Het verslag van de gijzeling – want dat was het uiteindelijk – stond op de voorpagina van de belangrijkste kranten in Bogotá: Porfirio Ramirez, door een verdwaalde kogel getroffen in de rug na een schietpartij tijdens zijn militaire dienst en sindsdien verlamd in benen en onderbuik, gijzelde en bedreigde met twee handgranaten de bemanning van het vliegtuig dat hem en z’n zoontje Lessin naar de Colombiaanse hoofdstad bracht. Hij eiste dat de overheid hem onmiddellijk z’n beloofde schadevergoeding uitbetaalde. In Bogotá overhandigde hij de handgranaten aan de politie in ruil voor een cheque van 100 miljoen pesos, een document dat achteraf vals bleek te zijn. Hij werd veroordeeld tot 8 jaar huisarrest (op die manier draaide de staat niet op voor z’n medische en andere kosten) én de V.S. vroeg z’n uitlevering omdat er op het bewuste vliegtuig 2 Amerikaanse senatoren zaten.

In Porfirio doet regisseur Alejandro Landes het relaas van de feiten en Porfirio Ramirez speelt zichzelf, bijgestaan door z’n iets te mollige vriendin Jasbleidy en z’n zoontje Lessin (ondertussen geen kind meer maar een tiener). Het is een schrijnend portret van een man die voor alles en nog wat afhankelijk is van derden en die door de overheid behandeld wordt als een hond, want als gevolg van een gebrekkige uitkering kan hij zich bijv. geen aangepast bed of toilet permitteren of gespecialiseerde hulp om hem te wassen en te verzorgen. Daarvoor draait z’n zoontje Lessin op, in de film een jongen van 15, toen in 2005 amper 10 jaar oud, een klein en tenger kereltje dat in zeer precaire omstandigheden voor een zware en moeilijk te hanteren gehandicapte zorgt en die alleen ’s avonds en tijdens het weekend op Porfirio’s vriendin Jasbleidy kan rekenen, want overdag is zij meestal op haar werk in een kienclub.

In de meeste fragmenten in de film zien we Porfirio op z’n stretcher in de zo goed als lege woonkamer of in bed in de belendende slaapkamer. Het zijn opnamen die de regisseur vaak met een kleine camera heeft gemaakt om de intimiteit niet te verstoren: Lissin die z’n vader wast op de veranda of hem in z’n kleren helpt, Jasbleidy die hem in z’n rolstoel zet en hem van het bed naar de stretcher verhuisd of omgekeerd, scènes uit het dagelijks leven zonder veel verrassingen, met af en toe een uitvergrote Porfirio die in de camera staart alsof hij uw huiskamer binnen zou willen glijden. Het is documentair materiaal waarin af en toe een gefingeerde scène wordt gestopt, zoals Porfirio’s bezoek aan het kantoor van z’n advocaat waarvoor hij met z’n rolstoel de halve stad doorkruist, in werkelijkheid een scène die zich in 2005 heeft afgespeeld, want op het moment dat er gefilmd wordt is er geen contact meer met het advocatenkantoor. Ook de opnamen in het huis (waar Porfirio sinds z’n veroordeling niet meer woont omdat z’n financiële situatie verslechterd is), de autorit naar het vliegveld en de vlucht naar Bogotá zijn fictie, want het zijn reconstructies die tijdens Porfirio’s huisarrest zijn gemaakt en waarvoor hem na lang aandringen van de regisseur een tijdelijke werkvergunning is uitgereikt, allemaal vijf jaar na de feiten.

Als je de schrijnende scènes in Porfirio bekijkt, wetende dat er hier geen sprake is van verzonnen situaties met een of ander goed betaald acteur, maar van een realistische weergave van waargebeurde feiten met in de hoofdrol een man die zich benadeeld en tekortgedaan voelde en die vervolgens meent het recht in eigen handen te mogen nemen, dan wordt deze op het eerste gezicht wat langdradige en moeizaam voortkabbelende film zonder veel dramatische evolutie van het ene op het andere moment een statement tegen uitbuiting en vernedering, tegen de willekeur en de lafheid van het gezag en de gezagsdragers, en dan groeit je respect voor deze fysiek en mentaal beschadigde man die het leven niet los wilde laten en die in z’n naïviteit dé oplossing voor z’n problemen meende gevonden te hebben. Dan begrijp je ook waarom Alejandro Landes sober te werk is gegaan en elke indruk van sensatiezucht heeft vermeden. Het resultaat is een aangrijpende film met documentaire trekjes.