FILM 
Je hebt zo van die films die, om welke reden ook, in bepaalde contreien een cultstatus hebben maar ergens anders geen enkel belletje doen rinkelen. Where The Day Takes You uit 1992 is daar een ideaal voorbeeld van. Bij ons een nobele onbekende, maar over de grote plas een begrip, al was het maar omdat dit het debuut was van ene Will Smith. Maar het is niet alleen de ster van The Fresh Prince Of Bel-Air die op deze affiche prijkt. Zeg zelf, wie kan uitpakken met een cast als Dermot Mulroney, Sean Astin, Balthazar Getty, Lara Flynn Boyle, David Arquette, Christian Slater, Adam Baldwin, Alyssa Milano en Kyle MacLachlan, hoeft niet te klagen.

Je kan ons anno 2020 verwend noemen (herinner je de versleten vhs-tapes uit de 80’s) maar wanneer je een film in inferieure kwaliteit aangeboden krijgt, spoel je hier ook een groot deel van de filmpret de plee mee in. Meestal houden we de technische comments voor het einde, maar de kwaliteit van deze dvd is zo tenenkrommend slecht dat het moeilijk is om je er anderhalf uur op te concentreren. En, il faut le dire, de film zelf is ook allesbehalve een hoogvlieger.

Het blijft opmerkelijk dat een film als deze kon, want de acteurs en actrices moesten het voor een habbekrats doen. Hun agenten stonden er niet voor te springen, maar één voor één gaven ze te kennen om te willen meespelen in deze film, omdat dit drama van Marc Rocco een compleet ander beeld bood van Hollywood, en wel dat van weggelopen jongeren die aan hun lot (en vooral aan de drugs) werden overgelaten. Volgens de end credits loopt er in de VS om de 26 seconde een tiener van huis weg. De betrokken cast was zo met dit verhaal betrokken dat ze niet alleen zo goed als gratis in deze film wilden spelen, maar dat ze ook optrokken met de verloren kids uit Hollywood Avenue om zo beter hun leefwereld te kunnen snappen.

Er zijn wel meerdere redenen waarom deze film misloopt, maar het is vooral de onkunde van Marco Rocco die primeert. Een regisseur die daarvoor twee films maakte: de muziekfilm Scenes From The Goldmine met Catherine Mary Stewart en de chick flick Dream A Little Dream met Corey Feldman en Corey Haim die zo’n succes was dat er een vervolg op kwam. Maar met Where The Day Takes You kwam het serieuze werk en dat werkte niet. Misschien was het typisch voor de 90’s (kijk eens wat ik kan) maar het verhaal wordt om de haverklap onderbroken door stukjes uit een interview die de kijker niets wijzer maken behalve dan het feit dat een leven op straat hard is. Je merkt wel dat er op deze manier een poging wordt gedaan om de achtergrond van het hoofdpersonage bloot te leggen, maar het haalt volledig de vaart uit de film en het is vooral irriterend. Er wordt gedeald, geschoten en gespoten maar het is niet meer dan een opeenstapelingen van clichés. Als sociaal document faalt de film, en ook op vlak van entertainment (niet dat dit nu per se moet) valt er niets te rapen.

Een ander probleem is dat de film wel een monstercast heeft, maar de vertolkingen duren hooguit een paar minuten, terwijl de hele film gedragen wordt door Dermot Mulroney en zijn love interest met Lara Flynn Boyle. Met Donna uit Twin Peaks hebben we niet zo veel problemen, ook al loopt ze er voor spek en bonen bij, maar Mulroney probeert zodanig hard zijn best te doen dat zijn personage door de pijnlijke overacting geen seconde geloofwaardig overkomt. Meer zelfs, het interesseert je als kijker na een kwartier geen bal meer of het nu goed zal komen met zijn personage of niet. Het enige wat je wil is dat de klok iets sneller tikt zodat je van deze rommel verlost bent.

BEELD EN GELUID
We weten het ook wel, van een dvd uit het begin van de jaren 90 verwachten we bitter weinig. Maar als daar de naam SONY onder staat, dan hopen we op zijn minst om een bekijkbare transfer te zien en dat is helaas hier niet het geval. De kleuren zijn lelijk, van scherpte is geen sprake, alles vloeit in elkaar, in de duistere scenes zie je niks en op de koop toe wordt een verkeerde beeldverhouding gebruikt. Qua geluid hadden we de Surround 2.0-band nog wel een neutrale 5 op 10 willen schenken, maar door de afgrijselijke soundtrack (onbekende 90’s rockballads) gaat ook hier het duimpje genadeloos naar beneden.

EXTRA'S
Er staat geen enkele extra op deze disk.

CONCLUSIE
Menig filmliefhebber zal smelten bij het zien van het hoesje van Where The Day Takes You, want voor 90’s movies-fans kan een cast als deze bijna niet majestueuzer. Helaas is het maar een matige film over tieners uit Hollywood die in de goot leven.