DIE HARD - LEGACY COLLECTION (BLU-RAY)
Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2013-09-24
FILMS
Wees verheugd! Op de Duitse markt is een excellente Die Hard Legacy Collection verschenen, die niet alleen de eerste vijf films bundelt - wellicht zal het niet de ultieme boxset worden want terwijl ik dit schrijf zijn er plannen voor Die Hard 6: Die Hardest - maar voor de eerste keer is ook de ongecensureerde versie van Die Hard 4.0: Live Free Or Die Hard in de set inbegrepen. Als bonus krijgt u daarenboven nog een zesde schijfje met eerder niet verschenen bonusmateriaal. Is het dan nù het uitgelezen moment om alle losse schijfjes op een verkoopsite te gooien? Wellicht wel; maar voor wie niet weet wat de Die Hard-franchise inhoudt, een inleiding.
Die Hard
Voor de New Yorkse politieagent John McClane (Bruce Willis) wordt deze kerstmis er één om nooit te vergeten. Als hij naar Los Angeles terugkeert om de brokken in zijn huwelijk met zijn erg carrièregerichte vrouw Holly (Bonnie Bedelia) te lijmen, wordt de Nakatomi-wolkenkrabber waar ze werkt hermetisch afgesloten door een groep terroristen onder leiding van Hans Gruber (Alan Rickman). Terwijl Gruber aanvankelijk politieke motieven aanhaalt om zijn terreurdaden te vergoelijken - hij wilt een niet onaanzienlijk aantal politieke geestesgenoten over de wereld vrij krijgen - is het hem toch uiteindelijk te doen om 640 miljoen aan waardepapieren die in een ultrabeveiligde kluis opgeslagen liggen. Zijn misrekening is echter dat McClane in the building is en dat die, zeker als zijn vrouw in gevaar is, geen scrupules heeft om de misdadigers bij bosjes neer te knallen.
Die Hard 2: Die Harder
Ditmaal moet John McClane het opnemen tegen een terreurgroep die tracht de rechtse dictator Esperanza (Franco Nero), uit de gratie gevallen in de Verenigde Staten en centrale spilfiguur in de internationale drughandel, te bevrijden bij zijn uitlevering. De leider van de groep, kolonel Stuart (William Sadler), heeft zich verschanst in een oud kerkgebouw in de buurt van de luchthaven, vanwaar hij de controle over de electronica van Dulles Airport heeft overgenomen. Indien hij tegengewerkt wordt, of indien men niet aan zijn eisen tegemoet komt, voert hij verkeerde informatie aan de vliegtuigen boven Washington, en om te tonen dat het hem menens is laat hij alvast een Brits toestel met een paar honderd inzittenden crashen. In één van de vliegtuigen zit Johns vrouw Holly, wat concreet betekent dat de terroristen McClane in een pissed off state tegenover zich krijgen. Er zal dus weer wat gemotherfuckerd worden...
, vraagt McClane zich af.
En dan nog tweemaal op kerstavond op de koop toe. Hoe vaak slaat de bliksem op dezelfde plaats in, denk je dan. Met sprekend gemak past Bruce Willis nog eens de als gegoten zittende symbolische handschoen aan waarmee hij zichzelf transformeert tot de cynische, oneliners spuwende wijsneusflik John McClane. In nagenoeg dezelfde situatie als in de eerste film, waarbij het niet McClanes voornaamste motief is om het recht te dienen, maar om zijn vrouw uit een hachelijke situatie te redden, maar met een luchthaven in plaats van een wolkenkrabber.die kreunt onder een knoert van een sneeuwstorm, probeert Renny Harlin dezelfde claustrofobische sfeer te creëren als in de eerste film van deze franchise. Ook dezelfde clichés worden bovengehaald: de autoriteiten van de luchthaven zijn hopeloos onbekwaam, er zitten mollen in de entourage van McClane en als Uncle Sam ingrijpt - ditmaal in de gedaante van de Marine in plaats van het FBI - maakt die er mogelijk nog een groter zooitje van dan het al was. Toch kraakt de film niet onder hetzelfde soort metaalmoeheid die al eens weerklinkt wanneer men een succesvolle sequel tracht te brouwen met dezelfde ingrediënten. Die Hard 2: Die Harder bevat nog voldoende surprise-elementen om de kijker gedurende twee uur op het puntje van zijn stoel te houden en geamuseerd popcorn te laten vreten terwijl er langs alle kanten vliegtuigen neerstorten als dooie vliegen. Compromissen over het expliciet grafischekarakter van sommige scènes zijn (opnieuw) niet gesloten: het (nep)bloed spat rijkelijk in het rond en er wordt al eens een hoofd vermorzeld.
