FILM
Sergeant Nick Morton (Tom Cruise) zou zich met zijn maat Chris Vail (Jake Johnson) bezig moeten houden met ordehandhaving in het post-IS Irak. Zou, want het tweetal heeft een lucratieve bijverdienste gevonden in het stelen van kunstschatten om ze vervolgens te verpatsen op de zwarte markt. Morton is in het bezit geraakt van een schatkaart naar een verborgen stad, Haram, waar volgens hem een slag te slaan is, maar niet gehinderd door enige kennis van het Arabisch weet hij niet dat Haram verboden betekent, en dat hetgeen zich in de tombe bevindt, alleszins niét de schat is waar hij had op gehoopt. Na een aardverschuiving openbaart zich een Egyptisch graf, en dat is al een archeologische bijzonderheid op zich, want dit zou het eerste Egyptisch graf in Mesopotamië ooit zijn. Archeologe Jenny Halsey (Annabelle Wallis), die eerder al het ongenoegen heeft mogen proeven om met Morton de koffer in te duiken zodat die haar schatkaart kon stelen, is ervan overtuigd dat het graf toebehoort aan prinses Ahmanet (Sofia Boutella). Ahmanet heeft eertijds een verbond gesloten met de god Seth en haar vader en pasgeboren broer gedood om zelf de troon te kunnen bestijgen. Haar verraad is haar echter fataal geworden, en ze werd levend gemummificeerd; en laten we het er voor de rest op houden dat er een goeie reden is waarom ze ver van Egypte is begraven...

 

Ongeveer tegelijkertijd wordt bij het aanleggen van een nieuwe metrolijn in Londen een graf blootgelegd van tempeliers, die onder meer kunstschatten uit Egypte hebben geroofd. Een mysterieus syndicaat onder leiding van dr. Henry Jekyll (Russell Crowe) is meer dan zomaar geïnteresseerd in de opgravingen, en het blijkt dat ook Jenny Halsey op hun loonlijst staat. Met een edelsteen uit de grafkelder zou de dolk waarmee prinses Ahmanet begraven werd, opnieuw de kracht kunnen hebben om Seth op te roepen; alleen vergt zulks een mensenoffer, en de ontwaakte mummie van Ahmanet heeft haar zinnen al gezet op Morton...

 

Met lede ogen moet Universal toekijken hoe Disney via de diverse Marvel-releases kaskraker na kaskraker op het tickets kopende publiek loslaat, alsook hoe DC met films als Wonder Woman en Batman V. Superman en straks ook Justice League Marvel naar de kroon tracht te steken. Om een graantje van deze over meerdere franchises verspreide tactiek mee te pikken, heeft Universal besloten hun oude monsterklassiekers als The Mummy, Frankenstein en Dracula van onder het stof te halen en in een eigentijds jasje te bundelen tot iets wat ze het Dark Universe noemen. Dat Universal zich kan behelpen met hopen auteursrechten van personages die het naar believen kan uitmelken, is daarbij mooi meegenomen. Deze nieuwe Mummy-film moet daarvan de eersteling worden, en heeft als dusdanig niets meer te maken met de trilogie met Brendan Fraser. Anderzijds moet het novelty-gehalte waarmee deze film zich van laatstgenoemde trilogie dient te onderscheiden, zijn dat we voor de verandering met een vrouwelijke mummie te maken krijgen. De aanwezigheid van Russell Crowe als de uit de literatuur bekende doctor Henry Jekyll - die uiteraard als hij op tijd zijn spuitje niet krijgt, verandert in de iets minder vriendelijke mijnheer Edward Hyde - moet al een aanzet geven tot een universum dat meerdere films overspant.

Toch is deze versie van The Mummy niet zonder fouten, en de meest voor de hand liggende fout is de complete miscasting van Tom Cruise, die al even ergerlijk bezig is als die keer dat hij in een talkshow op de zetel stond te dansen. Cruise demonstreert hier het sexappeal van een overreden egeltje, en in plaats van de jongensachtige charme van een Brendan Fraser lijkt hij meer op een creep die in een donker steegje zijn kleurpotlood laat zien. Tenzij u gelooft dat vrouwelijke archeologen er uitzien alsof ze recht van op de catwalk komen, lijkt de keuze van Annabelle Wallis overigens al even problematisch - zelfs Lara Croft lijkt ons dan meer in de realiteit geworteld. Er worden weliswaar pogingen gedaan om de franchise in een groter geheel te laten passen, maar dat resulteert in een onoverzichtelijke opeenvolging van blijkbaar willekeurig op elkaar volgende actiescènes waarin structuur en een grotere verhaalboog ontbreken, waarin de actie pas veel te laat op gang komt. De hint naar andere franchises moet onder meer blijken uit het tonen van schimmige laboratoria waar de tanden van Dracula op sterk water worden bewaard.

