Vooreerst 40 slagen (en meer) op de poep van de marketingmensen. Die zijn er immers in geslaagd om deze muziekfilm van een dvd-cover à la Step Up te voorzien waardoor wellicht geen zinnig mens Beyond The Lights zal willen zien, tenzij je een recensent bij DVDInfo bent! Erger nog is het met de trailer gesteld, want daar is men erin geslaagd om alle slechte momenten in één filmpje te proppen waardoor het enthousiasme nog wat lager komt te liggen.  En toch, als je de score op IMDb bekijkt is die al bij al behoorlijk hoog. Zou het kunnen dat een heel leger bakvissen op een vrije woensdagnamiddag naar de filmsite ging surfen? Misschien, maar de echte reden is gewoon omdat Beyond The Lights één van de betere muziekfilms sinds jaren is. Niet zo sterk als The Lady Sings The Blues of The Rose, maar pakken beter dan bijv. Get On Up.

We volgen van kindsbeen af de carrière van zangeres Noni. Vanaf haar piepjonge leeftijd blijkt het meisje (India Jean-Jacques) over een gouden stem te beschikken. Dat beseft ook haar moeder (Minnie Driver) die op allerlei manieren geld uit haar zangtalent probeert te slaan. Het kleine meisje dat met Nina Simone-covers het publiek ontroert, groeit op tot een razend populaire hiphopartieste (Gugu Mbatha-Raw). Zelf heeft ze nauwelijks iets in de pap te brokken. Haar label bepaalt wat ze mag zingen, terwijl haar moeder op keiharde wijze erop toeziet dat alles wat Noni doet, strookt met haar carrièreplanning. Noni is wereldberoemd en wordt door iedere jonge tiener aanbeden, toch is ze ongelukkig. Ze voelt zich geëxploiteerd en als ze haar platenbaas vraagt of ze een eigen geschreven nummer op haar nieuwe cd mag zetten, wordt haar idee weggelachen. Op een avond is het Noni te veel en wil ze van het balkon springen. Gelukkig voor haar is ook agent Kaz (NateParker) op haar kamer aanwezig. Haar beschermengel kan haar redden (anders zou de film na tien minuten afgelopen zijn), en jawel de twee worden een paar. Natuurlijk is dat tegen de zin van haar moeder en platenfirma, want welke superster valt er nu in de armen van een agent die zijn lief nog geen zilveren armband kan schenken?

Wellicht volstond het voor de makers om een artikel uit een of ander tienerblad te pikken, maar ondanks de platgetreden clichés wordt het wel degelijk gebracht. Regisseuse Gina Prince-Bythewood doet ook geen enkele poging om daar iets meer van te maken, en het is net dat wat haar siert en van Beyond The Lights een uiterst genietbaar niemendalletje maakt. Vanaf het begin word je meegezogen in de dolle MTV-wereld. Het zijn beelden die je al duizend keer hebt gezien, maar doordat ze zo echt zijn, begin je ook echt mee te leven. De acteurs zullen wel nooit met een Oscar aan de haal gaan, maar hun vertolking is meer dan degelijk. Het enige struikelblok is misschien voor sommige kijkers de muziek, want als je geen fan bent van pakweg Beyoncé of Rihanna zou de stomende R&B wel eens een storende factor kunnen zijn.

Deze muzikale film is bij ons nauwelijks bekend en dat is wellicht de reden waarom Universal besloot om hem in de Benelux alleen maar op dvd uit te brengen. Vooral het geluid steelt de show. Het is maar een  Dolby Digital 5.1-spoor, weliswaar ontzettend krachtig. De film staat bol van hippe R&B-nummers en dat voelen je speakers! De beats staan in mooi evenwicht met de dialogen, zodat je nooit met je afstandsbediening het volume hoger of lager moet zetten, tenzij je een afkeer hebt van dit soort muziek, natuurlijk! Over de beeldkwaliteit zijn we heel wat minder tevreden. Technische mankementen zie je weliswaar niet, maar in  de scènes waarin de regisseur voor een donker kleurenpalet kiest, wordt het allemaal net iets te wazig, net alsof je naar één of andere goedkope televisiefilm uit de jaren 90 kijkt.  

Als extra’s gewoon opvulling betekent, dan hoeft het voor ons niet echt. Het bonusmateriaal dat je op dit schijfje vindt is dan ook regelrecht beschamend. Allereerst heeft men twee videoclips uit de film gelicht waarvan er eentje zelfs niet volledig is. De weggelaten scènes maken meteen duidelijk waarom ze werden weggelaten, en dan is er nog Gary Theard - Boom Man. Waarover dat gaat? Wel, je hebt wellicht al gemerkt dat er op een filmset altijd een mijnheer met een microfoon in de lucht rondloopt. Zo’n mens noemt men in het Hollywoodjargon een boom man. Gary Theard hield de microfoon vast in Beyond The Lights en over hem gaan deze 4 nutteloze minuten.

Beyond The Lights ziet er slecht uit, maar is dat niet. Indien je gek bent van R&B en zin hebt in een licht verteerbare (maar degelijke) moderne muziekfilm, zou deze film wel eens je ding kunnen zijn. Had je niet gedacht, hé?