Die Hard 3: Die Hard With A Vengeance
Tijdens de ochtendspits wordt New York opgeschrikt door een bomaanslag op een winkelcentrum. De bommenlegger, een kerel die zichzelf Simon (Jeremy Irons) noemt, eist telefonisch de aanslag op. En wat meer is: er zullen diezelfde dag nog bommen ontploffen, tenzij agent John McClane, en alleen hij, precies Simons instructies volgt. McClane, op de rand van een echtscheiding en zwaar aan de fles geraakt, is intussen bij de politie geschorst. Simon heeft blijkbaar met McClane nog een eitje te pellen, want als eerste opdracht moet McClane in Harlem rondlopen met een bord met het opschrift "IK HAAT NEGERS". Net op het nippertje kan de zwarte winkeleigenaar Zeus Carver (Samuel L. Jackson) McClanes hachje redden van een woedende menigte. Simon gaat evenwel onverbiddellijk door met zijn pervers spelletje: McClane en Zeus beginnen aan een dolle tocht door New York, van de éne openbare telefooncel naar de andere, raadseltjes van Simon oplossend. Een fout antwoord of niet tijdig bij de telefoon geraakt? Alweer een bomexplosie! Terwijl McClane erachter komt dat Simon de broer is van Hans Gruber, de kerel die hij in de eerste film door het raam van een gebouw in L.A. heeft gegooid, arriveren er trucks in de stad om het puin van de bomaanslagen op te ruimen. Simon dreigt intussen om een niet nader genoemde school op te blazen, maar McClane komt erachter dat Simons uiteindelijke doel veel meer omhelst dan simpele wraak.
Yippie-ka-yeah modderfukkers! John McClane is back, in een actiespektakel zoals in het post-11-septembertijdperk politiek incorrect zou zijn. Na het tweede deel aan Renny Harlin te hebben overgelaten, is regisseur John McTiernan voor het derde deel van de Die Hard-cyclus zelf opnieuw in de regisseursstoel gekropen. Het scenario is mogelijk nóg incoherenter dan in de eerste twee films, maar da's in een film als deze pure bijzaak. Hoofdzaak is dat Bruce Willis volop de kans krijgt te doen waar hij goed in is: de tegenstand bij bosjes neermaaien en intussen de éne oneliner na de andere spuien, hetgeen een onderhoudende actiefilm oplevert, spijtig genoeg met iets te veel clichés, zelfs voor het genre. Laat zo bijvoorbeeld de kinderen van Zeus Carver toch nét op die éne school in New York zitten die Simon in de lucht wil laten vliegen, zeker! Simon vermeldt overigens ook dat zijn "acties" gesponsord worden door een zakenman uit het Midden-Oosten, wat nogmaals bewijst dat de werkelijkheid de fictie soms overtreft, én dat scenario's schrijven voor films als deze werkelijk een makkie moet zijn. Liefhebbers van actie krijgen wel waar ze om gevraagd hebben: dolle achtervolgingen, schietpartijen, explosies en een berg lijken, zonder uitzondering allemaal van ex-Oostduitse terroristen. Het geheel is een stuk minder ernstig dan de vorige twee films en van de trilogie blijft nummer twee toch nog altijd onze favoriet. Een troef voor de film is wel de inbreng van Samuel L. Jackson, overigens ook al in Unbreakable aan de zijde van Bruce Willis te zien. Alleen Jeremy Irons neemt zichzelf en zijn rol te serieus, maar films als deze hebben altijd wel wat cartoonachtige slechteriken nodig. Toch is de boodschap van deze film vooral: niet te hard nadenken.
Die Hard 4.0: Live Free Or Die Hard
Het nieuwe soort terrorisme waardoor een wereldmacht als de Verenigde Staten op de knieën kan worden gedreven, is niét het soort dat gebruik maakt van nucleaire of biologische wapens, terreuraanslagen, enzovoort. De nieuwe dreiging komt van binnenuit: de gehele samenleving is één netwerkkluwen van elektronica geworden, computers, automatisch geregelde verkeerslichten en beurzen waarop het bezit van de kleine spaarder ongenadig is getransformeerd tot een hoop al dan niet brandende lichtjes op een autocue. Mensen leven voortdurend in angst vanwege de buitenlandse politieke situatie, waardoor ze nog méér gaan consumeren om zichzelf een vals gevoel van veiligheid aan te praten... Het zou een mooie studie in sociologie kunnen zijn, maar het loopt iets minder academisch af.
John McClane krijgt op een avond de opdracht om computernerd Matthew Farrell (Justin Long) te arresteren en binnen te brengen voor verhoor. Tot op het bureau geraken ze alvast niet, want vooraleer ze nog maar de deur uit zijn, hebben ze enkele salvo's machinegeweer, wat random schietwerk, een paar handgranaten en een lading C4 overleefd. Matthew Farrell is blijkbaar de enige overlevende hacker die was ingehuurd door een schimmig bedrijfje om de beveiligheid van hun systeem te testen. In werkelijkheid hebben de hackers de zaden gepland voor een "firesale", een golf-na-golfaanval waarbij alle nutsvoorzieningen in het land één voor één uitgeschakeld worden met apocalyptische toestanden tot gevolg. Alleen ouwe roestbak McClane is niet onder de indruk van die digitale hokus pokus en hij gaat dan maar op zijn eentje op zoek naar het hoofd van de bende, de misnoegde ex-veiligheidsmedewerker Thomas Gabriel (Timothy Olyphant) die per se het in zijn bol gehaald heeft om te bewijzen dat zijn post-9/11-plan beter was met een kleine praktische test, tevens het gedroomde alibi om de assets van de beurs in zijn eigen zakken te zuigen. John en Matt gaan de strijd aan, geholpen door wat wereldvreemde figuren zoals beroepsnerd The Warlock (Kevin Smith), die zijn geheime commandocentrum runt vanuit de kelder van zijn mammie. Ze binden de strijd aan met enkele gevaarlijke agenten van Gabriel, zoals de dodelijke ninja Mai (Maggie Q), die toch een maatje te klein blijkt voor McClane, maar erg veel scheelt het niet...
