Die aanpak is het gevolg van de manier waarop John Fowles het boek destijds schreef (1969), nl. met twee totaal verschillende epilogen. John Frankenheimer (The Manchurian Candidate, 1962; The French Connection II, 1975) noemde de roman precies daarom uitstekend, maar tot een verfilming kwam het niet. Uiteindelijk schreef de Engelse scenarist Harold Pinter een werkbaar draaiboek waarin hij dezelfde dubbelzinnigheid stopt als in die andere hit, The Go-Between (1971), waarmee hij het publiek uitnodigde om de werkelijkheid op meer dan één manier te interpreteren. In The French Lieutenant’s Woman kiezen Karel Reisz en Harold Pinter opnieuw voor die werkwijze, waarvoor ze de verhaalstof van John Fowles flink door de mangel hebben gehaald, want ze schrappen de lange Victoriaanse zedenles en ze vervangen die door een tweede verhaal waarin Fowles’ alternatieve eind aan bod komt.

Dat bizarre spel met de werkelijkheid begint al in de eerste scène waarin we zien hoe Meryl Streep in de 18de-eeuwse kleren van het hoofdpersonage Sarah nog heel even bijgewerkt wordt door een schminkster om dan, na het geluid van de clapboard, de lange pier op te wandelen van het vissersdorpje Lyme Regis in het Engelse Dorset. Sarah loopt helemaal tot op het einde om er uit te kijken over het water, volgens de inwoners van het plaatsje wacht ze er vruchteloos op de terugkeer van haar voormalige minnaar. Ze noemen haar de hoer van de Franse luitenant, want de edelman was getrouwd en dus was er niet alleen sprake van een overspelige, maar ook van een zondige relatie volgens de Victoriaanse moraal. De jonge Charles Henry Smithson, zoon van een adellijk geslacht en geïnteresseerd in alles wat met stenen te maken heeft, is in Dorset om er z’n verloving en huwelijk te regelen met de dochter van een vooraanstaand lid van de plaatselijke adel, maar hij raakt geïntrigeerd door de melancholieke jonge vrouw die elke dag op het puntje van het havenhoofd naar het open water staat te staren. Interesse wordt nieuwsgierigheid en vervolgens passie, de verlovings- en huwelijksplannen raken op de achtergrond en Charles wil tot elke prijs het hart van Sarah veroveren.

Het andere verhaal speelt zich op de set van The French Lieutenant’s Woman af. De Amerikaanse Anna en de Brit Mike nemen er de hoofdrollen voor hun rekening, maar ze hebben ook een relatie met elkaar, alhoewel hij een gezin heeft en zij een verloofde. Net als Charles raakt Mike geobsedeerd door z’n vrouwelijke tegenspeelster en hij is bereid z’n vrouw en kinderen voor haar te verlaten. Maar Anna is uit heel andere hout gesneden dan Sarah, want voor haar zijn vrijheid en zelfbeschikkingsrecht vanzelfsprekende verworvenheden. Zij moet niet vechten om te worden gerespecteerd en als werkende vrouw kan zij haar eigen toekomst veiligstellen, een situatie die Sarah zich niet eens voor kan stellen. Waarmee het duidelijk wordt dat het verhaal over Charles en Sarah wellicht heel anders af zal lopen dan dat over Anna en Mike. De vraag is alleen: welk verhaal eindigt goed en welk verhaal niet.

Maar Karl Reisz maakt er niet zo maar een tweevoudige verhaal van, want hij zet de 18de-eeuwse Sarah neer als een dubbelzinnig wezen. Ze lijkt het slachtoffer te zijn van een mislukte amoureuze affaire waardoor ze haar leven niet meer op de sporen krijgt, anderzijds weet ze precies hoe ze de aandacht van Charles Henry Smithson kan vasthouden en in haar voordeel uitbuiten. Achteraf voelt ze zich verplicht om klare wijn te schenken over de zgn. relatie met de getrouwde edelman, maar ondertussen heeft ze de buit wel netjes binnen. Reisz legt het er niet echt vingerdik op, en je kan je voorstellen dat nogal wat kijkers dat tweede niveau nauwelijks opvalt, maar er is wel duidelijk sprake van een subintrige, dat in de verhaallijn over Anna en Mike ontbreekt. Meer nog, wat Anna betreft is de relatie met Mike niet meer dan een avontuurtje en dat hij uiteindelijk andere en verder reikende intenties heeft, dat was niet te voorzien, maar ook niet afgesproken. Bovendien was het nooit haar bedoeling om z’n huwelijk op te blazen, voor Anna behoort seks zonder bindende gevolgen tot de normale gang van zaken in het leven van een moderne vrouw die op dezelfde manier keuzes kan maken als een man.