FILM 
Zoekers van cinefiele meerwaarde mogen meteen stoppen met lezen, de enige reden waarom je Shadow zou moeten zien is om 70 minuten ondergedompeld te worden in een wereld van een sadist. Torture porn zoals dat heet en om meteen maar iets goed te zeggen: één van de betere films in dit genre, al was het maar dat het niet om de zoveelste poging gaat van een filmmaker die vindt dat hij Saw moet naäpen. Een film die ook best voor spannende momenten zorgt. De ongeloofwaardigheid krijg je er als cadeau bij, zo moet je maar denken dat er in Europa alleen maar Amerikanen wonen.

David (Jake Muxworthy) is een jonge soldaat die net teruggekeerd is van de gruwelen van de Irak-oorlog. De man heeft genoeg ellende gezien en wil wat ontspanning in zijn leven en begint aan een mountainbike in een niet nader genoemd Europees bos. Bij één van zijn tussenstops (een man moet ook al eens drinken) belandt hij in een lokale café The Shadow (de enige referentie trouwens waarom deze film zo heet). Van bier drinken komt er maar weinig in huis, want de man krijgt het al gauw aan de stok met drie bullebakken die hun macho-ego op de jonge Angeline (Karina Testa) willen uittesten. Het komt net niet tot een handgemeen, wel liggen de twee na een paar uur knus in één tent met elkaar te slapen.

De twee tortelduifjes brengen hun tijd door met fietsen (wat dacht je!), maar ze worden opnieuw met de drie geconfronteerd als ze een hert willen redden. De drie macho’s nemen dit niet en gaan de twee achterna. Een kat-en-muisspel met een winnaar en verliezer, maar het ergste moet nog komen als ze met zijn allen op een lokale gek botsen die een woning in het bos heeft vol weerzinwekkende marteltuigen. Een bewonderaar van Hitler die zijn huis heeft omgebouwd tot een privémuseum waarin zijn slachtoffers, na levend verbrand te zijn, opgezet worden als poppen.

U hoeft geen rare smoelen te trekken, wij vinden dit niet uit, wel Federico Zampaglione: een Italiaan die naast een paar kortfilms ook drie langspeelfilms op zijn cv heeft staan waaronder Tulpa - Perdizioni Mortali, een film over een zakenvrouw die haar vertier in een nachtclub zoekt. Tja…

Iemand met veel goesting, maar weinig ervaring en nog minder middelen, toch is Shadow een behoorlijke poging. Het einde (wat we niet verklappen) laat de film wel als een pudding van de Aldi in elkaar zakken, maar deze ongein dien je gelukkig maar een paar minuten te ondergaan. Wel onderstrepen we, al was het maar dat we niet willen dat je ziek wordt, dat dit horror van de harde soort is. 

BEELD EN GELUID
Het is en blijft moeilijk om dit soort releases op een eerlijke manier te bespreken als je het over de technische kwaliteit hebt. Nogal wiedes dat ze in vergelijking met Hollywoodproducties volledig uit de toon vallen, maar dat geldt eveneens voor het geld dat erin gepompt werd. Shadow is dus wat je noemt een film met een belachelijk laag budget, en als je deze factor meetelt dan scoort deze griezelprent behoorlijk. Een degelijke standaardgeluidband en beelden zonder storingen, ook al zijn de details op de achtergronden niet altijd even zuiver.

EXTRA'S
Qua extra’s moet u het stellen met een fotogalerij waar wellicht niemand naar kijkt en een 20 minuten durende “docu” die je achter de schermen loodst. Een vrij amateuristische poging die soms lijkt of iemand van de crew de kunsten van zijn gsm wilde uittesten. 

CONCLUSIE
Als je het geforceerde (overbodige) slot eventjes kan vergeten dan is Shadow degelijke torture porn die alleen maar geschikt is voor ijzersterke magen.