Wiseman kreeg het verwijt dat zijn film iets te veel naar computertrukendozerij zou grijpen, maar the truth of the matter is dat Die Hard 4.0 net een lekker ouwerwetse "analoge" actiefilm is geworden, waarin veel van de shots, zoals die waarin McClane een helikopter neerhaalt met een auto, net zónder digitaal gefoefel zijn geschoten. Wél kan het verwijt terecht zijn dat Live Free Or Die Hard eigenlijk niets aan de franchise toevoegt dan alweer een hoofdstuk gevatte oneliners van Bruce Willis, alweer een confrontatie tussen een oude, verweerde politieagent die het levend bewijs is dat men van koffiedrinken cynisch wordt, en een hypermoderne schurk die zich graag bediend van allerlei gadgets, maar op het einde van de dag zijn ultraflitsende gsm enkel nog maar kan gebruiken om er gefrustreerd zijn tanden op stuk te bijten. En erg geloofwaardig is het allemaal niet: als McClane met de blote handen de confrontatie aangaat met een tot de tanden bewapend F-35-gevechtsvliegtuig, dan wéét immers ieder normaal mens dat de F-35 geen schijn van kans maakt; McClane wipt vanop een neerstortende tientonner op het vliegtuig, laat het ontploffen en schuift als een biljartbal over het ruwe asfalt om aan de andere kant even vrolijk voort te wippen. Even later schiet hij weloverwogen zichzelf neer opdat de kogel door hem zou gaan om vervolgense een terrorist te doden.
Om McClanes familale interesse te wekken wordt ditmaal zijn dochter Lucy (Mary Elizabeth Winstead) opgevoerd, een al even mentaal weerbaar kieksken dat duidelijk niet ver van onder de vleugels van papa haan is gekropen; papa haan slaat namelijk the crap uit alle soortgenoten van mannelycken kunne die maar iets te veel interesse tonen in zijn dochter, wat al doorgaans niet veel hoeft te zijn. Als Lucy in Gabriels handen terechtkomt, die, ook weer zeer geloofwaardig, nog over een soort van universele databank beschikt waarmee hij op basis van gsm-gegevens iedereen tot op de meter na kan lokaliseren,dan vliegen de verwijten pas goed heen en weer. McClane heeft Gabriels luitenant Mai (Maggie Q, die overigens in deze prent een veel te korte rol heeft) uitgeschakeld, en met Lucy's ontvoering krijgt Gabriel de kans om wraak te nemen. In plaats van doodsbang in zijn broek te doen, doet een beledigde McClane er in zo'n situatie nog een schepje bovenop en zijn we opnieuw vertrokken voor een paar kwartier. McClanes nerdgehalte is zo laag dat hij Boba Fett niet van Kermit de Kikker kan onderscheiden, en een computer zou hij waarschijnlijk exclusief gebruiken om iemand op zijn knikker te rammen, maar toch doorziet hij onmiddellijk dat de "explosie" van het Witte Huis fake is. Tegenover zijn ondoordachte actie staat het wereldvreemde gezwets van zijn onwillige compagnon de route Matt (Justin Long), die peentjes zweet als hij merkt dat McClane helemaal géén helikopterbrevet heeft, maar die dat geen belemmering acht om er toch eentje te "lenen".
En al het bovenstaande is slechts een voorsmaakje. Die Hard 4.0 is nog ongeloofwaardiger, stommer en extremer dan we kunnen omschrijven, maar blijft desalniettemin een hapklaar brokje ambachtelijk actie-entertainment zoals het tegenwoordig nog weinig wordt gemaakt. We kunnen ditmaal de score voor de film royaal optrekken, want in tegenstelling tot de losstaande versie kunnen we naast de gekuiste versie van Live Free Or Die Hard, waarin McClane zelfs niet zijn bekende motherfuckers-kreet mocht uiten, ons verheugen op het feit dat we via seamless branching op deze disk ook kunnen opteren voor de unrated extended cut, die vreemd genoeg 7 seconden korter duurt. Er spat wat meer bloed uit het scherm, McClane maakt een ander grapje wanneer hij een politieauto tegen een helikopter katapulteert, maar vooral moet de cast in deze versie niet op een f-woordje meer of minder kijken. Deze versie was totnogtoe enkel op dvd in Engeland te krijgen, maar met deze Duitse versie maakt de unrated cut ook in Europa zijn intrede.
