FILM 
De meningen waren verdeeld toen het uitgerekend Michael Haneke was die toegaf aan de Hollywoodwetten om van zijn controversiële film Funny Games uit 1997 een Amerikaanse remake te maken. Dat de Amerikanen te lui zijn om ondertitels te lezen of te kortzichtig zijn om een thrillerconcept in een Europese context te willen zien laten we in het midden, de Amerikaanse versie leverde in ieder geval het gezelschap op van Naomi Watts die de film mee financierde. De vraag is ook of het Amerikaanse publiek de film wel heeft begrepen. Aan de kassa was dat alleszins niet het geval, want Funny Games US was een flop waardoor het tot dusver (en wellicht voor altijd) de enige Hollywooduitstap voor de Oostenrijker werd. 

De kijker wordt meegesleurd in de laatste uren van een Amerikaans gezin. Het weekendje uit van Ann (Naomi Watts), George (Tim Roth) en hun zoontje Georgie (Devon Gearhart) verandert in een nachtmerrie wanneer twee jonge kerels, Paul (Michael Pitt die later als James 'Jimmy' Darmody in Boardwalk Empire zou schitteren) en Peter (Brady Corbet) komen aankloppen. De twee jonge gasten vragen op onschuldige wijze of ze wat eieren kunnen lenen, maar hun spierwitte outfit roept meteen associaties op aan A Clockwork Orange. Nihilisme dat ontspoort in gratuit geweld, doden uit verveling. 

Een film die een stevige maag vereist, zo wordt een moeder seksueel vernederd terwijl één van haar belagers er mee dreigt om haar zoontje in een zak te doen stikken. Geweld die bestaat en waar je de ogen niet voor mag sluiten, maar Hollywood was er geenszins op voorbereidt. Bovendien Haneke regisseert zijn film in een shot-voor-shot-methode waardoor het lijkt alsof de kijker er rechtstreeks bij betrokken is. Hij is immers de voyeur die het gebeuren (hopen we toch) afkeurt, maar hij geniet (anders had hij al lang de televisieknop omgedraaid). Een film ook met ijzersterke acteerprestaties van zowat de hele cast met voorop de altijd briljante Naomi Watts die voor het witte doek geboren is en de twee misdadigers die in de galerij van filmbruten naast Alex (A Clockwork Orange) en Hannibal Lecter mogen hangen. 

BEELD EN GELUID
Vraag ons niet waarom, maar één van de knapste (en meest brutale thrillers) van de afgelopen jaren moet het in België stellen met slechts een dvd-release. Schandalig wat ons betreft, gelukkig zijn de uitgaven van Cinéart steeds verzorgd wat voor een lichte pleister op de wonde zorgt. Mooie kleuren zonder enige ruis of ander mankement. De geluidsband is standaard. De dialogen zijn goed hoorbaar, maar missen vitaliteit. Wel een opmerkelijke soundtrack waarop je zowel Händel als de teringherrie van John Zorn op vindt.

EXTRA'S
Er staan geen extra's op deze dvd.

CONCLUSIE
Funny Games US is ronduit geniaal, maar ook ronduit weerzinwekkend. Haneke filmt een deel van de wereld zoals die is: eentje die kickt op geweld. De kijker wordt meegesleurd in een spiraal van brutaliteiten of hoe cinema ook wel voyeurisme is.