FILM
Onze trouwe lezers hebben het wel gemerkt, maar we hebben een boontje voor de Franse cinema, en dan nog het liefst films uit de oude doos. Het zijn bijna allemaal stuk voor stuk films die het etiket van klassieker verdienen. Hoewel Amerika het grote voorbeeld bleef voor filmend Frankrijk stonden de producties toch mijlenver af van hetgeen je uit tinseltown te zien kreeg. Vaak films met een enorm realiteits- en dus hoge herkenningsfactor die haaks staan op de stormloop van de superhelden die de laatste jaren de cinema bevolken. Wij kozen er deze keer Police Python 357 uit. Een film die, buiten de Yves Montand-fans, geen kat kent, maar wel de moeite waard is. Al was het maar omdat iedere Yves Montand-film de moeite waard is.

Yves Montand was één van de weinige artiesten die zowel kon doorbreken als zanger en acteur. In zijn debuut als acteur mocht hij meteen samenspelen met Edith Piaf in Etoile Sans Lumière van Marcel Blistène, en na het bejubelde Le Salaire De La Peur van genie Henri-Georges Clouzot wist iedereen dat de in Italië geboren Montand ook kon acteren. Bij de aanvang van de sixties probeerde hij het in de VS en maakte daar Sanctuary en Let's Make Love van George Cukor. De titel van deze laatste nam hij wel erg figuurlijk op, want Marilyn Monroe die ook in de film zat werd een tijdje zijn lief. Pikant detail: hij was toen al tien jaar de echtgenoot van Simone Signoret. Maar blijkbaar is die vergevensgezind, want de twee zouden tot op het einde van hun dagen bij elkaar blijven. Nadien maakte hij nog films met grootheden als Costa-Gavras, Alain Resnais,  Claude Lelouch en in deze met Alain Corneau, het werd Montands vijfde film met Simone Signoret.

Police Python 357 die in 1976 verscheen is een policier van de oude school. Flikken van vlees en bloed, maar van het type dat nu het etiket “fout” zou krijgen. Ze mogen ongestraft vrouwen slaan en het is blijkbaar geen probleem dat ze privé in hun straat de macho uithangen. Montand speelt de rol van Marc Ferrot, een politie-inspecteur uit Orléans. Een loner zoals je ze in de Franse policiers wel vaker tegenkomt. Niemand die iets afweet van de overijverige flik. Heeft hij een vriendin of woont hij nog bij zijn moeder? Niemand die het zal zeggen, zeker Ferrot niet. Het goed georganiseerde leven van de agent krijgt een flinke deuk wanneer hij de jonge fotografe Sylvia (Stefania Sandrelli) ontmoet die van Ferrot foto’s maakt zonder dat hij het weet wanneer hij twee dieven op heterdaad betrapt. Ferrot kan goed overweeg met zijn python 357-pistool, maar in de liefde is hij een echte klungel. Hij is wel verliefd, maar het duurt toch een tijdje vooraleer hij Sylvia weet te overhalen om met hem door hem door het leven te gaan. Wat Ferrot niet weet is ze dat het liefje is van zijn overste Ganay (François Périer). Ganay is getrouwd met de aan bed gekluisterde Thérèse: een rol van Simone Signoret die er blijkbaar in haar filmrollen ook geen problemen mee heeft dat haar man haar bedriegt. Wanneer Ganay ontdekt dat zijn vriendin een verhouding met een ander heeft, slaan al de stoppen bij hem door en vermoordt hij zijn maitresse. Alle misdaadsporen leiden echter naar Ferrot.

Alain Corneau die met Montand ook La Menace en Le Choix Des Armes maakte, alsook de klassieker Série Noire met Patrick Dewaere (volgens onze Belg zijn favoriete rol), maakt het de kijker niet gemakkelijk. Vaak springt hij van de hak op de tak, of gebeurt er iets zonder introductie waardoor de film soms een lastige rit is om te volgen. Gelukkig is er Yves Montand die perfect gecast is als ontspoorde flik. Police Python 357 is zeker niet de klassieker die je moet hebben gezien, maar fans van Franse films moeten hem beslist een kans gunnen.

BEELD EN GELUID
Heel lang geleden toen iedereen nog dvd’s kocht bracht Universal onder de vlag van Studio Canal een heleboel Franse klassiekers uit. Deze Police Python 357 is daar zo’n voorbeeld van. Het gaat niet om een gerestaureerde versie dus zie je her en der wat mankementen opduiken die te wijten zijn aan de genadeloze tand des tijds. Desalniettemin oogt deze uitgave mooi en baadt de film in een grijsvale tint die typisch was voor de policiers uit de jaren 70. 

EXTRA'S
Er staan geen extra’s op deze uitgave.

CONCLUSIE
Police Python 357 schippert tussen een psychologisch drama en klassieke policier. De regie is niet altijd even top door te veel geharrewar, maar zoals steeds weet Montand het boeltje te redden.