Die Hard 5: A Good Day To Die Hard
Motherfuckers aller landen, verenigt u! John McClane is terug en ditmaal staat hij klaar om de ochtendspits van Moskou te herschapen in een schroothoop. Een duidelijk ouder geworden en verbitterde John krijgt te horen dat zijn zoon Jack (Jai Courtney) in Rusland terecht moet staan als terrorist, samen met de omstreden politicus Yuri Komarov (Sebastian Koch). Die wordt geviseerd door de minister van binnenlandse zaken, Chagarin (Sergey Kolesnikov), omdat Komarov bewijzen kan leveren dat hij en Chagarin door hun geklungel de meltdown van Tsjernobyl hebben veroorzaakt. Net als John in Moskou arriveert, pleegt terrorist Alik (Rasha Bukvic) een bomaanslag op de rechtbank. Hij is ingehuurd door Chagarin met als enige doel het dossier van Komarov tegen hem in te pikken en alle middelen zijn daartoe geoorloofd - het mag een centje kosten. Jake biecht aan zijn vader op dat hij op de loonlijst van de CIA staat en Komarov om diezelfde reden - het dossier in handen krijgen - tracht te beschermen. Komarovs dochter Irina (Yulia Snigir) blijkt echter van kamp veranderd te zijn en mee te heulen met Alik. Blijkbaar staat er iets veel groters op het spel dan Chagarins onbetekenende carrière, want nogal wat andere personages houden er een dubbele of driedubbele agenda op na...
A Good Day To Die Hard werd door de critici genadeloos neergesabeld als een halfslachtige poging om de populariteit van John McClane nog tot aan zijn pensioenleeftijd uit te melken. De films hebben allang niet meer het cachet van de eenzame rookie cop die op zijn eentje een groep terroristen vermorzelt zoals in het geroemde origineel, maar ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het bon ton is om op de Die Hard-franchise te kappen, want exact dezelfde kritiek werd geuit bij de release van Live Free Or Die Hard, het vierde deel uit de franchise, dat in de ogen van diezelfde critici plots weer wél genade kan vinden, alhoewel het een feit blijft dat de actie in deel 5 klein bier is tegen McClane die een straaljager doet neerstorten in deel 4. De schaal moet telkens vergroot worden: na een torengebouw, een luchthaven, New York en de hele Amerikaanse staat kon het bijna niet anders dan dat in dit vijfde deel McClane internationaal moest gaan. Waarschijnlijk zal deel 5 met meer mededogen beoordeeld worden als straks deel 6, Die Hardest, in de bioscopen opduikt, waarin naar verluidt McClane sushi gaat maken van de Japanners.
Maar ik word eerlijk gezegd een beetje moe van het geweeklaag van nostalgici die vinden dat het na de eerste film alleen maar bergaf is blijven gaan. Bruce Willis wordt al wat ouder, maar hij wordt nog steeds voor vol aangezien, getuige zijn recente rollen in films als GI Joe 2, The Expendables 2 en Red. Zelfs dit vijfde deel is nog een amusant actiespektakel waarbij het aantal kogelinslagen per minuut belangrijker is dan de plot of de dialogen, en waarbij Bruce Willis weer eens voor de komische noot mag zorgen; in de scène waarin hijzelf, zijn zoon en Komarov trachten om het hotelgebouw binnen te dringen, en Jack al begint te saliveren bij het idee zich schietend een weg naar de ingang te banen, komt ouwe rot John met een veel eenvoudiger idee op de proppen: hij stopt de bewakers gewoon wat harde Amerikaanse valuta in de hand en de zaak is geklaard. Regisseur John Moore kent duidelijk zijn vak, getuige daarvan wat één van de meest spectaculaire series auto-ongelukken in de recente filmgeschiedenis moet zijn, én een al even spectaculaire helikoptercrash. Men heeft bovendien de film om de 100 minuten weten te houden, wat zeker geen slechte keuze is om de actie gebald te presenteren. Er ontbreekt echter wat chemie tussen Willis en Jay Courtney, die bezwaarlijk als zijn zoon kan doorgaan en die niet kan tippen aan Mary Elisabeth Winstead. De extended-versie van de film is feitelijk eerder een verslechtering dan een verbetering, waarbij het abrupte einde een stoorzender is.
BEELD EN GELUID
De eerste drie films uit de franchise zijn identieke kopieën van de reeds eerder verschenen losse releases. We nemen voor de score dan ook het gemiddelde van de afzonderlijke releases en komen voor zowel beeld als geluid op een 8,5 uit, waar we een half puntje bij zullen voegen omwille van de consistentie waarmee de films op schijf zijn gezet. Er zitten weinig tekortkomingen in de transfers; de harde actie met veel flitsende montages moet vaak tot het uiterste worden aangesproken, wat resulteert in links en rechts een schoonheidsfoutje. In deel 5 is het beeld soms wat donker en korzelig, in deel 3 zijn de kleuren wat onderdrukt... er is op elke slak wel zout te strooien, natuurlijk. Even toch stilstaan bij de seamless branching-disk waar Live Free Or Die Hard op staat. Het is een compleet raadsel waarom men dit van de eerste keer niet al bij voorbaat in orde had gemaakt, en voor de doorgewinterde McClane-fan is het even diep in de buidel tasten, maar met een gevoel van beter laat dan nooit hebben we toch een disk waarop beide cuts deftig gepresenteerd worden. Qua speciale effecten vind ik het vierde deel zelfs het meest spectaculaire, en de scène die me helemaal overtuigd heeft is die waarin McClane in een auto in een tunnel gevangen zit en het verkeer langs beide kanten de tunnel weer mag inrijden. Alle films zijn van een DTS-HD MA-track voorzien op alle cuts; de eerste vier films werden uitgevoerd in 5.1, de laatste zelfs in 7.1. De audiotracks zijn piekfijn demonstratiemateriaal die zich van de éne actiescène naar de andere slepen en het aantal explosies, vuurgevechten en auto-ongevallen is simpelweg niet meer te overzien. De dialoog verdrinkt soms in zoveel geweld, wat toch een paar punten kost. De eerste vier films zijn van Nederlandse ondertitels voorzien, zelfs de unrated cut van Live Free Or Die Hard; A Good Day To Die Hard daarentegen heeft geen Nederlandse ondertitels. Wie zijn collectie écht compleet wil maken, moet het vijfde deel daarom best los kopen en de disks verwisselen.
