FILM
Hoewel zowat iedereen Vanessa Paradis zich zal blijven herinneren voor haar hitjes (of voor de roddels met Johnny Depp en Lenny Kravitz), wordt haar filmcarrière vaak over het hoofd gezien. Niet dat daar grote kanjers tussen zaten, maar Paradis bewees toch dat ze een aardig stukje kon acteren ook al werd ze bijna louter gecast voor haar lolita-look zoals in het fantastische Noce Blanche waarin ze als schoolmeisje haar veel oudere leraar (Bruno Cremer) verleidt. La Fille Sur Le Pont verscheen tien jaar na haar filmdebuut, maar ook hier werd de onschuld van Paradis onderstreept, ook al was ze toen 27, maar met de looks van iemand van 17. 

De regie lag in handen van Patrice Leconte en dat is in Frankrijk een zeer grote naam. Net als zijn idool François Truffaut begon ook Leconte als redacteur bij het gerenommeerde Cahiers Du Cinéma. De bedenker van Les Bronzés, maar ook maker van Franse classics als Monsieur Hire en Le Mari De La Coiffeuse.Een man met een filmografie waar je minstens twee bladzijden voor nodig hebt waaronder deze La Fille Sur Le Pont die het vooral goed deed bij de pers en waar Daniel Auteuil in 2000 de César voor Beste acteur voor kreeg. Het mag trouwens gezegd worden dat Auteuil en Leconte een onafscheidbaar filmduo waren. Auteuil doet het weliswaar zoals altijd prima in zijn films, maar de ster van de film is dat meisje op de brug, en hoe.

Daniel Auteuil speelt de rol van ene Gabor. Een man van weinig woorden die geregeld op de bruggen over de Seine paradeert en op zoek gaat naar meisjes die zich van het leven willen beroven. Een uitstekende plek om vrouwen te ontmoeten die niet bang zijn om te sterven, want die heeft hij nodig voor zijn circusact als messenwerper. Op een nacht ziet hoe hij de jonge Adèle (Vanessa Paradis) op een brug staat om uit het leven te stappen.  Wanneer de vrouw in de rivier springt, gaat Gabor haar achterna om te redden.

Leconte besloot om er een zwart-witfilm van te maken en dat past perfect bij de vele circusscènes die een knipoog vormen naar Fellini-films als La Dolce Vita. Een film die balanceert tussen weldoordachte filmkunst en dramatiek. Twee mensen die elk op hun beurt zielloos omgaan met het leven waar ze in feite geen moer om geven. La Fille Sur Le Pont is zeker geen zware film en ook al gebruikt Leconte pure cinematografische taal is hij toch even gemakkelijk verteerbaar als pakweg The Elephant Man van David Lynch. Een alweer overtuigende Auteuil die maar één gezicht lijkt te hebben en een magistrale Vanessa Paradis die van het doek spat.

BEELD EN GELUID
Hoewel je in deze film één van de populairste Franse sterren ooit ziet (la Paradis) werd deze film bij ons nooit uitgebracht. Wij zochten soelaas in het Verenigd Koninkrijk, maar ook daar is de release niet zo gemakkelijk te vinden tenzij je via Amazon bereid bent om dure prijzen te betalen voor tweedehandsschijfjes. Het gaat om een zeer dubieuze transfer waar met weinig zorg is aan gewerkt. La Fille Sur Le Pont is een zwart-witfilm maar alle lange afstand-shots zijn zeer troebel en er is van detail geen sprake. Ook is het storend dat je de Engelstalige ondertiteling niet kan uitzetten. 

EXTRA'S
Op deze release vind je op een trailer na niks van extra’s.

CONCLUSIE
La Fille Sur Le Pont is een compleet vergeten Franse topfilm met een briljante Vanessa Paradis als leading lady.