FILM
De jonge elf Crysta (Samantha Mathis) zou normaal gezien de oude elf Magi Lune (Grace Zabriskie) moeten opvolgen als hoedster over al wat groeit en bloeit in het regenwoud, maar ze wordt, nieuwsgierig als ze is, aangetrokken door de mensen verderop in het woud. Die zijn vrolijk bezig het regenwoud enkele vierkante kilometers kleiner te maken met behulp van een grote olie lekkende boskapmachine. Eén van hen is Zak (Jonathan Ward), een jobstudent. In de waan verkerend dat hij in nood is, verkleint Crysta hem tot op elfenformaat, maar omdat ze een niet echt volleerde tovenares is, kan ze, eens het misverstand is uitgeklaard, de omgekeerde formule niet vinden, en moet ze de jongen noodgedwongen meenemen naar het elfenrijk Ferngully, in het hart van het woud. De houthakkers hebben intussen een oude boom omgehakt waarin de geest van Hexxus (Tim Curry) opgesloten zat. Zat, want de zwarte klodder Hexxus neemt de controle over de boskapmachine over, en zet koers naar Ferngully, waar hij nog een paar oude rekeningen te vereffenen heeft. Zak heeft intussen met de andere inwoners van Ferngully kennisgemaakt, waaronder de voormalige laboratoriumvleermuis Batty (Robin Williams), en met Crysta's vriend Pips (Christian Slater). Die laatste is stikjaloers op de aandacht die Zak van Crysta krijgt. Zak heeft intussen de natuur leren waarderen, en wanneer de geest van Hexxus er aan komt, zal hij zijn uiterste best doen om de complete vernietiging van Ferngully te voorkomen.

Zonder de moderne industriële verworvenheden zou het onmogelijk zijn om vanuit je luie zetel naar deze industrieel geproduceerde film op een industrieel vervaardigde Blu-ray te zitten kijken op je breedbeeldtelevisie die je aan de industrie te danken hebt, met waarschijnlijk een zak verfoeilijk industrieel gebakken chips in de ene hand en een cola van de industriële grootbedrijfsmeerlappen van The Coca Cola Company in de andere. Om maar te zeggen: het is makkelijk om het groene evangelie te prediken en te beweren dat bij elke scheet die je laat, er een boom sneuvelt in Brazilië, maar zelf Pontius Pilatus te spelen. Dit uiterst politiek correcte sprookje, dat qua tekenstijl zowat het midden houdt tussen Disneys Pocahontas en Don Bluths Anastasia, is aardig en charmant getekend maar is inhoudelijk zodanig bezig de donkergroene moraal er bij de kindjes in te schoppen dat het op gegeven ogenblik vervelend wordt. Met Christian Slater en Samantha Mathis, één jaar daarvoor ook nog samen te zien in de stomende en energieke prent Pump Up The Volume, Tim Curry als slechterik, en Robin Williams in zijn archetypische neurotische stijl heeft de film nochtans bovengemiddeld talent in huis om te scoren. De liedjes zijn echter wat aan de lamme kant, de uitwerking van de karakters is op redelijk simplistische basis geschoeid, en de speelduur van de film is niet van die aard dat er op die tijd iets substantieels kan vervaardigd worden. Anno 1992 lag de tekenfilmafdeling van 20th Century Fox sowieso al op apegapen en dat dit niet dadelijk dé film zou worden die horden bioscoopbezoekers zou trekken, stond eigenlijk in de sterren geschreven. Vier jaar later verscheen er nog een direct to video-sequel FernGully 2: The Magical Rescue, waarvan we kunnen aanraden om er alleen maar naar te kijken in noodgevallen.

BEELD EN GELUID
Wonder boven wonder is deze film om de één of andere bizarre reden op Blu-ray uitgebracht in Duitsland, waarvoor we blij mogen zijn. De animatie komt er goed door tot haar recht, en oogt alleszins een stuk scherper dan de dvd, alhoewel het beeld om stilistische reden veel puntjes en streepjes bevat waarvan we eigenlijk niet begrijpen of het nu ruis is of een doelbewuste keuze. Aangezien er voor de rest niets verkeerds is met het mooie gesatureerde kleurenpalet, dat er mooier en natuurlijker uitziet dan de dvd, of de schaduwdetails van het contrast, zullen we de disk maar het voordeel van de twijfel gunnen. Voor een disk die je voor minder dan 10 euro op de kop kan tikken, hopen we wel dat u geen puntgave restauratie verwacht zoals op enkele Disneyklassiekers. De belichting is niet altijd even egaal, en ook de laatste printbeschadiging is zeker nog niet verdwenen.

De geluidstrack hinkt wat achterop tegenover modernere films, en vooral de elektronische achtergrondmuziek van Alan Silvestri heeft af en toe last van zwevingen, die zelfs op de DTS-HD MA 5.1-track duidelijk te horen zijn. De ambiënte geluiden van het regenwoud komen daarentegen weer wél mooi uit de verf, alsook de meer harde geluiden zoals het vallen van gekapte bomen. Voor een film die intussen de kaap van de twintig is gepasseerd toch een niet onverdienstelijke transfer.

EXTRA'S
Waar films als Tarzan, Pocahontas en The Fox And The Hound het op recente Disneyreleases met een schamele selectie bonusmateriaal moeten stellen, werd voor deze prent daarentegen alles nog eens uit de kast gehaald wat er nog in lag, alhoewel u het zonder ondertiteling zal moeten stellen. Eerst en vooral is de film voorzien van een audiocommentaartrack, ingesproken door regisseur Bill Kroyer, art director Ralph Eggleston en assistent-regisseur Susan Kroyer. De track behandelt vooral de technische aspecten van het tekenfilmmaken, want inhoudelijk is er niet bijster veel te vertellen over deze zeer rechtlijnige prent.

In Seed of the story (8:00) zien we vijf vergelijkingen van scènes uit de film met de storyboards, die je al dan niet kan beluisteren met commentaar van scenarist Jim Cox. Dan volgt er een documentaire From Paper To Tree: Making Of-featurette (29:55) die nog eigenlijk best interessant is en de evolutie van de film schetst. We zien ook ondermeer fragmenten uit de opnamestudio met Samantha Mathis. Behind the voice: Toxic love (2:41) is een multi-angle featurette waarin je de verschillende fases ziet van de scène waarin Hexxus bezit neemt van de kapmachine en zich voedt aan de vervuilende uitlaatgassen. Naast storyboards en het eindresultaat kan je onder meer ook een opname van Tim Curry achter de microfoon zien. De Originele featurette uit 1992 (5:57) is een verlengde trailer die wervend zou moeten werken. Dan vinden we nog een videoclip (4:17) van het nummer "If I'm gonna eat somebody (It might as well be you)" van de intussen gelukkig compleet in de vergetelheid geraakte rapper Tone Loc, en we sluiten af met 3 trailers (5:25) en 3 TV-spots (1:40).

CONCLUSIE
Ferngully, The Last Rainforest is aardig om nog eens terug te bekijken, en voor de release op Blu-ray werd méér moeite gedaan dan bij sommige bekendere titels, maar de educatieve boodschap ligt er zo dik op dat je er een kettingzaag in recht kan zetten.