EXTRA'S
Ik zou in deze kolommen graag schrijven dat al het bonusmateriaal van de vorige versies behouden is. Al het bonusmateriaal? Nee, er is een klein beetje wat ontbreekt (het lijkt wel de inleiding van een strip van Asterix). Het goede nieuws is dat al het ontbrekende materiaal van Live Free Or Die Hard dat wel op de dvd stond en niet op de Blu-ray op de één of andere miraculeuze wijze toch schijnt te passen op één schijfje, samen met de twee cuts van de film! Begrijpe wie begrijpen kan. Wat er nog steeds niet volledig is, is het bonusmateriaal van de eerste film, waarbij de 2-disk dvd naast nog wat supplementair materiaal ook nog eens een verwijderde scène aan de film toevoegde. Deze set bevat daarnaast ook nog een extra bonusdisk Decoding Die Hard met niet eerder verschenen materiaal, en een fotoboekje.
Die Hard
Deze release verliest enorm veel credibiliteit door het ontbreken van het vele bonusmateriaal dat op de special edition te vinden was. Fox laat zich op dat gebied af en toe van zijn slechtste kant zien: dit is zo'n release waavoor men niet de moeite heeft gedaan om al het materiaal dat op de dvd stond over te dragen. Naast twee audiocommentaartracks, eentje door regisseur McTiernan en productie-ontwerper Jackson De Govia, en de andere door de specialeffectsproducent Richard Edlund, zien we in een bedenkelijke kwaliteit de nieuwsuitzendingen (7:59) die in de film gebruikt worden apart. Dan volgt er een slideshow met rekwisieten, schaalmodellen en foto's van op de set, en recht uit de jaren stillekens nog drie cinematrailers (4:50) en zeven tv-spots (3:37). Een cross-promotionele trailer en wat weblinks maken de zaak compleet.
Die Hard 2: Die Harder
Ditmaal zijn (om ruimtelijke redenen?) toch alle extra's van de dvd gehaald en toegevoegd zoals het hoort. Er is vooreerst een vrij uitgebreide commentaartrack door de (toen) jonge regisseur Renny Harlin, die aan het begin van zijn carrière heel wat interessante visies over het maken van film ons kan delen. Vier verwijderde scènes (8:15) bieden niet echt nieuwe inzichten en die met het kinderkoor op de luchthaven is zelfs gênant en hoort niet in een Die Hard-film thuis. Dan volgen er enkele making-of-documentaires. HBO First Look (23:08) bevat het promotionele standaardpraatje dat misschien fans zal plezieren, maar dat anno 2013 zeker niet meer volk naar de cinema zal lokken. Dan volgt een Making Of Featurette (4:07.) die vooral een ingekorte versie van bovengenoemde HBO-special is. In The Bad Guys (6:39) krijgen we een kort overzicht van de slechteriken uit de film en wordt onder meer William Sadler geïnterviewd. Breaking The Ice (4:10) gaat over de scène waarin McClane de slechteriken najaagt op een sneeuwscooter. Chaos On The Conveyor Belt (7:43) vertelt ons in detail de opbouw van de eerste scène waarin McClane zijn revolver trekt. Het interview met Renny Harlin (6:44) is wat aan de saaie kant. Dan volgen er drie Visual effects breakdowns: Ejector seat (3:19), Airport runway (1:58) en Storyboard sequence (2:58), waarin we de opbouw van de speciale effecten laag na laag te zien krijgen. In de drie Side by side comparisons gebeurt ongeveer hetzelfde en bekijk je een beeld in verschillende stadia van de opname. Het gaat om Chopper (1:19), Air plane models (3:13) en de apotheotische Wing fight (1:44) De bonussectie wordt aangevuld met 4 trailers & 2 tv-spots, alsook voor wat cross-promotionele trailers. U mag zelf raden voor welke films.
