SERIE
Als je de bespreking van Into Darkness leest is het duidelijk dat onze hoofdredacteur niet bepaald een fan van Star Trek The Next Generation is. Alhoewel ik niet ga beweren dat onze baas gelijk heeft (hij heeft zelfs ongelijk!) begrijp ik toch heel goed wat Werner wil zeggen. Zelf geef ik ruiterlijk toe dat het een hele poos duurde vooraleer ik de kracht van het Gene Rodenberry-universum kon appreciëren. De vertolkingen zijn statisch (om niet te zeggen Shakespeariaans saai), sommige verhalen volledig van de pot gerukt (Sherlock Holmes in de ruimte om er maar eentje aan te halen) en waarschijnlijk is de serie voor vele mensen gewoon te droog. Alhoewel ik mijzelf helemaal niet als nerd zie, is het wellicht geen toeval dat deze sciencefictionreeks kijkvoer voor deze bevolkingsgroep wordt genoemd. Nu goed, de serie zal altijd wel zijn voor- en tegenstanders hebben. Voor degenen die een paar uur (of eigenlijk een paar dagen) op de Enterprise willen doorbrengen is er de Blu-ray van het vierde seizoen.

Het vierde luik begint waar het derde stopte, want deze luxebox opent met het tweede deel van Best Of Both Worlds waarin de bemanning het nogmaals met de gevreesde Borg aan de stok krijgt. Maar kijk, aangezien er nog 25 afleveringen volgen, kan iedere Trekkie op beide oren slapen want het avontuur zal goed aflopen. De twee sleutelelementen in het vierde seizoen zijn zowel het vertrek van Wesley (Brent Spiner) als de verdere ontwikkeling van Worf (Michael Dorn). Deze Klingon was al in andere afleveringen het gedroomde onderwerp, een Klingon in de Starfleet Academy blijft immers altijd een vreemde eend in de bijt.  Deze keer gaan de makers op zoek naar Worfs ouders. We gaan niet beweren dat Star Trek The Next Generation plots Thuis of Familie is geworden, toch is het opmerkelijk dat er heel wat soapelementen in de nieuwe episodes zijn verwerkt. We komen iets te weten over de familie van Picard (hij blijkt een oudere broer te hebben) , er is Troi’s moeder Lwaxana, in Legacy ontmoeten we de zus van Tasha Yar (jawel, de makers kunnen maar geen afscheid nemen van de actrice die de serie al in het eerste seizoen verliet) en ook de "vader" van androïde Data komt om de hoek piepen.

Gelukkig is het vierde seizoen meer dan het samenstellen van een stamboom. Er zijn ook heel wat episodes met een hoog actiegehalte. Riker (Jonathan Frakes) moet in First Contact om te ontsnappen zijn bed delen met een buitenaards wezen en in QPid moet Picard nog maar eens afrekenen met de sluwe Q, ofschoon deze aflevering allesbehalve goed is! Een andere verandering in het vierde seizoen is ook het gebruik van CG-effecten. In de vorige episodes waren monsters niet meer dan creaturen die op één of ander gemaskerd bal waren geplukt, maar in afleveringen als Junior en Galaxy's Child kunnen de makers hun hart ophalen aan opmerkelijke wezens die door de nieuwe CG-technieken mogelijk zijn.

Wegens het torenhoge niveau van het vorige seizoen was het moeilijk om dat in het vierde te evenaren. De waarheid is dat de makers daar maar half in geslaagd zijn, want enkele afleveringen zijn net iets te melig en (tja) dwaas. Misschien heeft onze hoofdredacteur dan toch gelijk? Neen hoor, Star Trek The Next Generation blijft (naast The Original Series natuurlijk) het enige echte ding. Maar toch voel je gaandeweg in het vierde luik dat het hoogtepunt was bereikt.

