FILM
Journalist John Klein (Richard Gere) heeft net met zijn vrouw Mary (Debra Messing) het huis van hun leven gekocht, wanneer ze onderweg naar huis een zwaar auto-ongeluk hebben. John mankeert niks, maar Mary heeft een flinke tik op haar hoofd gehad. Bij het medisch onderzoek wordt bij haar een vergevorderde hersentumor vastgesteld; nog geen twee weken later is John weduwnaar. Volgens één van de laatste bewuste momenten van zijn echtgenote heeft ze vlak voor haar dood iets voor de wagen zien springen; in een aantekeningenboekje vindt John schetsen van het wezen. Twee jaar later is John politiek commentator, en moet voor een debatprogramma een interview gaan opnemen met een senator. Opeens krijgt hij autopech en merkt hij dat hij honderden kilometers verwijderd is van waar hij moet zijn, en hij belandt in Point Pleasant, waar hij het al dadelijk aan de stok krijgt met een oververhitte inwoner, Gordon Smallwood (Will Patton), die beweert dat Klein de vorige dagen al twee keer aan zijn deur heeft gestaan. De lokale sheriff Connie Parker (Laura Linney) kan de gemoederen bedaren, maar wanneer John besluit enkele dagen te blijven, merkt hij dat er in Point Pleasant nog meer mensen dezelfde mysterieuze "Mothman" hebben gezien. De getuigen krijgen meestal van de half-mens, half-mot één of andere boodschap mee aangaande een nakende ramp, die bovendien nog telkens schijnt uit te komen ook. John probeert een expert te contacteren, een voormalig professor fysica die over dergelijke verschijnselen een boek heeft geschreven, maar de man blijkt als de dood te zijn voor de pers, totdat John hem een tekening van de Mothman onder zijn neus duwt. Wanneer meer en meer mensen getuigen over deze paranormale verschijning, vermoedt John dat ook in Point Pleasant een grote ramp staat te gebeuren.


Het is overduidelijk waar regisseur Mark Pellington de mosterd heeft gehaald voor deze The Mothman Prophecies: bij reeksen als The X-Files en films als The Sixth Sense - zelfs Richard Gere is blijkbaar bij dezelfde kapper langsgeweest als David Duchovny en koopt zijn regenjassen in dezelfde winkel als Bruce Willis. Net zoals in Arlington Road weet Pellington zijn kijkers bijzonder goed te amuseren met een eindeloos aaneenrijgen van virtuoos camerawerk en beklemmende situaties. The Mothman Prophecies is zeker en vast een stijlvolle thriller met zeker in het begin een zeer traag verteltempo, en veel losse draadjes die pas op het einde verklaard worden. Wat de geloofwaardigheid zeker niet ten goede komt is dat men het geheel tracht te verkopen als een op ware feiten gebaseerd verhaal, want het realiteitsgehalte van het scenario is héél ver te zoeken. Wat uiteraard geen afbreuk doet aan het originele verhaal en de strakke uitwerking ervan. Ook een pluspunt voor het uitstekende acteerwerk. Richard Gere is niet bepaald onze favoriete acteur, en heeft naast een rits successen ook heel wat miskleunen op zijn naam staan, maar de rol van treurende weduwnaar gaat hem goed af.


BEELD EN GELUID
Weer worden we door Universal, net als bij K-Pax, verwend met een DTS-track van bijna-referentiekwaliteit. Alhoewel er in verschillende scènes niets noemenswaardigs gebeurt waar men geluidseffecten kan bij bedenken, worden op de momenten waarin dit wél gebeurt ook alle registers maximaal opengetrokken. Bij de eerste vluchtige verschijning van de Mothman bijvoorbeeld resoneert het geluid met perfecte timing van vooraan naar achteraan de boxen, en ook bij de grootse finale waar we omwille van de verrassing niet te veel over kunnen vertellen davert de hele kamer mee. Ook de trance-achtige soundtrack van Tom Hajdu en Andy Milburn, onder het pseudoniem TomAndAndy wordt door de geluidstrack recht gedaan. Er is één scène in de film waar de dialoog op de DTS-track niet 100 % lipsynchroon lijkt (de scène waarin Will Patton Richard Gere in de badkuip onder schot houdt tot de politie arriveert), wat ons weerhoudt van een maximale score aan de DTS-track toe te kennen. Dit euvel komt blijkbaar alleen in deze bewuste scène voor, en alhoewel de Dolby Digital 5.1-track hiervan schijnt gevrijwaard te zijn, geven we toch de voorkeur aan de DTS-track omwille van de betere spreiding en de grootsere dynamiek. De beeldtransfer is puik op enkele schoonheidsfoutjes na, zoals edge enhancement in een scène waarin Richard Gere onder een booggewelf te zien is, en nogal wat aliasing bij zowat alle wagens die je in deze film ziet (en dat zijn er nogal wat). The Mothman Prophecies bevat, zoals het een goede thriller betaamt, veel duistere opnamen, en het verheugt ons dat die allemaal rijk gedetailleerd zijn, met nagenoeg totale afwezigheid van ruis, en dat de kleurschakeringen allemaal stabiel zijn - maar uiteraard weer somber getint.


EXTRA'S
Deze disc is naast de benodigde ruimte voor beeld en geluid voorzien van aardig wat extra's, wat eens te meer bewijst dat deze twee elkaar niet per definitie uitsluiten. Een eerste documentaire "Search For The Mothman" van een drie kwartier lang geeft ons een hoop achtergrondinformatie over zogenaamd waar gebeurde Mothman-verschijningen. Een leuke inspiratiebron voor een film, maar qua wetenschappelijk gehalte van generlei waarde, tenzij misschien voor Journal Of Improbable Research of Cornball-Of-The-Week of zoiets; tenzij "van horen zeggen" tegenwoordig ook al kwalificeert als een geijkte wetenschappelijke methode. De voor de camera gesleurde "getuigen" waren er blijkbaar die voor een documentaire van Jambers over paranoïde UFO-fantasten te slecht bevonden waren om te acteren. De geluidskwaliteit van deze documentaire, waarbij de verteller uit de linkerbox komt en de geïnterviewden uit de rechterbox, is niet echt geweldig te noemen. Een langere (15 minuten) en een kortere (5 minuten) making of-featurette focust meer op het maken van de film, maar bevat weinig schokkende (lees: niet-promotionele) elementen; en dit is al evenmin het geval met het vijftal interviews op de disc. Zoals we reeds eerder meldden, vinden we de inclusie van een B-roll je reinste verspilling van ruimte, en we hebben er eerlijk gezegd niet naar blijven kunnen kijken - alleen interessant voor amateur-cameramensen. Tot slot bevat de disc nog een behoorlijk aantal verschillende Amerikaanse en internationale trailers, en een videoclip "Half Light" van Alan Sparhawk en Mimi Parker. Ook nog even vermelden dat deze disc om de één of andere vreemde reden compatibel schijnt te zijn met alle regio's, alhoewel deze als regio-2 gelabeld staat.


CONCLUSIE
The Mothman Prophecies zal er zeker als zoete koek ingaan bij liefhebbers van films over het paranormale. Dergelijke films moeten altijd met een serieus vat zout genomen worden, wat hun amusementswaarde daarom niet vermindert. Zeker indien de technische kwaliteit, zoals bij deze disc, van topkwaliteit is.