Die Hard 3: Die Hard With A Vengeance:
De disk opent met een audiocommentaartrack, ingesproken door regisseur John McTiernan, scenarist Jonathan Hensleigh en producent Andrew Vajana. De track is redelijk informatief, maar lijkt te zijn samengesteld uit een collage van aparte commentaartracks. De sectie documentaires begint met drie behoorlijke exemplaren: Behind the scenes of Die Hard With A Vengeance (21:45), een HBO-special met alle karakteristieken vandien, een documentaire A Night To Die For: McClane Is Back (21:35), een stukje promomateriaal van de avond in Amerika waarop het derde deel in première ging en de tweede Die Hard-film zijn televisiedebuut maakte. De kortere Die Hard 3 - Featurette (4:19), afkomstig uit de elektronische perskit van Fox, is slechts een veredelde trailer. In de volgende sectie krijgen we één verwijderde scène, een alternatief einde (6:02), al dan niet van commentaar voorzien. In de sectie Behind the scenes-filmpjes vinden we een drietal filmpjes over de totstandkoming van drie belangrijke scènes, namelijk Terror in the subway, de ontsporing van het metrostel (8:53, Prepping the park, de dolle rit door het park (10:24) en de explosie in het winkelcentrum (7:51), Blowing up Bonwit. Daarbij krijgen we ook nog storyboards (2:09) van de scène waarin McClane uit de vol water lopende tunnel moet ontsnappen. In de interviews-sectie worden respectievelijk Bruce Willis (6:21) en Jeremy Irons (4:23) aan het woord gelaten over de invulling van hun rol. Dan krijgen we nog zeven filmpjes over de speciale effecten, die laag voor laag uit elkaar worden gehaald: The great jump (0:33), Shymmying down cable (0:48), Jackson plummets (0:37), Grabbing onto crane (0:37), Fall in front of taxi (0:40), Water gushing through tunnel (1:28) en Willis shot out of tunnel (0:38). Opnames voor groene schermen zijn hier het sleutelwoord. De afsluiter bestaat uit twee trailers.
Die Hard 4: Live Free Or Die Hard:
Ditmaal mogen we ons verheugen op een volledige set bonusmateriaal waarop alles van alle vorige dvd-sets, zowel van de Benelux als de UK, bij elkaar werden gegraaid. De commentaartrack is vooral een monoloog van regisseur Len Wiseman. Editor Nicholas D. Toth laat grote stiltes valen, en Bruce Willis valt halverwege even in, gewoon om zijn naam op de cover te krijgen, maar over een film als Die Hard 4.0 vallen filosofisch niet al te veel harde noten te kraken. Vier extra scènes (3:45) voegen niet echt iets bij aan de film, en al evenmin de blooper-reel (8:08) waarin de main feature slappe lach van de acteurs is. De documentaire Analogue Hero In A Digital World: The Making Of Die Hard 4.0 (1:37:18) is een redelijk goed gestoffeerde, allesomvattende documentaire die in tien hoofdstukken alle aspecten van de film behandelt: de visuele effecten, de casting, de digitale bijkleuring, de montage en de muziek. Yippie-ki-yay Motherf*****! (22:39) bevat een interview met Bruce Willis door Kevin Smith, die zich als een kid in a candy store gedraagt omdat hij Bruce Willis mag interviewen. Zijn bijdrage is redelijk simplistisch van opzet. En dan is het even slikken. Vier of vijf ongewassen rockers van de ruwste variëteit, die zich Guyz Nite noemen - de naam deed ons eerder denken aan een kwartet loverboycastrati uit het Take That-genre - brengen een aubade (4:30) aan de meest fijnbesnaarde, altijd volgens de regels van het boekje werkende, gevoelige en diepmenselijke politieman aller tijden: John McClane. In evenveel strofes bezingen ze zijn vier filmische feel-good familieavonturen die bekend staan als Die Hard, Die Harder, Die Hard With A Vengeance en Live Free Of Die Hard. Pret voor de allerkleinsten gegarandeerd, motherfuckers! De band maakt zelfs gebruik van een gastvocalist, ene B. Willis, die zijn bekende one-liner Yippee-ki-yay, motherfucker! meer dan één maal ten gehore mag brengen. Daarna krijgen we een behind the scenes-featurette (5:47) waarbij de seks-en-drugs-en-rock-en-rollers hun diepgaande filosofie over het leven, het universum en de plaats van de mensheid daarin mogen verkondigen. Guyz Nite... het had bijna Spinal Tap kunnen zijn. In een korte Fox-documentaire Fox Movie Channel Presents Fox Legacy (6:18) maakt filmcriticus Tom Rothman het publiek warm voor de film door de beste fragmenten uit de eerste drie films nog eens boven te halen. Hacker Underworld (8:51) pretendeert aan de hand van de getuigenis van ex-hacker Kevin Mitnick te peilen naar het waarheidsgehalte van de film. Mitnick heeft zelf een paar bescheiden hack-pogingen gedaan, maar het is maar de vraag of zijn "verhaal" terwille van de film niet flink met spek is gelardeerd. Homeland Security in a Cyber Age (10:00) toont ons hoe de Amerikaanse veiligheidsdiensten al dan niet beveiligd zijn tegen massale internet-destabilisatieaanvallen. Ik vermoed toch ook dat men hier zeker het achterste van de tong niet gaat tonen. Tot slot leidt Justin Long ons in Matt's Pad With Justin Long (6:43) rond in zijn nerd-appartement, vol posters, half opgegeten hamburgers en computerbedrading. Iedereen met een tiener in huis die niet zo populair is bij de meisjes kan hetzelfde waarschijnlijk zien in de slaapkamer van hun kroost. Als afsluiter nog een trailer.
