FILM 
Er was iets vreemds aan de gang met het bioscoopgedrag van onze ouders. Het waren niet de Oscar-winnende films die voor lange rijen aan de cinema zorgden, maar wel goedkope B-films met daarin ontzettend veel bloot. Seksfilms waar men zich niet voor hoefde te schamen, of waarvoor je niet naar de pornobioscoop diende te trekken. Het interesseerde de makers geen fluit of deze films enige cinematografische waarde hadden. Pulp die aan de vleet werd gemaakt en waarbij er niet op een slordigheid meer of minder werd gekeken. De onderwerpen waren op zijn zachtst uitgedrukt gewaagd, denk maar aan de vele concentratiekampfilms waarin Auschwitz plotseling een bordeel werd. Ook moesten de acteurs en actrices in de verste verte niet kunnen acteren. Van de mannen werd geëist dat ze een kop hadden om van weg te lopen, en je kan er allicht zelf achter komen wat er van de vrouwelijke tegenspeelsters werd verwacht. Films die je zeker niet moet hebben gezien, maar onder het mom van “kijk eens wat ze vroeger durfden te maken” sinds een tijdje ondergebracht onder de term cult.

In de jaren 70 waren ze vaak van Italiaanse of Spaanse makelij, en één van de bekendste namen uit de eurotrash- stal is de Spaanse regisseur Jesús Franco die het liefst aangesproken werd met Jess. Men veranderde graag van naam, ook van filmtitel waardoor het soms moeilijk te achterhalen wie wie of wat wat is. Men gaat ervan uit dat wijlen Jess Franco naar schatting 450 (jawel!) films heeft gemaakt. Titels als The Sexiest Man In The World, Convoy Of Women, Linda's Hot Nights, A Virgin For St. Tropez of Around The World In 80 Beds liegen er niet om en onthullen meteen wat je mag verwachten. Vele blote borsten, konten en ander moois.

We zijn geen specialisten ter zake en hebben ook geen ambitie om dat ook te worden, maar omdat Demoniac destijds uitgebracht wordt in de Extreme-reeks van Dutch Film Works waren we best benieuwd waarom deze film uit 1974 tot één van zijn beste wordt gerekend. Niet dat we preuts zijn, moet je trouwens niet denken, maar we begrepen geen snars van deze softpornofilm. Neen, het verhaal zelf drong wel tot ons door (komt ervan als je een scenario in één zin kan samenvatten), maar meer dan oude geilaards en lijven die in elkaar verkronkeld liggen zie je niet in zijn meesterwerk. Een film die bij iedere bioscoop- of vhs-release een andere titel kreeg. Zo werd Demoniac in 1979 plotseling The Sadist Of Notre Dame.

Lag het aan de verveling of de bekoring van de drank, maar één dag na het zien van deze “horrorfilm” herinnerden we ons weinig of niets meer van het idiote verhaal dat zich afspeelt in Parijs. Vandaar de titel The Sadist Of Notre Dame, ook al heeft het niets met de verwoeste kathedraal te maken. Een script geschreven door de Braziliaan Claudio Carvalho, een werkje dat wellicht (hopen we voor de man toch) op een halfuurtje werd geklaard. We volgen anderhalf uur de gewezen priester Mathis Vogel (Jesse Frank, wat dus een pseudoniem is van onze vriend Jesús Franco) die zich na zijn geestelijke roeping bekeerd heeft tot het schrijven van columns voor pornoblaadjes. De ex-priester komt op een zwarte mis terecht waarin vrouwen met zweepjes op elkaar slaan en hun lichaam inwrijven met het bloed van duiven. Vogel is ervan overtuigd dat Satan in het spel zit en wil de stoute vrouwen één voor één op een sadistische wijze de mond snoeren.

Het verhaal stoort ons niet, we zijn meer gewend dan dit, alleen is alles zo oersaai en vragen we ons nog altijd af waarom deze film in de UK tot in 1994 verboden was. Zelfs uit de Arrow-release uit 2003 moesten twee minuten worden geknipt. Geloof ons, alles ziet er zo fake en lelijk uit dat je gerust friet met ketchup naar binnen kan spelen tijdens het zien van een scène waar de maag van een meesteres met een mes wordt weggehaald. Of ligt het dan toch echt aan ons? Eén van de meest beruchte Franco-films was voor ons letterlijk en figuurlijk een foltering, want 90 minuten duurden nooit zo lang!

BEELD EN GELUID
Volgens sommigen moet trash er ook als trash uitzien, en dat is zeker en vast wat ze bij Dutch Film Works hebben gedacht. Er is niet de minste opschoning, steeds zit je te gapen naar gele krakende lijntjes en valt het dik tegen om deze dvd uit te zien die qua beeldkwaliteit lager scoort dan een videotape die al ettelijke keren door de recorder is gerold. 

EXTRA'S
Niet dat we het willen zien, maar hier heb je geen bonusfilmpjes.

CONCLUSIE
Demoniac is een curiositeit, maar vooral een product uit de Franco-fabriek waarbij bloot zowat het enige was wat in de film aan bod moest komen. Neen, niet zo slecht dat hij grappig wordt, gewoon oersaaie troep.