Claude Chabrol. Eén van de regisseurs die aan de basis lag van de nouvelle vague en maker van tientallen films. Helaas, op een paar uitzonderingen na, is er geen enkele daarvan in dit land uitgebracht. Gelukkig biedt het buitenland wel uitkomst en wie de Engelse releases wil, kan bij Arrow Video terecht, want in de catalogus van dit label dat zich graag profileert door het uitbrengen van obscure horrorfilms, vind je heel wat films van de Franse grootmeester terug zoals bijv. Les Biches. Een film uit 1968 en gemaakt in een periode waarin de nouvelle vague al lang over haar hoogtepunt heen was, maar Chabrol nog volop in zijn glorietijd stond. Gedraaid in de periode van de Parijse studentenrevolte en ook Chabrol schopte keet want in Les Biches gaat het om een lesbische verhouding, ook al zorgt Jean-Louis Trintignant ervoor dat het gauw omslaat in een onhoudbare driehoeksverhouding.
 

Les Biches was wel geen overdonderend succes, maar Chabrol kon wel weer op de steun van de critici rekenen en Stéphane Audran kreeg er in Berlijn een Zilveren Beer voor de beste vrouwelijke rol voor. Grappig detail, Audran was de vrouw van Chabrol, maar was daarvoor getrouwd met (u raadt het) Jean-Louis Trintignant. Wegens de lesbische verhouding lichtjes neigend naar de schandaalfilm (van queermovies was toen nog geen sprake), ook al gaf Chabrol later toe dat hij het lesbische aspect erin stak om aan de kassa's beter te kunnen scoren. 

De film begint in Parijs. Op de Pont des Arts in Paris blijft de rijke en bazige Frédérique (Stéphane Audran) kijken naar de straatartieste Why (Jacqueline Sassard). De straattekeningen slaan blijkbaar aan, want Frédérique verleidt de kunstenares en gaat met haar naar haar riante villa in Saint Tropez. Een plaats waar om de haverklap feestjes worden gehouden en het is daar waar Why de timide architect Paul (Jean-Louis Trintignant) leert kennen. De rest laat zich raden... Een gewaagd (voor die tijd toch) drama dat in het slotmoment zelfs een thriller wordt. Chabrol werd niet voor niets geregeld als de Franse Hitchcock beschouwd. Auteurscinema die ook een breed publiek kan aanspreken, niet in het minst door de briljante acteerprestaties van de drie en vooral dan de ijskoude, bitcherige Stéphane Audran.