Die Hard 5: A Good Day To Die Hard:
A Good Day To Die Hard is voorzien van een aardige hoeveelheid extra's en overtreft wellicht in kwantiteit alle vorige delen. Een audiocommentaar zou dan vanzelfsprekend zijn en regisseur John Moore en zijn assistent Mark Cotone leveren goed werk, zij het dat de track alleen maar op de extended cut slaat. Van de 7 verwijderde scènes (14:28) onthouden we vooral de andere manier waarop John McClane in het verhaal wordt geweven. De meest substantiele extra is echter zonder discussie de documentaire Making It Hard To Die (1:00:22), een werkstuk in 15 delen waarin zowel productwerk zoals de vele stunts als post-productiewerk zoals het bijstellen van de kleurfilters worden getoond. Er worden bijdragen geleverd door iedereen, tot en met het personeel in de cafetaria, en deze boutade mag u voor één keer letterlijk nemen. Anatomy Of A Car Chase (26:12) is een verdiende en relevante toevoeging bij de spectaculaire ontsnappingsscène waarmee de film opent en waarin makkelijk een paar honderd auto's totaal de vernieling in worden gereden. De vader-zoonrelatie komt niet zo goed tot uiting in de film, vandaar misschien dat Two of a Kind (8:00) maar acht minuten duurt. In Back in Action (7:06) zijn we getuige van de triomfantelijke terugke... nou ja, de terugkeer van John McClane op het bioscoopscherm en in The New Face of Evil (6:57) mogen de drie voornaamste schurken uit de film hun personage komen toelichten. Dan volgen er drie pre-visualisatiescènes (11:36) in CG-animatic, waarvan er ééntje de uiteindelijke cut van de film niet heeft gehaald. Op het zelfde elan wordt voortgeborduurd in 16 VFX sequenties (5:35) waarin enkele sleutelscènes worden voorbereid. Vijf sequenties worden dan nog eens in storyboardvorm (7:12) weergegeven, waarbij u de keuze hebt tussen het zelf doorbladeren met de afstandbediening of een automatische afspeelfunctie. Daarna krijgen we een galerij met conceptuele schetsen (10:47), twee theatrical trailers (3:30) en tot slot als toetje een "Maximum McClane" montage (3:16) waarin we 's mans hoogtepunten uit alle films uit de franchise tegen een sneltempo te zien krijgen.
Decoding Die Hard:
Deze disk bevat een resem nieuwe documentaires die het Die Hard-universum toelichten, waarbij het wel even wennen is aan het feit dat ze geen van allen ondertiteld zijn. Er is een play all-functie aanwezig. We beginnen met de documentaire Origins: Reinventing the Action Genre (19:35). In deze retrospectieve vertellen producent Joel Silver en scenarist Jeb Stuart hoe het concept van de eenzame terroristenbestrijder McClane tot stand is gekomen. Regisseurs John McTiernan en Renny Harlin, alsook enkele leden van cast en crew doen ook hun duit in het zakje over de crescendo-ontwikkeling van het concept. John McClane: Modern Day Hero (16:29) is een lofzang van mede-acteurs als Alan Rickman en Kevin Smith op Bruce Willis en zijn incarnatie van McClane. Grote afwezige is echter Willis zelf. In Villains: Bad to the Bone (20:41) passeren Alan Rickman, William Sadler, Jeremy Irons en Timothy Olyphant de revue. Op Olyphant na spreken ze allemaal een bijdrage in. Sidekicks: Along for the Ride (19:09) brengt acteurs Justin Long, Kevin Smith en nog een paar mindere bekende goden samen. Ook hier is er weer één grote afwezige en dat is Samuel L. Jackson, tot nog toe de meest memorabele handlanger van McClane. In Fight Sequences: Punishing Blows (7:29) komen de stuntcoördinatoren aan het woord, die de plejade aan knokpartijen mee vorm hebben gegeven. Action - Explosive Effects (14:37) geeft ons een kort overzicht over de voornaamste actiesequenties uit de franchise: de tunnelscène in Live Free Or Die Hard, de schietstoel in Die Harder, de overstromende tunnel in Die Hard With A Vengeance enzovoort. Tenslotte wordt in The Legacy - The Right Hero for the Time (8:55) de vraag gesteld in hoeverre de Die Hard-franchise andere films in het actiegenre heeft beïnvloed. Het laatste toemaatje is een collectie van 5 trailers (8:40) van (voorlopig) alle vijf de films.
CONCLUSIE
Deze Duitse Die Hard Legacy Collection kan mits twee substantiële aanvullingen een volledig Die Hard-canon representeren: (1) u moet film 5 vervangen door de Benelux-editie voor de Nederlandse ondertitels, en (2) u houdt best de 2-diskversie van de originele Die Hard bij. En dan hebt u een motherfucking mooie set!
