Destijds had collega Dieter sussende woorden voor de beeld- en geluidskwaliteit van de dvd-release. Over de kwaliteit van de film was hij iets minder lyrisch, maar daar laten we het maar bij. Geuren en kleuren, weet je wel. Maar wat die kleuren betreft, die ogen heerlijk op deze blu-ray. De details zijn prachtig en alles oogt levendig. Peckinpah maakte er trouwens een zeer kleurrijke film van, en dat in tegenstelling tot het lijkzwarte maatpak van McQueen. Uiteraard merk je her en der wel iets wat beter zou kunnen, maar voor zo’n oude titel (47 jaar!) oogt deze blu-ray ronduit prachtig. Ook hoorde onze man wat geruis op de geluidsband van de dvd. Nou, die zijn op deze opgekuiste versie volledig weggespoeld.  De film mist door zijn monogeluid wel wat vitaliteit, maar dat heb je nu eenmaal met oudere titels.  En dan is er Peckinpah zelf die zo wat alles in The Getaway lijkt te stoppen wat er maar te stoppen valt, en toch is het één homogeen (cinematografisch perfect) geheel. De eerste twintig minuten lijken bijna een karakterstudie waarin de camera zich bijna uitsluitend focust op McQueen in zijn zwarte maatpak, weliswaar met Mac Graw als aangename stoorzender. Er volgt een gewelddadige heist, er is een slapstickfeel, een ontzettend spannend kat-en-muisspel en in het laatste kwartier laat McQueen je zien waarom hij de hele film lang een riot gun meesleurde. Een echte betekenis hoef je in The Getaway niet te zoeken. Peckinpah houdt er gewoonweg van om tegendraads te zijn. Bob Dylan in een western casten of een oorlogsfilm maken vanuit het standpunt van de Duitsers (Cross Of Iron), Peckinpah deed het allemaal. 

EXTRA'S
Deze release, die je trouwens mits wat geluk aan een aardig prijsje op de kop kan tikken, bevat heel wat aardig bonusmateriaal. Peckinpah overleed in 1984 en voor de commentaarband organiseerde Nick Redman een panelgesprek met de Peckinpah-experts Paul Seydor, Garner Simmons en David Weddle. Normaal vinden we trailers niet meer dan schijfvulling, maar op deze uitgave vind je een trailerreeks van Peckinpah-films (uiteraard op Warner) zoals  natuurlijk The Getaway zelf , maar ook Ride The High Country, The Wild Bunch, The Ballad Of Cable Hogue en de Bob Dylan-western Pat Garrett And Billy The Kid. Een mooi overzicht dat wel op een Sam Peckinpah voor dummies lijkt. "Virtual" Audio Commentary is een leuke extra, want gedurende tien minuten krijg je via allerlei audio-opnames uit verschillende interviews met Sam Peckinpah, Steve McQueen en Ali McGraw een soort van commentaarband  van de eerste tien minuten van de film. Main Title 1M1: Jerry Fielding, Sam Peckinpah and The Getaway is echt wel een zeer interessante interview-docu over de soundtrack van de film. Voor The Getaway vroeg Peckinpah aan zijn trouwe componist Jerry Fielding om een score te schrijven. Peckinpah is geen gemakkelijke jongen om met te werken en toen de soundtrack na veel bloed, zweet en tranen eindelijk afgewerkt was, liet Steve McQueen telefonisch weten dat hij niet akkoord was met de keuze van de componist en dat hij Quincy Jones wilde. Het werd een schandaal met de nodige scheldpartijen en in deze docu praten de vrouw en dochter van Fielding, alsook zijn assistente, over dit trieste incident.Ere wie ere toekomt en jaren na zijn dood kan je de originele geweigerde soundtrack van Jerry Fielding op deze blu-ray als audio beluisteren. En er is meer. The Bank Robbery Sequence toont je tien minuten uit de film (de bankroof dus) met de originele score van Fielding. Niets wereldschokkend, wel leuk om naar te kijken als je niets anders te doen hebt, toch? 

CONCLUSIE
The Getaway is heerlijke 70’s-cinema met een onvergetelijke onemanshow van Steve McQueen en een typische Peckinpah-regie (lees veel doden, ook al wordt er af en toe wel eens flink gelachen).