 

De enige echte asset waarmee de film kan uitpakken, is met de charismatische Sofia Boutella als mummie: ze is angstaanjagend genoeg om geloofwaardig te zijn, maar wordt schromelijk te weinig gebruikt, en de scènes waarin ze Londen op stelten zet, zijn veel te kort - feitelijk zitten ze al allemaal in de trailer. Een kennis van mij was net in Londen toen desbetreffende scènes gedraaid werden, en zijn oordeel was dat er niet genoeg plaats in de straten van Londen was voor én grote set pieces, én Cruises opgeblazen ego; en na het zien van de film ben ik geneigd hem gelijk te geven. Voor iemand die zó slecht acteert, heeft de heer Cruise behoorlijk wat kapsones die geenszins zijn negen bodyguards verantwoorden. Russell Crowe weet nog enigszins de meubelen te redden door zijn schizofrene vertolking van Jekyll en Hyde, die hij goed van elkaar kan scheiden, maar als de twee antagonisten van een star powered blockbuster als The Mummy de enige interessante personages zijn, dan rammelt er iets. Actie, humor, interessante personages... The Mummy heeft het allemaal niet. Universals Dark Universe start alvast onder een slecht gesternte. Wellicht is het beter om de boel weer te begraven en te re-rebooten nu het nog kan.

BEELD EN GELUID
Waar we echter niet over te klagen hebben is over de technische merites van deze schijf. De videokwaliteit is gaaf, ondanks de donkere toon waarbij nogal wat actie zich in slecht verlichte ruimtes en 's nachts afspeelt - wat had u eigenlijk verwacht in een film over mummies? De film is lichtjes grainy maar vertoont geen mankementen van betekenis: de detaillering is goed, de huidtinten realistisch en de woestijnshots zijn zeer accuraat. De scherpte mocht soms iets meer zijn. Qua kleuren voeren bruin en donkerblauw het palet aan, met onder meer bij scènes waarin vuur wordt aangestoken frissen tinten oranje en rood. De Dolby Atmos-track klinkt voldoende impressionant zonder de dialogen of de muziek in de verdrukking te duwen. Onder meer de scène waarin er een vliegtuig neerstort is indrukwekkend, maar het is slechts één van de hoogtepunten.

 

EXTRA'S
We vinden een brede selectie aan bonusmateriaal terug, zij het gefragmenteerd in kleine, hapklare brokjes. Eerst en vooral is er een audiocommentaartrack aanwezig, ingesproken door regisseur Alex Kurtzman en acteurs Sofia Boutella, Annabelle Wallis en Jake Johnson. De track is eigenlijk best onderhoudend maar overlapt veel met de aangeboden featurettes. Opvallend is dat Tom Cruise blijkbaar te mooie ogen heeft om mee te doen aan een dergelijke track. Vier verwijderde en uitgebreide scènes (4:52) voegen niets wezenlijks toe aan de plot; daarna volgt de stoet documentaires. In Cruise & Kurtzman: A Conversation Rooted in Reality (21:15) vertellen de hoofdacteur en de regisseur wat meer over het project van het Dark Universe en zijn ontstaansgeschiedenis. In Rooted in Reality (6:52) wordt verklaard waarom er werd gekozen om de actie in het heden te laten plaatsvinden. Het neerstorten van het vliegtuig werd echt in gewichtloze toestand gedraaid, wat we zien in Life in Zero-G: Creating the Plane Crash (7:32). Meet Ahmanet (7:39) toont Sofia Boutella en het personage dat ze speelt, Cruise in Action (6:09) is ei zo na een heiligverklaring van Zijne Hoogheid Tom Cruise, en in Becoming Jekyll and Hyde (7:10) staat Russell Crowes personage centraal. Choreographed Chaos (6:35) vleest de diverse actiescènes nog wat uit, en in Nick Morton: In Search of a Soul (5:43) krijgen we (nog maar eens) wat meer informatie over Cruises personage. Tot slot krijgen we een geanimeerde graphic novel "Ahmanet Reborn" (3:52) waarin het achtergrondverhaal van het desbetreffende personage wordt getoond.

CONCLUSIE
The Mummy kan doorgaan voor popcornentertainment, maar het grapje van Urbanus schiet me hier willekeurig te binnen dat, als dit een kostuum van Tom Cruise was geweest, het wellicht véél meer waard zou zijn geweest als hij het niet had aangehad. Op dit punt aangekomen moet iémand de grap maken dat het beter zou zijn om Tom Cruise in een bad met kwik onder te dompelen en voor de volgende vijfduizend jaar te begraven in een sarcofaag. Ik zal die honneurs dan maar waarnemen. Op de schijf zelf valt niets aan te merken.