Studio:
Fox
Regie:
John McTiernan, Renny Harlin, Len Wiseman, John Moore
Met:
Bruce Willis, Alan Rickman, Alexander Godunov, Bonnie Bedelia, William Atherton, Reginald Veljohnson, William Sadler, Samuel L. Jackson, Jeremy Irons, Timothy Olyphant, Justin Long, Maggie Q, Kevin Smith, Mary Elizabeth Winstead, Jai Courtney
Beeldformaat:
2.35:1 - 2.40:1 - 1.85:1 HD
Geluid:
Engels DTS-HD MA 5.1 (1,2,3,4)
Engels DTS-HD MA 7.1 (5)
Engels audio-descriptief Dolby Digital 5.1 (4,5)
Frans DTS 5.1 (1,2,3,4)
Duits DTS 5.1 (1,2,3,4,5)
Spaans DTS 5.1 (3,4)
Italiaans DTS 5.1 (4,5)
Spaans Dolby Digital 5.1 (4,5)
Portugees Dolby Digital 5.1 (4,5)
Tsjechisch Dolby Digital 5.1 (5)
Chinees Dolby Digital 5.1 (5)
Ondertitels:
Nederlands (1-4),Engels,Frans (1-4),Duits,Italiaans (4-5),Spaans (3-5),Portugees (1-2,4-5),Deens (3-4),Fins (3-4),Noors (3-4),Zweeds (3-4),IJslands (1-3,5),Grieks (1-2),Tsjechisch (2,5),Hebreeuws (1-2),Hindoestaans (5),Arabisch (1,2),Chinees(5)
Extra's:
Die Hard:
• 2 commentaartracks door regisseur en productie-ontwerper, en de specialeffectsproducent
• Nieuwsuitzendingen
• Interactieve galerij
• 3 trailers
• 7 tv-spots
• Cross-promotionele trailer
• Weblinks
Die Hard 2: Die Harder:
• Commentaartrack door regisseur Renny Harlin
• 4 verwijderde scènes
• Documentaire "HBO First look"
• Documentaire "Making of"
• Documentaire "The bad guys"
• Documentaire "Breaking the ice"
• Documentaire "Chaos on the conveyor belt"
• Documentaire "Interview with Renny Harlin"
• Documentaire "Visual effects breakdown: Ejector seat"
• Documentaire "Visual effects breakdown: Airport runway"
• Documentaire "Visual effects breakdown: Storyboard sequence"
• Documentaire "Side by side comparisons: Chopper"
• Documentaire "Side by side comparisons: Air plane models"
• Documentaire "Side by side comparisons: Wing fight"
• 4 trailers & 2 tv-spots
• Cross-promotionele trailers
• Weblinks
Die Hard 3: Die Hard With A Vengeance:
• Geanimeerde menu's
• Commentaartrack door John McTierman, Jonathan Hensleigh en Andrew G. Vajana
• Documentaire "Behind the scenes of Die Hard With A Vengeance"
• Documentaire "A Night To Die For: McClane Is Back"
• Documentaire "Die Hard 3 - Featurette"
• Alternatief einde
• Behind-the-scenes-filmpjes:
- Terror in the Subway
- Prepping the Park
- Blowing up Bonwit
• Storyboards (2:09)
• Interview met Bruce Willis
• Documentaire "Villain profile featurette"
• 7 visual effects sequences:
- The great Jump
- Shymmying down Cable
- Jackson Plummets
- Grabbing onto Crane
- Fall in front of Taxi
- Water gushing through Tunnel
- Willis shot out of Tunnel
• 2 trailers
Die Hard 4: Live Free Or Die Hard:
• Geanimeerde menu's
• Audiocommentaartrack
• 4 deleted and extended scenes
• Gag reel
• Documentaire "Analog hero in a digital world: The making of Die Hard 4.0"
• Documentaire "Yippie-ki-yay Motherf******!"
• Muziekvideo Guyz Nite
• Behind-the-scenes-muziekvideo
• Documentaire "Movie Channel presents Fox Legacy"
• Documentaire "Hacker underworld"
• Documentaire "Homeland security in a cyber age"
• Documentaire "Matt's pad with Justin Long"
• Trailer
Die Hard 5: A Good Day To Die Hard:
• Geanimeerde menu's
• Audiocommentaartrack (EC)
• 7 deleted scenes
• Documentaire "Making It Hard to Die"
• Documentaire "Anatomy of a Car Chase"
• Documentaire "Two of a Kind"
• Documentaire "Back in Action"
• Documentaire "The New Face of Evil"
• 3 pre-visualisatiescènes
• 16 VFX sequences
• Storyboards
• Concept art gallery
• 2 theatrical trailers
• "Maximum McClane"-montage
Decoding Die Hard:
• Documentaire "Origins: Reinventing the Action Genre"
• Documentaire "John McClane: Modern Day Hero"
• Documentaire "Villains: Bad to the Bone"
• Documentaire "Sidekicks: Along for the Ride"
• Documentaire "Fight Sequences: Punishing Blows"
• Documentaire "Action: Explosive Effects"
• Documentaire "The Legacy: The Right Hero for the Time"
• 5 trailers