BEELD EN GELUID
Voor de beschrijving van de kwaliteit kan je alleen maar superlatieven gebruiken. Toch moet ik opmerken dat niet iedere filmfan dat meteen als een bonus ziet. Er is inderdaad al heel wat kritiek gespuid over de peperdure aankoopprijs van deze box. Het ziet er allemaal oogverblindend uit, maar je moet ook heel wat geld voor deze serie neertellen. Het is wellicht daardoor dat Star Trek The Next Generation met deze luxeuitgave geen nieuwe fans zal maken, alleen hondstrouwe Trekkies zullen in hun buidel tasten. Net zoals in de vorige edities behouden de makers het 1.33:1-formaat waardoor niks van het oorspronkelijke beeld verloren gaat, alhoewel je wel met die twee vervelende zwarte randen opgescheept zit. Het zijn trouwens niet alleen de kleuren die zijn gerestaureerd, ook heel wat CG-effecten zijn bijgewerkt zodanig dat die minder gedateerd lijken. Sommige fans vinden dat echter niet kunnen. Op diverse forums vind je schrijfsels van Trekkies die dat als pure heiligschennis zien. Zo is het natuurlijk nooit goed. Neen, wat ons betreft zijn zowel het geluid (een  DTS-HD MA 7.1-geluidspoor) als het beeld subliem, alleen betaal je daar een hoge prijs voor.

EXTRA'S
Over de wereld van  Star Trek The Next Generation kan je wellicht duizend schijfjes vullen. Ook in het vierde seizoen zijn de uitgevers zeer royaal met het bonusmateriaal, alhoewel het allemaal minder en minder interessant wordt. Zoals in de andere seizoenen hebben sommige afleveringen een commentaarband en bevat iedere aflevering een Mission Log, wat een soort logboek is waarin de missie staat beschreven.

De eerste grote brok is In Conversation: The 'Star rek' Art Department. Zoals de titel het al aangeeft zien we een gesprek met Doug Drexler (verantwoordelijk voor de make-up), Rick Sternbach (technisch adviseur), Herman Zimmerman (productiondesigner), Mike Okuda (kunstsupervisor), Dan Curry (supervisor van de visuele effecten) en Denuse Okuda (maker van de special effects van de spin-off Deep Space Nine). De inhoud van het gesprek is misschien niet echt wereldschokkend, toch leer je heel wat bij. Sommige special effects (hoe dom ze er soms ook uitzien) vergen echt wel veel werk. Uiteraard zijn de sprekers ook in de wolken over de gerestaureerde versie.

Relativity: The family Saga Of Star Trek bestaat uit twee delen. Het is maar wat je ervan gelooft, maar in deze documentaire benadrukt de cast wat voor een familiegevoel er in de reeks heerst. Iedereen voelt elkaar perfect aan en naar verluidt is elke medewerker een onmisbare aanvulling. Het tweede deel is gelukkig heel wat interessanter, want daarin komen diverse personages ruimschoots aan bod. Er wordt vooral veel aandacht aan Wil Wheaton geschonken, die er na het vierde seizoen de brui aan gaf. Zijn rol als ettertje Wesley, die er alles aan doet om in de gratie bij kapitein Picard te staan, was nooit echt geliefd bij de Trekkies. Wie geen genoegen neemt met de 26 afleveringen kan zich nog wat laven aan enkele (overbodige) weggelaten scènes. Er wordt ook uitgelegd waarom de desbetreffende stukken het kleine scherm niet hebben gehaald. Een mens kan gerust zonder deze troep leven, alhoewel het natuurlijk een bijzonder leuk hebbeding blijft voor fans die alles in huis willen hebben. Ten slotte zijn er nog enkele bloopers. En tja, wat kan je daar over vertellen behalve het feit dat dit pure schijfvulling is? Neen, als trouwe fan blijft het extra materiaal leuk om te zien, toch kan je er niet omheen dat ook hier het beste reeds de revue is gepasseerd. Je kan over alles een extra maken, zelfs over pakweg het schoeisel als dat moet. De enige vraag die rest is of mensen daar daadwerkelijk op zitten te wachten.

CONCLUSIE
De handdoek was nog niet in de ring geworpen, want er stonden nog drie seizoenen op stapel. Toch merk je in het vierde luik al een beetje dat de avonturen van Picard en zijn mannetjes over hun hoogtepunt heen zijn. De scenario's kunnen zonder twijfel de doorsnee-Trekkie nog voldoende boeien, toch zijn enkele afleveringen wat vergezocht. Natuurlijk onthouden we in de eerste plaats de briljante restauratie;, over de dure aankoopprijs zwijgen we best, niet waar?