de rechterhand van drugsbaas Frank Lopez (Robert Loggia), in contact tracht te komen met Lopez zelf. Nadat Tony en Manolo hun ‘kwaliteiten’ verschillende keren hebben getoond worden ze opgenomen in de kring van vertrouwelingen rondom Lopez. Voor Tony is het echter nooit genoeg…

You wanna fuck with me? Okay. You wanna play rough? Okay. Say hello to my little friend!

Scarface is één van die films die in de loop der jaren is uitgegroeid tot een absolute (cult?) klassieker. De invloed van Scarface reikt inmiddels heel wat verder dan de zevende kunst, ook muzikanten (vooral uit de hiphopscène), tekenaars en videogames (denken we maar aan Grand Theft Auto: Vice City) zijn erdoor beïnvloed. Misschien nog één van de vreemdste invloeden geldt Saddam Hoesseins wiens internationale infame witwasfirma ‘Montana Management’ heette.

Toen de film echter in 1983 werd uitgebracht waren de recensies overwegend vernietigend. Het gevestigd journaille was ondermeer geschandaliseerd door het gratuite geweld, het drugsgebruik, het veelvuldig gebruik van scheldwoorden (toen Scarface uitgebracht werd hield deze film het record voor het grootste aantal fucks in een film, namelijk 206). Twintig jaar later is het in elk geval ongelofelijk dat Scarface in 1983 genomineerd werd voor een Razzie Award (worst director). Op dat moment beklaagde regisseur De Palma zich wellicht dat hij uit het Flashdance-project stapte voor Scarface, maar de tijd heeft ondertussen bewezen dat hij de juiste beslissing nam.

Scarface is deels een remake van het door Howard Hawks geregisseerde Scarface uit 1932. In de nieuwe versie is Chicago bijv. vervangen door Miami (alhoewel de film grotendeels is opgenomen in Los Angeles omdat men de reacties van de Cubaanse gemeenschap in Miami vreesde) en heet Tony Camonte uit het origineel (schitterend vertolkt door Paul Muni) nu Tony Montana (genoemd naar Joe Montana, de favoriete baseballspeler van scenarist Oliver Stone). Naast de fantastische dialogen (zowat iedere filmfreak kan een handvol dialogen/quotes uit Scarface citeren) valt vooral het spetterende acteerwerk op. Pacino is briljant als de door een door geschifte, paranoïde smeerlap Montana. Samen met zijn rollen als Michael Corleone (Godfather-serie) en Sonny Wortzik (Dog Day Afternoon) betreft dit wellicht de beste vertolking uit zijn rijk gevulde carrière. Ook Pfeiffer en Bauer zijn perfect gecast en in bloedvorm. Bizar dat een klasbak als Bauer 20 jaar later zo een mager cv kan voorleggen, behalve films als The Beast Of War en Traffic was hij voornamelijk te zien in c-films als Improper Conduct en Kickboxing Academy. Alhoewel de originele soundtrack van Giorgio Moroder onderhand wat gedateerd klinkt (typische jarentachtigsynthesizerpop) is het toch wel redelijk straf dat de studio De Palma trachtte te overtuigen om te opteren voor een nieuwe hiphopsoundtrack bij de bioscooprerelease in 2003. Gelukkig lachte De Palma dat voorstel weg.

BEELD EN GELUID
De verwachtingen voor de Blu-ray-release van het toch wel iconische Scarface waren, ook bij ons, redelijk hoog gespannen en gelukkig zijn de verwachtingen grotendeels ingelost. Wat redelijk snel opvalt is het feit dat de beeldkwaliteit jammer genoeg niet constant is. Zeer goede stukken worden afgewisseld met minder stukken en dan vooral op het vlak van scherpte, contrast en hoeveelheid grain. Nergens wordt het echt flauw, maar de verschillen in kwaliteit zijn bijwijlen echt wel merkbaar. Stop de Blu-ray bij een willekeurige scène die zich afspeelt buiten tijdens een zonnige dag en daarna bij een donkere scène, u zal het wellicht snel met ons eens zijn. Wat aliasing en de edge enhancement betreft kunnen we, ondanks het feit dat beide niet volledig afwezig zijn, weinig klagen. In vergelijking met top-Blu-ray-releases van recente films moet deze Blu-ray zeker het onderspit delven, maar wij zagen in ieder geval nog nooit Scarface op zulke voortreffelijke wijze. Ook voor wat het geluid betreft krijgen we een duidelijke upgrade met de nieuwe DTS-HD MA 7.1- track. De spreiding en dynamiek zijn nog een stuk beter dan bij de DTS-track die terug te vinden was op de special edition dvd.

EXTRA'S
Ook verzamelaars van steelbooks zullen ongetwijfeld blij zijn met de nieuwe Blu-ray-release van Scarface. Zelf liggen we veel meer wakker van de inhoud. Weinig reden tot klagen op dit vlak, ook al is er het één en ander fout gelopen op de verpakking. De Money clip, de art cards, de Tony Montana Green Card en de Scarface dollar bill zijn weliswaar vernoemd op de verpakking maar ze zijn slechts te vinden bij een duurdere Cigar Box-editie.

Wat u wel krijgt op de Blu-ray zijn de volgende extra's: via de Picture-in-Picture-optie krijgt men tijdens het bekijken van Scarface geregeld een venster in beeld met onder andere interviews en scènes uit de versie uit 1932. Zeker de moeite als u het ons vraagt. De Scarface Scorecard houdt het aantal afgevuurde schoten en de uitgesproken “fucks” bij. Het fenomeen Scarface (38 min.) is een nieuwe en redelijke interessante featurette die vooral het cultsucces van de film belicht. Tijdens De wereld van Tony Montana (11 min.) komen we meer te weten over de wereld waarin Scarface zich afspeelde. De featurette Het maken van Scarface: het videospel (12 min.) is vooral interessant voor degenen die het spel uit 2006 hebben gespeeld.

Naast de nieuwe "goodies" komen ook een aantal extra's van de vorige dvd-releases terug: 23 minuten Deleted Scenes en de featurettes De wedergeboorte (10 minuten met de vergelijking tussen originele versie en de versie uit 1983), Het acteren (15 minuten), Het creëren (29 min.) en ten slotte Scarface: de TV-versie (2 minuten over de aanpassingen die moesten gebeuren om de film uit te zenden op televisie).

We krijgen naast de Blu-ray ook nog een dvd met daarop een digitale kopie van Scarface alsook een tweede dvd met daarop de eerste Scarface uit 1932. Aangezien we al eigenaar waren van deze dvd hadden we uiteraard liever een versie gezien op Blu-ray, net zoals Criterion deed bij hun release van The Killing. Daar kregen kopers een hd-versie van Killer's Kiss als extra. Wie echter de originele Scarface nog nooit zag (of niet in zijn bezit heeft) kan niet anders dan blij zijn met deze fantastische film als extra.

CONCLUSIE
Eén van de allerleukste films uit de jaren 80 en één van de beste gangsterfilms ooit krijgt een meer dan behoorlijke Blu-ray-release. Ook al bezit u reeds één of meerdere dvd-edities van deze cult classic, deze Blu-ray van Scarface is de upgrade beslist meer dan waard.