Cheryl (Linda de Mol), Anouk (Susan Visser), Roelien (Lies Visschedijk) en Claire (Tjitske Reidinga) zijn vier hartsvriendinnen uit het Gooi. Je hoort geen woord over geldzorgen, want de makers kozen voor vier gefortuneerde dames. Anouk is een kunstenares, Claire een advocate, terwijl Cheryl getrouwd is met de succesvolle schlagerzanger Martin Morero (een alweer hilarische Peter Paul Muller, die we eerder dit jaar in Hollands Hoop zagen, zeg maar de Nederlandse Breaking Bad). Het enige waar de vier dames zich zorgen om moeten maken is hun liefdesleven en dat loopt natuurlijk niet altijd op wieltjes! Nadat charmeur Martin zijn vrouw voor de zoveelste keer heeft bedrogen (deze keer met een veel jonger fotomodel) wordt hij door Cheryl (spreek dat op zijn Hollands uit en je snapt wat ik bedoel!) uit huis gezet. Roelien die je zonder veel medelijden een zeikwijf kan noemen, heeft meer geluk. Eindelijk slaagt ze erin om het jawoord van Evert (Leopold Witte) te krijgen, ook al stikt de arme kerel tijdens het huwelijksfeest in een kwartel (of een kabouterkip zoals Martin het beest noemt) waardoor het geluk eerder van korte duur is. Anouk grijpt alles wat ze krijgen kan, terwijl Claire tijdens haar verblijf in Burkina Faso met Komo de grote liefde heeft ontdekt.

Helemaal niks voor jou? Dat dacht ik ook, maar Gooische Vrouwen 2 werkt wel degelijk. Het is natuurlijk allemaal ontzettend plat en zelfs een tikkeltje vulgair, toch donder je van de ene lachsalvo in de andere. Soms is de humor net op het randje. Het blijft vreemd om te zien hoe een land dat zwarte piet uit de kinderdroom wil bannen toch een kaskraker uitbrengt die humor bevat die in België het Centrum voor Gelijke Kansen zou doen steigeren. Je kan er bedenkingen bij hebben, maar het blijft wel ontzettend grappig, net als Peter Paul Muller die met zijn platte Amsterdamse accent in bijna iedere scène de show steelt. Is er dan helemaal niets fout te melden? Jawel, de laatste twintig minuten waarin we zien hoe de Gooische vrouwen het er op hoogbejaarde leeftijd (inclusief de afgrijselijke make-up) vanaf brengen, is zo tenenkrommend dat je bijna het schijfje uit je speler wil schoppen. Het is trouwens bizar dat men in deze scène het gezicht van Linda de Mol ongemoeid heeft gelaten. Maar goed, als je het potsierlijke slot niet meerekent, dan is Gooische Vrouwen 2 een knaller.
 

Op onze pagina’s verschenen er tal van Dutch FilmWorks-recensies. Vaak bleek de beeldkwaliteit de factor te zijn die onze mooie haarlokken grijs lieten uitslaan, maar bij Gooische Vrouwen 2 hebben we maar weinig reden tot klagen. Zowel de verpakking als de kwaliteit is van een hoog kaliber. Regisseur Will Koopman pakt graag uit met bonte kleuren (een man met een roze kostuum!) of kleurrijke locaties (sneeuwpret in de Alpen) en dat komt op dit blauwe schijfje allemaal mooi tot zijn recht. Van technische mankementen is er geen sprake, ook al is de maquillage van een bejaarde Peter Paul Muller zo slecht dat we eventjes dachten dat er iets mis was met onze speler. En neen, dat glas wijn op de salontafel moet je ook niets verwijten! Het geluid is zeer degelijk, ook al zullen heel wat Vlamingen de makers dankbaar zijn dat er Nederlandse ondertitels op deze release te vinden zijn!

Eigenlijk (en nu ben ik heel eerlijk) had ik helemaal geen behoefte aan extra materiaal. Gewoon een leuke film, meer wil je niet van een release als deze. Toch vond men het nodig om wat bloopers en vier sneak previews (dat zijn korte nieuwsflitsen uit het gelijknamige filmprogramma van RTL4) op het schijfje te gooien. Wellicht opdat men op de cover toch nog kon vermelden dat deze release bonusmateriaal bevat, een andere meerwaarde is er niet.

Gooische Vrouwen 2 is schaamteloos entertainment dat voor voldoende lachsalvo’s zorgt. De humor is treffend, een beetje vulgair, redelijk gedurfd en op bepaalde momenten zelfs grondig fout. Wat zeg je? Typisch Hollands?